Νεών κατάλογος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάρτης της Ομηρικής Ελλάδας. Με πράσινο πλαίσιο απεικονίζονται οι Αχαιοί και με πορτοκαλί οι Τρώες και οι σύμμαχοι.

Ο νεών κατάλογος (νεοέλ.: κατάλογος πλοίων, πολυτ.: νεῶν κατάλογος), είναι ο κατάλογος των πλοίων των Αχαιών που εκστράτευσαν κατά της Τροίας, όπως διασώζεται στην β' ραψωδία της Ιλιάδας του Ομήρου (στ. 494-759). Κατά την αφήγηση δίνεται αναλυτική περιγραφή των ονομάτων των ηγετών και των πόλεων που εκπροσωπεί κάθε βασίλειο. Επίσης, η αναφορά σε πόλεις και σε πληθυσμούς διανθίζεται με διάφορα επίθετα. Μετά το πέρας του καταλόγου των Αχαϊκών πλοίων, η β' ραψωδία ολοκληρώνεται με την καταγραφή των περιοχών και των ηγετών που πήραν το μέρος των Τρώων (στ. 816-877).

Ιστορική βάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει υποστηριχθεί από ερευνητές η άποψη ότι ο συγκεκριμένος κατάλογος αποτελούσε αρχικά ξεχωριστό κομμάτι το οποίο εντάχθηκε αργότερα στο σώμα της Ιλιάδας. Αυτή η προσέγγιση υποστηρίζει πως ο πυρήνας του καταλόγου των πλοίων διασώθηκε από τα Μυκηναϊκά χρόνια, την υποτιθέμενη εποχή δηλαδή που διεξήχθη ο Τρωικός Πόλεμος (13ος-12ος αιώνας π.Χ.) και δια μέσου της προφορικής παράδοσης έγινε γνωστή στον Όμηρο (9ος-8ος αι. π.Χ.).

Αν ληφθεί υπόψη ότι αποτελεί μια αξιόπιστη πηγή Μυκηναϊκής ή Υπο-μυκηναϊκής εποχής, τότε ο κατάλογος μας προσφέρει με μοναδική λεπτομέρεια την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στον ελληνικό κόσμο κατά τον 13ο-12ο αιώνα π.Χ.. Το ότι αναφέρονται τοποθεσίες που την εποχή του Τρωικού πολέμου υπήρξαν σπουδαία πολιτικά και πολιτιστικά κέντρα, αλλά την εποχή του Ομήρου είτε ήταν στην αφάνεια ή είχαν καταστραφεί ολοσχερώς (όπως η Πύλος στην Μεσσηνία), είναι μια ισχυρή απόδειξη ότι ο συγκεκριμένος κατάλογος δεν χρησιμοποίησε αναχρονιστικά στοιχεία. Γενικά απεικονίζει τον ελληνικό κόσμο σε μια εποχή αρκετά παλαιότερη από αυτή του Ομήρου. Περιοχές όπως οι Μακεδονία, η Ήπειρος και μέρος της Θεσσαλίας δεν φαίνονται να συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο, προφανώς αυτές οι περιοχές βρίσκονταν υπό των έλεγχο των Δωριέων, οι οποίοι θα πραγματοποιούσαν την κάθοδό τους προς την Πελοπόννησο ορισμένες δεκαετίες αργότερα.

Όμως ο 'νεών κατάλογος' με τα επίθετα με τα οποία διανθίζει τα πρόσωπα και τα τοπωνύμια και γενικά με τον τρόπο που έχει ενταχθεί στο έπος αποτελεί ένα συμβατό κομμάτι στο όλο έργο. Έχει υποστηριχθεί ακόμη και η άποψη πως ο κατάλογος αποτελεί μείγμα πολλών μικρότερων καταλόγων που χρησιμοποιούσαν ποιητές (ραψωδοί) με σκοπό να εντυπωσιάσουν το κοινό τους με τις ιστορικές τους γνώσεις.

Ένα ακόμη ιστορικό στοιχείο που μας προσφέρεται είναι ότι τα βασίλεια των Αχαιών (τουλάχιστον εκείνη την εποχή) αποτελούσαν ένα σύνολο συνοσμοπονδίας και όχι ανατολικού τύπου Αυτοκρατορίας, που υπάγονται στον άνακτα των Μυκηνών. Επίσης, οι Αχαιοί (αναφέρονται στην Ιλιάδα ως Δαναοί, Αργείτες αλλά και 'Έλληνες (Ραψωδία β' στ.529 και 683)) απουσίαζαν από τις ακτές τις Μικράς Ασίας.

Το ερώτημα που γενάται είναι κατά πόσο ο συγκεκριμένος κατάλογος απεικονίζει την πραγματική ιστορική κατάσταση της εποχής του χαλκού στην Ελλάδα.

Ο κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνολικά αναφέρονται 29 βασίλεια και ο συνολικός τους στόλος φτάνει το 1186 πλοία. Τα περισσότερα τοπωνύμια έχουν εξακριβωθεί ότι πράγματι υπήρξαν οικισμοί της εποχής εκείνης.

