Νικηφόρος Διαμαντούρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικηφόρος Διαμαντούρος
Νικηφόρος Διαμαντούρος
Συνήγορος του Πολίτη
Περίοδος
Οκτώβριος 1998 – Μάϊος 2003
ΔιάδοχοςΓεώργιος Καμίνης
Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής
Περίοδος
1 Απριλίου 2003 – 1 Οκτωβρίου 2013
ΠροκάτοχοςΓιάκομπ Σέντερμαν
ΔιάδοχοςΈμιλι Ο'Ράιλι
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση25 Ιουνίου 1942 (1942-06-25) (81 ετών), Αθήνα, Ελλάδα
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Παιδιά2
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Ιντιάνα Μπλούμινγκτον
Πανεπιστήμιο Κολούμπια
ΕπάγγελμαΚαθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
ΒραβεύσειςΤάγμα του Φοίνικος (2004)
Χρυσός Σταυρός της Αξίας (2010)
Officer's Cross of the Order of Merit of the Republic of Poland
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νικηφόρος Διαμαντούρος είναι Έλληνας πανεπιστημιακός. Γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1942 στην Αθήνα και σπούδασε αρχικά στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα και στη συνέχεια έλαβε το μεταπτυχιακό (1969) και διδακτορικό (1972) του τίτλο από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια.[1]

Υπηρέτησε τη θέση του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή την περίοδο από το 2003 έως το 2013.[2] Διαδέχτηκε (ως δεύτερος Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής) τον πρώτο από την ίδρυση του θεσμού με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή (1995-2003), τον Φινλανδό Γιάκομπ Σέντερμαν (Jacob Soederman, γεν. 1938). Για πρώτη φορά εκλέχτηκε στη θέση του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την 1η Απριλίου 2003. Επανεξελέγη για πενταετή θητεία τον Ιανουάριο του 2005 και ξανά στις 20 Ιανουαρίου 2010 για άλλα 4 χρόνια.[3] Έμεινε στη θέση αυτή έως το 2013, όταν τον διαδέχθηκε η Ιρλανδή Έμιλυ Ο Ράιλι.[4]

Κατά την περίοδο 1992 - 1998 ήταν πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης, ενώ την περίοδο 1995 - 1998 διετέλεσε πρόεδρος του Ελληνικού τμήματος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και την περίοδο 1998 - 2003 υπηρέτησε ως ο πρώτος Συνήγορος του Πολίτη της Ελλάδος.[1] Από το 1993 έως το 2009 ήταν καθηγητής της Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έχοντας φτάσει στη βαθμίδα του ομότιμου καθηγητή.[5] To 2014 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.[6]

Το 2010 του απονεμήθηκε ο Σταυρός της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας και το 2004 του Παράσημο του Τάγματος Αριστείας του Φοίνικος, της Ελληνικής Δημοκρατίας.[7]

Το 2011 πριν αναλάβει την πρωθυπουργία της Ελλάδας ο Λουκάς Παπαδήμος, ήταν ανάμεσα στους υποψήφιους πρωθυπουργούς, θέση όμως που ο ίδιος απέρριψε.[8]

Στις 6 Σεπτεμβρίου 2015, ανακοινώθηκε η τοποθέτησή του στη θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του Ποταμιού για τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.[9]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει συγγράψει ή έχει λάβει μέρος σε συλλογικά έργα, με θέμα την πολιτική επιστήμη.[10] Μεταξύ αυτών:

  • Διαμαντούρος, Νικηφόρος, Οι απαρχές της συγκρότησης σύγχρονου κράτους στην Ελλάδα 1821-1828, μτφρ. Κώστας Κουρεμένος, εκδ. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα, 2002
  • Διαμαντούρος, Νικηφόρος, Πολιτισμικός δυισμός και πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης: Πλαίσιο ερμηνείας, μτφρ. Δημήτρης Α. Σωτηρόπουλος, εκδ. Αλεξάνδρεια, 2000.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Νικηφόρος Διαμαντούρος - Βιογραφικό». www.eklogika.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2016. 
  2. «Αποχωρεί ο Νικηφόρος Διαμαντούρος από Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής». Το Βήμα. 14 Μαρτίου 2013. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=502963. Ανακτήθηκε στις 27-08-2016. 
  3. «Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής για ακόμη τέσσερα χρόνια ο Ν. Διαμαντούρος». Ελευθεροτυπία. 20 Ιανουαρίου 2010. http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=123198. Ανακτήθηκε στις 27-08-2016. 
  4. «Έμιλυ Ο Ράιλι - Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής». www.ombudsman.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2016. 
  5. «ΕΚΠΑ: Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης - Νικηφόρος Διαμαντούρος». www.pspa.uoa.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2016. 
  6. «Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής». www.academyofathens.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2016. 
  7. «Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής - Βιογραφικό Νικηφόρου Διαμαντούρου». www.ombudsman.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2016. 
  8. Ιωάννου, Χάρης (15 Σεπτεμβρίου 2015). «Διαμαντούρος: Γιατί απέρριψα την πρωθυπουργία το 2011». www.thetoc.gr. http://www.thetoc.gr/politiki/article/diamantouros-giati-aperripsa-tin-prwthupourgia-to-2011. Ανακτήθηκε στις 27-08-2016. 
  9. «Ν. Διαμαντούρος επικεφαλής στο Επικρατείας του Ποταμιού». www.efsyn.gr. Εφημερίδα των Συντακτών. 6 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2015. 
  10. «Διαμαντούρος, Νικηφόρος - Π». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκάτοχος
-
Συνήγορος του Πολίτη
Οκτώβριος 1998 - Μάιος 2003
Διάδοχος
Γεώργιος Καμίνης