Νικόλαος Καντούνης

Νικόλαος Καντούνης
	Αυτοπροσωπογραφία του Νικολάου Καντούνη
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Νικόλαος Καντούνης (Ελληνικά)
Γέννηση	1767 ή 28 Ιανουαρίου 1768; Ζάκυνθος
Θάνατος	25 Απριλίουιουλ. / 7 Μαΐου 1834γρηγ.; Ζάκυνθος
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Φιλικός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Νικόλαος Καντούνης (Ζάκυνθος, 1767 – Ζάκυνθος, 1834) ήταν Έλληνας ζωγράφος και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Επτανησιακής Σχολής.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και στο επίγραμμα αυτοπροσωπογραφίας του που φυλάσσεται στην Εθνική Πινακοθήκη δηλώνει αυτοδίδακτος, είναι γνωστό ότι έλαβε μαθήματα ζωγραφικής από τον συμπατριώτη του Ιωάννη I. Κοραή (απεβ. 1786;) και πιθανόν και από τον Νικόλαο Κουτούζη (1741–1813). Λέγεται δε ότι ο τελευταίος ζήλευε τον Καντούνη για το ταλέντο του και γι' αυτό τον απέβαλε από το εργαστήριό του.^[1]

To 1788 χειροτονήθηκε ιερέας στο ναό της Ευαγγελίστριας Ζακύνθου και αργότερα έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας^[2]. Για τις ιδέες του και την επαναστατική του δράση, οι Άγγλοι τον εξόρισαν στο ερημονήσι της Κυράς αφ' το Δία, κοντά στην Κεφαλονιά, τον Μάιο του 1821. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς επανήλθε στο νησί του, όπου και πέθανε το 1834.

Στα πιο σημαντικά έργα του συγκαταλέγονται οι μεγάλες θρησκευτικές συνθέσεις για τις εκκλησίες των Αγίων Πάντων και των Αγίων Αποστόλων της Ζακύνθου, οι οποίες καταστράφηκαν σε μεταγενέστερους σεισμούς. Εικόνες που δημιούργησε ο Καντούνης για τα τέμπλα των εκκλησιών των Αγίων Αναργύρων και του Αγίου Γεωργίου της Κυπριάνας φυλάσσονται σήμερα στο Μουσείο Ζακύνθου.

Ο Καντούνης διακρίθηκε επίσης στις προσωπογραφίες και θεωρείται μαζί με τον Νικόλαο Κουτούζη ως θεμελιωτής της κοσμικής ζωγραφικής και κυρίως της προσωπογραφίας στα Επτάνησα.^[1] Μερικές από αυτές φυλάσσονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, στο Μουσείο Μπενάκη και στο Τελλόγλειο Ίδρυμα (Θεσσαλονίκη).

Παρουσίαση έργων
Ο φαρμακοποιός Δικόπουλος, 1825, Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη
Η Ανάληψη
Έλληνας ιερέας, Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη
Παναγιώτης Σαμαρτζής, Θεσσαλονίκη, Τελλόγλειο Ίδρυμα
Αυτοπροσωπογραφία

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 Ζωγραφίζοντας στην Κέρκυρα. Παράρτημα Κέρκυρας: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου - Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 71.
↑ Ιωάννης Φιλήμων, Δοκίμιον ιστορικόν περί της ελληνικής Επαναστάσεως, T.1, Αθήνα 1859, σελ. 395.

[:0-1] 1,0 ^1,1 Ζωγραφίζοντας στην Κέρκυρα. Παράρτημα Κέρκυρας: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου - Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 71.

[2] Ιωάννης Φιλήμων, Δοκίμιον ιστορικόν περί της ελληνικής Επαναστάσεως, T.1, Αθήνα 1859, σελ. 395.

[1]

[2]