Ναυτιλιακή οικονομία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ναυτιλιακή οικονομία (γαλλ.: économie maritime) ονομάζεται το σύνολο των πάσης φύσεως συστηματικών ενεργειών που αποσκοπούν στη παροχή υπηρεσιών και που σχετίζονται με τις θαλάσσιες μεταφορές, ικανοποιώντας ανθρώπινες ανάγκες, έναντι κάποιου ωφελήματος.

Υπαγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπό την παραπάνω έννοια η «ναυτιλιακή οικονομία» εντάσσεται στην τριτογενή παραγωγή (τομέας υπηρεσιών, μετά δηλαδή την πρωτογενή: γεωργία κλπ. και δευτερογενή: βιομηχανία) που δραστηριοποιείται κατά ένα μέρος στο χώρο της Πολιτικής Οικονομίας και κατά έτερο στο χώρο της Ιδιωτικής Οικονομίας. Αυτό δεν πρέπει να θεωρείται παράδοξο δεδομένου ότι οι μεν κανόνες που διέπουν την οργάνωση μιας ναυτιλιακής εταιρίας (επιχείρησης), ως οικονομική μονάδα, ανήκουν βεβαίως στην Ιδιωτική Οικονομία, ενώ οι κανόνες που καθορίζουν το μέτρο της επέμβασης της Πολιτείας στη λειτουργία των ναυτιλιακών επιχειρήσεων (προστατευτισμός, φορολογική απαλλαγή, επιδότηση αγόνων γραμμών, δανειοδότηση κ.λπ.), ανήκουν στη Πολιτική Οικονομία.

Δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη ναυτιλιακή οικονομία εντάσσεται ένα πλήθος ναυτιλιακών δραστηριοτήτων όπως πλοιοκτησία, εφοπλισμός, ναυτική ασφάλιση, ναυτιλιακή πίστη, ναύλωση, τροφοδοσία πλοίου, ναυπήγηση και επισκευές, εμπορική ναυσιπλοΐα, πρακτόρευση πλοίου, μεσιτεία και ναυλομεσιτεία κ.ά.
Ειδικότερα η Ναυπηγική Βιομηχανία, (ναυπηγεία και ναυπηγοεπισκευαστικές μονάδες), όπως συμβάνει και με τις λοιπές βιομηχανικές επιχειρήσεις εντάσσεται στη Βιομηχανική Οικονομική και τη Βιομηχανική Πολιτική και παράλληλα στη Ναυτιλιακή Πολιτική.

Ανάλυση του όρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με δεδομένα αφενός μεν ότι "Οικονομία" σημαίνει σύνολο συστηματικών ενεργειών ανθρώπων που διαβιούν σε μια κοινωνία για εξεύρεση αγαθών προς ικανοποίηση των αναγκών τους, και αφετέρου, τη "Ναυτιλία" ως οικονομική έννοια δραστηριοτήτων ιδιαίτερου χώρου, τότε καταλήγουμε να δεχθούμε ότι η "Ναυτιλιακή Οικονομία" είναι το σύνολο των παραπάνω δραστηριοτήτων που συναρτώνται στις θαλάσσιες μεταφορές, με σκοπό βεβαίως την ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών αυτών που προσφέρουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες (μεταφορές).

Από τον παραπάνω ορισμό συνάγονται τα ακόλουθα τέσσερα βασικά συμπεράσματα όσον αφορά στην έννοια του όρου:

  1. Προϋπόθεση:η καταβολή συστηματικών ενεργειών. Όπως σε όλους τους τομείς της Οικονομίας και στη Ναυτιλιακή Οικονομία γίνεται διαχωρισμός των συστηματικών και ενσυνειδήτων ενεργειών προς επίτευξη καθορισμένω στόχων και των ασυστηματοποίητων ενεργειών(πρόσκαιρου συνήθως χαρακτήρα) π.χ. ερασιτεχνισμού, ψυχαγωγίας κ.λπ.
  2. Γενικό αντικείμενο: η παροχή υπηρεσιών. Αποσαφηνίζεται στο ότι δεν πρόκειται για παραγωγή αγαθών.
  3. Ειδικό αντικείμενο: η ικανοποίηση αναγκών συναρτωμένων με θαλάσσιες μεταφορές. Αποσαφηνίζεται από άλλες μεταφορές.
  4. Σκοπός: η ικανοποίηση αυτών που παρέχουν τις υπηρεσίες μεταφορών. Πρόκειται για την εναρμόνιση της ναυτιλιακής οικονομικής δράσης προς επιδιωκόμενο κέρδος, το μέγιστο δυνατό.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η ναυτιλιακή οικονομία αποτελεί το αντικείμενο εξέτασης της Ναυτιλιακής Οικονομικής η οποία και αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο της Οικονομικής επιστήμης.
  • Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στον αγγλικό όρο Shipping που φέρει και άλλες ερμηνείες, όπως και ο ελληνικός όρος Ναυτιλία.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Greek Shipping Miracle - Το πρώτο διαδικτυακό Μουσείο για την ναυτιλία

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]