Νικελίνης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 Νικελίνης. Προέλευση: Dobšiná, Σλοβακία | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Ομάδα νικελίνη |
| Χημικός τύπος | NiAs |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 7,8 gr/cm3 |
| Χρώμα | Μολυβδόφαιο, γκρίζο, χαλκέρυθρο, μέλαν |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Εξαγωνικό |
| Κρύσταλλοι | Μικροί (μέγιστο 1,5 cm), παραμορφωμένοι, σπάνιοι |
| Υφή | Συμπαγής, κοκκώδης, στηλοειδής, νεφρώδης |
| Διδυμία | Ναι, κατά {1011} |
| Σκληρότητα | 5,5 |
| Σχισμός | Ατελής {1010}, {0001} |
| Θραύση | Κογχοειδής |
| Λάμψη | Μεταλλική |
| Γραμμή κόνεως | Καστανομέλαινα |
| Πλεοχρωισμός | Ισχυρότατος, λευκό, ανοικτό κίτρινο, ανοικτό καστανέρυθρο |
| Διαφάνεια | Αδιαφανής |
| Παρατηρήσεις | Δεν φθορίζει, αμαγνητικός |
Ο νικελίνης (αγγλ. nickeline, αμερικανική βιβλιογραφία, niccolite, ευρωπαϊκή βιβλιογραφία) είναι ορυκτό του αρσενικού και του νικελίου. Χημικά είναι αρσενικούχο νικέλιο. Το όνομά του προέρχεται από τη γερμανική έκφραση Kupfernickel (αποδίδεται ως "στοιχειωμένος χαλκός"), επειδή (λόγω χρώματος) πιστευόταν ότι περιέχει χαλκό, αλλά δεν μπορούσαν να τον εξαγάγουν. Συνώνυμό του είναι ο μιλλερίνης.
Χαρακτηρίζει μια ομάδα ορυκτών (ομάδα νικελίνη), την οποία συνιστούν τα εξής ορυκτά:
- Βραϊτχαουπτίτης (Breithauptite) (NiSb)
- Φρεμπολντίτης (Freboldite) (CoSe)
- Ιμγκρεΐτης (Imgreite) (NiTe)
- Λανγκιστίτης (Langistite) (Co,Ni)As)
- Νικελίνης
- Πυρροτίτης (Pyrrhotite) (FexS, x=0 - 0,2)
- Σεντερολμίτης (Sederholmite) (NiSee)
- Στουμπφλίτης (Stumpflite) (Pt(Sb,Bi))
- Σαντμπουρίτης (Sudburyite) ((Pd,Ni)Sb))
Ο νικελίνης στον αέρα καλύπτεται από σκούρο χρώμα (χρώμα επιπολής), ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις εξαλλοιώνεται προς ανναβεργίτη. Λόγω του περιεχομένου αρσενικού, εμφανίζει, σε ορισμένες περιπτώσεις, οσμή σκόρδου.
Είναι δευτερεύον ορυκτό νικελιούχων - χαλκούχων κοιτασμάτων σε υψηλής θερμοκρασίας υδροθερμικές φλέβες. Εμφανίζεται, επίσης, παρενεσπαρμένος σε περιδοτίτη και νορίτη.
Ανευρίσκεται στη Γερμανία (Σαξονία, όρη Χαρτς, Έσση), στην Αυστρία, στην Τσεχία και τη Σλοβακία, στη Γαλλία (περιοχή Ιζέρ, Isère) και στις ΗΠΑ (Κολοράντο). Απαντά, επίσης, στον Καναδά, στη Βολιβία, στο Μαρόκο, στο Ιράν και στο Βιετνάμ.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
- Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
- Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372