Νικόλαος Μπουντούρης
| Νικόλαος Μπουντούρης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Νικόλαος Μπουντούρης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1805 Ύδρα |
| Θάνατος | 6 Ιανουαρίου 1868 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Βασίλειος Βουδούρης Σταμάτης Μπουντούρης |
| Γονείς | Βασίλειος Μπουντούρης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βουλευτής Υπουργός Ναυτικών της Ελλάδας |
| Βραβεύσεις | Χρυσός Σταυρός του Σωτήρος Αργυρός Σταυρός του Σωτήρος |
Ο Νικόλαος Μπουντούρης (1805 - 6 Ιανουαρίου 1868) ήταν Έλληνας αγωνιστής της επανάστασης του 1821, κτηματίας και πολιτικός.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Ύδρα και ήταν γιος του Βασιλείου Μπουντούρη, πρόκριτου, πλοιοκτήτη και μέλους της ναυτικής οικογένειας Μπουντούρη. Συμμετείχε στις ναυτικές επιχειρήσεις Αγίου Όρους, Σάμου, Γέροντα, Νεοκάστρου και Σούδας με τα υδραίικα πολεμικά πλοία "Θεμιστοκλής" και "Αχιλλέας". Στη συνέχεια υπηρέτησε ως δημογέροντας[1] της Ύδρας και ακολούθησε καριέρα στο δημόσιο καταλάμβανοντας θέσεις στην δημόσια διοίκηση. Υπηρέτησε ως υγειονόμος στο Τελωνείο Πειραιά και ως γενικός επιθεωρήτης[1] των υγειονομίων αλλά απολύθηκε[1] το 1847 λόγω της συμμετοχής του σε κίνημα εναντίον του Όθωνα. Έναν χρόνο αργότερα αμνηστεύθηκε για την συμμετοχή του από τον Όθωνα.
Ο Νικόλαος Βουδούρης είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του τεράστιες[1] εκτάσεις στο Βατώντα και το Μαντούδι Ευβοίας, τις οποίες και καλλιεργούσε συστηματικά αποφέροντάς του σημαντικό εισόδημα για την εποχή. Στο κτήμα του Βατώντα διατηρούσε έπαυλη, όπου και υπάρχει και το οικογενειακό ταφικό μνήμα. Είχε τιμηθεί με τον Αργυρό και τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος (1840, 1866), με το Αριστείο 3ης Σεπτεμβρίου (1844) καθώς και με το δίπλωμα ευεργέτη της εν Αθήναις Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (1846).
Απεβίωσε στην Χαλκίδα στις 6 Ιανουαρίου 1868. Ήταν παντρεμένος με την Βασιλική Γιουρδή, αδερφή του Λάζαρου Γιουρδή, και είχαν αποκτήσει επτά παιδιά μεταξύ των οποίων την Σκευώ, σύζυγο του αρεοπαγίτη Θεόδωρου Βώκου, τον Βασίλειο, επιχειρηματία και πολιτικό, την Μαρούσα, σύζυγο του γιατρού Πέτρου Καλογερόπουλου, την Πετρούλα, σύζυγο του αξιωματικού Ανδρέα Στράτου, τον Δημήτριο και τον Σταμάτη, αμφότερους αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού. Εγγονοί του ήταν οι πρωθυπουργοί Νικόλαος Στράτος και Νικόλαος Καλογερόπουλος.
Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξελέγη[2] πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του 1853 και επανεξελέγη[2] στις εκλογές του 1856, του 1862 και του 1865. Χρημάτισε τρείς φορές υπουργός ναυτικών στις κυβερνήσεις Διομήδη Κυριακού (1863), Μπενιζέλου Ρούφου (1863 & 1865, απ'όπου παραιτήθηκε το 1866). Παράλληλα ασχολήθηκε με την τοπική αυτοδιοίκηση εκλεγόμενος πρώτος δημαρχιακός πάρεδρος του δήμου Χαλκίδας το 1853 και εν συνεχεία, το 1855, δήμαρχος[1] Χαλκίδας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1857.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Αρχείο οικογένειας Μπουντούρη Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., από το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο
- ↑ 2,0 2,1 Μητρώο βουλευτών, από την ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων