Νικόλαος Βασιλειάδης
| Νικόλαος Βασιλειάδης | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1867 Φανάρι |
| Θάνατος | 1945 Παλαιό Φάληρο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | οθωμανικά Τουρκικά Ελληνικά |
| Σπουδές | Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | λόγιος ιατρός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Νικόλαος Βασιλειάδης (1867-1945) ήταν Έλληνας λόγιος και ιατρός.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Φανάρι[1], της Κωνσταντινούπολης το 1867. Σπούδασε στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης και έπειτα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε στην ιατρική σχολή του εκεί πανεπιστημίου. Στη συνέχεια μετέβη στη Γερμανία για να συνεχίσει τις σπουδές του και μετά την ολοκλήρωση τους επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και αρθρογραφούσε σε φιλολογικά περιοδικά της Κωνσταντινούπολης και της Αθήνας. Η πρώτη του πεζογραφική συλλογή κυκλοφόρησε το 1910 στην Κωνσταντινούπολη και είχε τίτλο Εικόνες Κωνσταντινουπόλεως και Αθηνών. Το 1923, λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής, αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Αθήνα, από όπου συνέχισε το λογοτεχνικό του έργο, μέχρι να πεθάνει το 1945,[2] στο Παλαιό Φάληρο.[1]
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνονται τα εξής:
- Εικόνες Κωνσταντινουπόλεως και Αθηνών, 1910.
- Θρύλοι της Πόλης, 1923.
- Εικόνες απ’ το Φανάρι, 1929.
- Ανέκδοτα ποιήματα του Γ. Βιζυηνού, 1940.
- Εκκλησιαστική μουσική, 1940.
Επίσης μετέφρασε αρκετά κείμενα, ενώ έγραφε αρχικά στην καθαρεύουσα και έπειτα στη δημοτική.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Πανδέκτης: Βασιλειάδης Νικόλαος». pandektis.ekt.gr. Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 «Βασιλειάδης, Νικόλαος». www.ygeiaonline.gr. Εγκυκλοπαίδεια Δομή. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2017.