Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος

Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος
	Ο Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος στην Ποικίλη Στοά του 1889
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση	27 Ιουλίουιουλ. / 8 Αυγούστου 1827γρηγ.; Επίδαυρος Λιμηρά
Θάνατος	18ιουλ. / 30 Αυγούστου 1888γρηγ.; Κηφισιά
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Λακωνίας); Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων; Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας; Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας; Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας; Υπουργός Εκκλησιαστικών της Ελλάδας και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως; Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας; πληρεξούσιος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος (27 Ιουλίου 1827 – 18 Αυγούστου 1888) ήταν Έλληνας πολιτικός του 19ου αιώνα από την Επίδαυρο Λιμηράς της Λακωνίας. Εκλεγόταν βουλευτής από το 1856 μέχρι το θάνατό του. Έγινε οκτώ φορές υπουργός στα υπουργεία δικαιοσύνης, εσωτερικών, οικονομικών και εκκλησιαστικών και παιδείας.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην αυλή ενός εξωκλησιού στο χωριό Χάρακας του δήμου Ζάρακα στην Επίδαυρο Λιμηράς στις 27 Ιουλίου 1827. Ο πατέρας του ήταν δημογέροντας επί Τουρκοκρατίας και ειρηνοδίκης επί Καποδίστρια. Γράμματα έμαθε μόνος του, διότι δάσκαλος δεν υπήρχε. Από τα δεκαεννιά του χρόνια μπήκε στην πολιτική και έγινε ο κύριος μοχλός στον επαρχία του, αν και οι άλλοι βουλευτές τον αποκλείαν από τη Βουλή λόγο του νεαρού της ηλικίας του. Το 1856 ο γραμματέας της νομαρχίας Λακωνίας, Τρύφων Ταμπακόπουλος του ανακοίνωσε με επιστολή, ότι εκλέχτηκε βουλευτής παμψηφεί από την Επαρχία Επιδαύρου Λιμηράς. Συνέχισε να ψηφίζεται και στις επόμενες εκλογές το 1859, ενώ το 1861 αποκλείστηκε δια φανερής νοθείας επειδή υποστήριζε τον Ζαΐμη.

Διετέλεσε πληρεξούσιος στην Εθνοσυνέλευση του 1862, το 1863 διορίστηκε Υπουργός των Οικονομικών^{[εκκρεμεί παραπομπή]} και αργότερα Υπουργός Δικαιοσύνης στην Κυβέρνηση Βούλγαρη του 1865. Ξανά έγινε Υπουργός Οικονομικών το 1871 (κυβέρνηση Βούλγαρη) και το 1874 (επίσης κυβέρνηση Βούλγαρη). Στην Κυβέρνηση Κουμουνδούρου του 1877 έγινε Υπουργός των Εσωτερικών και στις δύο κυβερνήσεις Κουμουνδούρου (Κυβέρνηση Κουμουνδούρου Ιανουαρίου 1878 και Κυβέρνηση Κουμουνδούρου Οκτωβρίου 1878) ήταν υπουργός επί των οικονομικών. Το 1879 ανέλαβε πρόεδρος της Βουλής. Στην Κυβέρνηση Κουμουνδούρου 1880 ανέλαβε το υπουργείο παιδείας και στην Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885 το υπουργείο Εσωτερικών.

Το 1886 προσπάθησε να δημιουργήσει δικό του κόμμα, αλλά δεν πρόφθασε να ολοκληρώσει την προσπάθειά του^[1].

Απεβίωσε στην Κηφισιά στις 18 Αυγούστου 1888.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος βιογραφικά στοιχεία από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
Κωνσταντίνος Σκόκος (1889). Ημερολόγιον Σκόκου. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου. σελ. 388.
Ποικίλη Στοά, Τόμ. 8, Αρ. 1 (1889) Βιογραφίαι: Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος κ.α.^{[νεκρός σύνδεσμος]}
Απόλλων, Τόμ. 5, Αρ. 57 (1889) Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος^{[νεκρός σύνδεσμος]}

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Τρύφωνος Ε. Ευαγγελίδου (1898). Τα μετά τον Όθωνα : ήτοι ιστορία της μεσοβασιλείας και της βασιλείας Γεωργίου του Α'. (1862-1898). Εν Αθήναις: Εκδοτικόν Κατάστημα Γεωργίου Δ. Φέξη. σελ. 676.

[1] Τρύφωνος Ε. Ευαγγελίδου (1898). Τα μετά τον Όθωνα : ήτοι ιστορία της μεσοβασιλείας και της βασιλείας Γεωργίου του Α'. (1862-1898). Εν Αθήναις: Εκδοτικόν Κατάστημα Γεωργίου Δ. Φέξη. σελ. 676.

[1]