Νινουρτά
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Νινούρτα | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μπαμπά Γκούλα |
| Γονείς | Ενλίλ, Έα και Ασσούρ και Νινμάχ, Νιντού, Νινχουρσάγκ και Νινλίλ |
| Αδέλφια | Νεργκάλ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Στην ακκαδική και σουμεριακή μυθολογία, ο Νινούρτα είναι ο θεός της πόλης Νιππούρ, ο οποίος συχνά ταυτίζεται με τον Νινγκίρσου, ενώ λατρευόταν ως τριάδα μαζί με τους θεούς Ενλίλ και Νινλίλ, τους γονείς του.
Ο Νινούρτα είναι θεός της βροχής και της αστραπής, της γονιμότητας και της γεωργίας. Το όνομά του σημαίνει «Κύριος της Γης». Όταν οι Πινακίδες του Πεπρωμένου κλάπηκαν από το πλάσμα Ανζού, κατάφερε να τις επανακτήσει.
Σύμβολα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νινούρτα εμφανίζεται, συνήθως, με τόξο και βέλος, ή σπαθί (σαν δρεπάνι) το οποίο ονομάζεται «σαρούρ». Το σπαθί αυτό (ή σκήπτρο σε άλλες αναπαραστάσεις) έχει την ικανότητα της ομιλίας και κάποιες φορές μεταμορφώνεται σε φτερωτό λιοντάρι. Άλλα σύμβολα είναι ο κεραυνός και τα 2 φίδια που εμφανίζονται σε κάποιες αναπαραστάσεις στο σκήπτρο του.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κείμενα της Εγγύς Ανατολής, Ενούμα Έλις, Σειρά: Τα κείμενα των Λαών - Εκδ. Καστανιώτη
- Μυθολογία της Μέσης Ανατολής - Ε.Χουκ – Εκδ. Γ.Αναγνωστίδη.
- Μύθοι της Μεσοποταμίας - Henrietta Mc Call – Εκδ. Δημ. Ν. Παπαδήμα
| |||||||||||
|