Νεόφυτος ΣΤ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νεόφυτος ΣΤ΄
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17ος αιώνας
Πάτμος
Θάνατος1747
Πάτμος
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νεόφυτος ΣΤ΄ ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης κατά τα έτη 1734-1740 και 1743-1744.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγόταν από την Πάτμο[1]. Εξελέγη μητροπολίτης Καισαρείας με τη βοήθεια του συμπατριώτη προκατόχου του και μετέπειτα Πατριάρχη Ιερεμία Γ΄. Δεν ήταν άνθρωπος ιδιαίτερης παιδείας[2], παρά ταύτα ανήγειρε πολλούς ναούς και ανασύστησε τη Μονή του Τιμίου Προδρόμου στο Ζιντζίντερε (Φλαβιανά) της Καππαδοκίας, γεγονός σπουδαίο για την περιοχή.

Αναφέρεται ότι εκμεταλλεύτηκε την έριδα μεταξύ Ορθοδόξων και Αρμενίων για τον έλεγχο της Μονής Ζωοδόχου Πηγής (στο Μπαλουκλί) για να απομακρύνει τον προκάτοχό του, Σεραφείμ Α΄, και να ανέβει στον θρόνο[3]. Εξελέγη στα μέσα του 1734[1]. Κατά την Πατριαρχία του δεν φαίνεται να ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τα εκκλησιαστικά πράγματα. Το 1736 εξέδωσε απόφαση, με την οποία καθορίζονται όρια προικοδοσίας ανάλογα με την κοινωνική τάξη των μελλονύμφων[4]. Τον Αύγουστο ή Σεπτέμβριο του 1740 εκθρονίστηκε και επανήλθε στον θρόνο τον Μάιο του 1743[5].

Τον Μάρτιο του 1744 εκθρονίστηκε εκ νέου με ραδιουργίες του Παΐσιου Β΄[5]. Εξορίστηκε στην πατρίδα του την Πάτμο, όπου και πέθανε σε βαθιά γεράματα το 1747[6]. Στο Μουσείο της Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο εκτίθεται σήμερα η μίτρα του[7].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Ιερεμίας
Μητροπολίτης Καισαρείας
1716;-1734
Διάδοχος
Γεράσιμος
Προκάτοχος
Σεραφείμ Α΄
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1734-1740 (1η θητεία)
Διάδοχος
Παΐσιος Β΄
Προκάτοχος
Παΐσιος Β΄
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1743-1744 (2η θητεία)
Διάδοχος
Παΐσιος Β΄