Περιοχή Πόλεις Ηγεμόνες Πλοία
Βοιωτία Υρίη, Αυλίδα, Σχοίνος, Σκώλος, Ετεωνός, Θεσπεία, Γραία, Μυκαλησσός, Άρμα, Ειλέσιον, Ερυθραί, Ελεών, Ύλη, Πετεών, Ωκαλέη, Μεδεών, Κώπαι, Εύτρησις, Θίσβη, Κορώνεια, Αλίαρτος, Πλάταια, Γλίσας, Υποθήβαι, Ογχηστός, Άρνη, Μίδεια, Νίσα, Ανθηδών Πηνέλεως, Λήιτος, Αρκεσίλαος, Προθαίνωρ, Κλόνιος 50
Μινύες Ασπληδών, Ορχομενός Ασκάλαφος, Ιάλμενος 30
Φωκίδα Κυπάρισσος, Πυθώ, Ανεμώρεια, Υάμπολις, Λίλαια, Χρύσα, Δαυλίς, Πανοπεύς, ποταμός Κηφισσός Σχεδίος, Επίστροφος 40
Λοκρίδα Κύνος, Οπόης, Καλλίατος, Βήσσα, Σκάρφη, Αυγείαι, Τάρφη, Θρόνιο Αίας του Οιλέως (ο Λοκρός) 40
Εύβοια (Άβαντες) Χαλκίς, Ερέτρια, Ιστιαία, Κήρινθος, Δίον, Κάρυστος, Στύρα Ελεφήνωρ 40
Αθήνα Μενεσθεύς 50
Σαλαμίνα Αίας ο Τελαμώνιος 12
Άργος, Τίρυνθα, Ερμιόνη, Ασίνη, Τροιζήνα, Ηιόνες, Επίδαυρος, Αίγινα, Μάσης Διομήδης, υπαρχηγοί: Σθένελος, Ευρύαλος 80
Μυκήνες, Κόρινθος, Κλεωναί, Ορνειαί, Αραιθυρέη, Σικυώνα,Υπηρήσια, Γονόεσσα, Πελλήνη, Αίγιο, Αιγιαλός, Ελίκη Αγαμέμνων 100
Λακεδαίμων Φάρις, Σπάρτη, Μέσση, Βρυσειαί, Αυγειαί, Αμύκλες, Έλος, Λάας, Οίτυλος Μενέλαος 60
Πύλος, Αρήνη, Θρύον, Αίπυ, Κυπαρισσήης, Αμφιγένεια, Πτελεός, Έλος, Δώριον Νέστωρ 90
Αρκαδία Κυλλήνη, Φενεός, Ορχομενός, Ρίπη, Στρατίη, Ενίσπη, Τεγέα, Μαντίνεια, Στύμφυλος, Παρρασίη Αγαπήνωρ 60
Ήλιδα Βουπράσιο,Υρμίνη, Μύρσινος, Ωλενίη, Αλείσιον Αμφίμαχος, Θάλπιος, Διώρης, Πολύξενος 10
Δουλίχιοι Δουλίχι, Εχινάδες νήσοι (απέναντι από την Αιτωλοακαρνανία) Μέγης 40
Κεφαλήνιοι Ιθάκη, Νηριτός, Κροκύλεια, Αιγίλιο, Ζάκυνθος, Σάμος Οδυσσεύς 12
Αιτωλία Πλευρών, Ώλενος, Πυλήνη, Χαλκίς, Καλυδώνα Θόας, γιος του Ανδραίμονα 40
Κρήτη Γόρτυνα, Λύκτος, Μίλητος, Λύκαστος, Φαιστός, Ρύτιον και άλλες πόλεις (συνολικά 100-εκατόμπολις) Ιδομενεύς, Μηριόνης 80
Ρόδος Λίνδος, Ιάλυσος, Κάμειρος Τληπόλεμος 9
Σύμη Νιρεύς 3
Νίσυρος, Κάρπαθος, Κάσος, Κως, Καλύδναι νήσοι Φείδιππος, Άντιφος 30
Άργος Πελασγικό, Άλος, Αλόπη, Τραχίς, Φθία, Ελλάς Αχιλλεύς, εν συνεχεία Νεοπτόλεμος 50
Φυλάκη, Πύρασος, Ίτων, Αντρών, Πτελεός Πρωτεσίλαος, εν συνεχεία Ποδάρκης 40
Φεραί, Βοίβη, Γλαφύραι, Ιωλκός Εύμηλος 40
Μεθώνη, Θαυμακία, Μελιβοία, Ολιζών Φιλοκτήτης, εν συνεχεία Μέδων 7
Τρίκκη, Ιθώμη (Θεσσαλίας), Οιχαλία Ποδαλείριος, Μαχάων 40
Ορμένιο, Αστέριο, Τιτάνοιο Ευρύπυλος 40
Άργισσα, Γυρτώνη, Όρθη, Ηλώνη, Ολοοσσών, οι εκ Πηλίου, Αίθηκες (κάτοικοι περιοχής της Θεσσαλίας) Πολυποίτης, Λεοντεύς 40
Κύφος, Δωδώνι (Θεσσαλική), Γόννος, όχθες του Τιταρίσιου Γυνεύς 22
Μάγνητες «οι περί Πηνειόν και Πήλιον εινοσίγυλλον ναίεσκον» Πρόθοος 40

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ιλιάδα β' 494-759.
  • Έκθεσις της πολεμικής ιστορίας των Ελλήνων. Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμύνης. Αθήνα Ζάππειο Μέγαρο. 28-30 Οκτωβρίου 1968. Έκδοση Αρχείου Ενόπλων Δυνάμεων, 1970.