Νίκη Τριανταφυλλίδη

Νίκη Τριανταφυλλίδη
Νίκη Τριανταφυλλίδη
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Νίκη Τριανταφυλλίδη (Ελληνικά)
Γέννηση	27 Νοεμβρίου 1942; Αθήνα
Θάνατος	13 Μαΐου 2013; Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Σπουδές	Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου
Ιδιότητα	ηθοποιός και σκηνοθέτης κινηματογράφου
Σύζυγος	Κώστας Μεσσάρης
Τέκνα	Ζωή Μασούρα
Βραβεύσεις	Βραβείο Μαρίκα Κοτοπούλη, ως καλύτερη ηθοποιός της περιόδου 1970-71
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η Νίκη Τριανταφυλλίδη (Αθήνα 27 Νοεμβρίου 1942 - Αθήνα 13 Μαΐου 2013) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν κόρη του συνθέτη Πάνου Τριανταφυλλίδη. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Πρωτοεμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1963, στο έργο «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα με τον θίασο της Αλέκας Κατσέλη. Έπαιξε σε αρκετές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Αλέξης Μινωτής, ο Μίνως Βολανάκης, ο Λευτέρης Χαρωνίτης και άλλοι.

Το 1969 υπήρξε για ένα σύντομο διάστημα καλλιτεχνική διευθύντρια του θεατρικού οργανισμού «Χριστιανικό θέατρο», στο οποίο ανέβασε το έργο του Ευγένιου Ο' Νηλ, «Μέρες δίχως τέλος».

Το 1970 κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την ταινία μικρού μήκους «Συνηθισμένο μου όνειρο» ενώ το 1971 τιμήθηκε από το «Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου» με το βραβείο «Μαρίκα Κοτοπούλη» ως η καλύτερη ηθοποιός της περιόδου 1970-71.

Δίδαξε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στη σχολή του Πέλου Κατσέλη και στη σχολή της Μαίρης Τράγκα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Συνόλου και της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης και στη δεκαετία του '90 ίδρυσε το Θέατρο «Τριανταφυλλίδη» στην πλατεία Βάθης.

Έγραψε θεατρικά έργα τα οποία παρουσιάστηκαν με δική της σκηνοθεσία. Επίσης είχε μεταφράσει και έκανε διασκευές σε γνωστά έργα του παγκόσμιου θεατρικού ρεπερτορίου,αλλά και έργα του αρχαίου ελληνικού θεάτρου. Όλο αυτό το σημαντικό υλικό το κληροδότησε στην κόρη της, την ηθοποιό και σκηνοθέτη Ζωή Μασούρα.

Αγαπούσε πολύ τον κόσμο του θεάτρου και ιδιαίτερα τους ηθοποιούς και ήθελε τα έργα που έγραψε, διασκεύασε και μετέφρασε να τα ανεβάζουν νέες θεατρικές ομάδες και παραγωγές. Σημαντικότερη παράσταση των τελευταίων χρόνων που πραγματοποίησε υπήρξε η διασκευή και μετάφραση του θεατρικού έργου Πιρλιπλιν και Μπελίσσα του Λόρκα που αποδόθηκε ευπρόσδεκτα με δύο ρόλους από το Λεόντιο Πετμεζά και τη Ζωή Μασούρα. Για την παράσταση έγραψαν θετικά, ευμενή και επιδοκιμαστικά σχόλια οι ακαδημαϊκοί Ευάγγελος Μουτσόπουλος, Νικόλαος Λάος, οι κριτικοί θεάτρου Γιάννης Βαρβέρης, Λέανδρος Πολενάκης, Ροζίτα Σώκου, Μηνάς Χρηστίδης, Νέστορας Μάτσας, Κώστας Γεωργουσόπουλος και πολλοί άλλοι πνευματικοί άνθρωποι. Κύκνειο συγγραφικό της άσμα ήταν η μετάφραση-διασκευή του έργου του Αριστοφάνη Εκκλησιάζουσες που ανέβασε η Ζωή Μασούρα, αφιερώνοντας την παράσταση στη μνήμη της, με τη θεατρική ομάδα Πενίας Τέχνες τον Ιούνιο του 2013.

Τα τελευταία 20 χρόνια είχε αποσυρθεί λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Ήταν σύζυγος του ηθοποιού Κώστα Μεσσάρη.

Η Νίκη Τριανταφυλλίδη ανήκε πολιτικά στην Αριστερά και για ένα διάστημα υπήρξε δημοτική σύμβουλος με το ΚΚΕ.

Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος	Τίτλος	Συγγραφέας	Θίασος
1963	Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα	Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα	Αλέκας Κατσέλη
1964	Ένας μήνας στην εξοχή	Ιβάν Τουργκένιεφ	Αλέκου Αλεξανδράκη
1965	Αθάνατη Πολυαγαπημένη Λεωφορείο ο Πόθος	Γεώργιου Ρούσσου Τένεσι Ουίλιαμς	Βασίλη Διαμαντόπουλου Έλλης Λαμπέτη
1966	Ερωφίλη Αυτό το ζώο το παράξενο	Χορτάτσης Άντον Τσέχωφ	Άρμα Θέσπιδος Μάνου Κατράκη
1967	Αυτό το ζώο το παράξενο	Γκ. Αρού	Μάνου Κατράκη
1969	Τα μεγάλα χρόνια Η Ήρα και το παγώνι	Γ. Ρούσσου Σ. Ο' Κέιζυ	Μινωτή - Παξινού Μινωτή - Παξινού
1971	Ο χορός της Ηλέκτρας	Μαρίας Λαμπαδαρίδου - Πόθου	Εθνικό θέατρο
1972	Ο Αλχημιστής Ιφιγένεια εν Ταύροις	Μπεν Τζόνσον Ευρυπίδη	Εθνικό θέατρο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας
1977	Ο άγιος πρίγκηψ Η βασίλισσα του χιονιού Ο κύκλος με την κιμωλία	Μαργαρίτας Λυμπεράκη Γεβγκένι Σβαρτς Μπέρτολτ Μπρεχτ	Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας
1978	Η προξενήτρα	Θόρντον Ουάιλντερ	Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας
1979	Εκκλησιάζουσες Παραμύθι χωρίς όνομα	Αριστοφάνης Ιάκωβου Καμπανέλη	Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας
1980	Ο ηλίθιος	Μανώλης Σκουλούδης	Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας
1985	Βαζελληνίδες, Βαζέλληνες Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν	Γ. Καλαμίτση - Γ. Μανιώτη Μπέρτολτ Μπρεχτ	Θίασος Χάρρυ Κλυνν Εθνικό θέατρο
1987	Ιφιγένεια εν Ταύροις	Ευριπίδης	Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας
1990	Περσεφόνη Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι	Γιάννη Ρίτσου Τένεσι Ουίλιαμς	θεατρικός μονόλογος ---

Εγραψε τα θεατρικά εργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτλος
Τρελλή Ελένη
Ηχώ και Νάρκισσος
Πάρτυ στο σπίτι της Ελισσάβετ Π.

Μεταφράσεις-Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτλος	Συγγραφέας
Δούλες	Ζαν Ζενέ
Εκκλησιάζουσες	Αριστοφάνης
Ο Βασιλιάς Λήρ	Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Πιρλιπλίν και Μπελίσσα	Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνσδορ	Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος	Τίτλος	Ρόλος
1962	Ουρανός ^[3]	Ανθούλα
	Η παγίδα ^[4]
	Κατρακύλισμα στο βούρκο	Ελπίδα
1963	Αμόκ ^[5]	Ρένα
1964	Ο κράχτης	Μίνα
1964	Πικρή μου αγάπη
1965	Η μοίρα ενός αθώου	Μαρούλα Αμπάρα
1965	Βρώμικη πόλη	Άννα
1966	Ο θάνατος του Αλέξανδρου
1967	Αντίο για πάντα	Λίζα
	Ψωμί για έναν δραπέτη	Ειρήνη
	Καρδιές που ξέρουν να αγαπούν	Άννα
1968	Καταραμένη αγάπη	Μαρίνα
	Ο τάφος των εραστών ^[6]	Μαρία
	Το κανόνι και τ' αηδόνι ^[7]	Βασιλική
	Ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα	Χριστίνα
1969	Το νυφοπάζαρο
	Στον δάσκαλό μας με αγάπη ^[8]	Χρύσα
	Αγάπησα έναν προδότη	Ειρήνη
1970	Όμορφες μέρες	Χριστίνα
	Ο Αστραπόγιαννος ^[6]	Πασχαλία Βελούση
	Σε ικετεύω, αγάπη μου	Μάρθα
	Το όνειρο της Κυριακής	Μαργαρίτα Βαρδή
	Δεν υπάρχουν λιποτάκτες (aka Μεγάλες προσδοκίες)
	Το συνηθισμένο μου όνειρο ^[9]
1972	Χωρίς συνείδηση	Χριστίνα
1975	Ο κατάδικος	Μαργαρίτα
1975	Ευριδίκη ΒΑ 2037 ^[10]	νεκρό κορίτσι
1977	Ξανθός ιππότης ^[11]	αφηγήτρια (φωνή)
1982	Νίνα	Νίνα ^[12]
1983	Ο ερωτισμός στην αρχαία ελληνική τέχνη ^[13]
1994	Αντίο Βερολίνο ^[14]

Σκηνοθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος	Τίτλος	Είδος	Βραβείο
1970	Το συνηθισμένο μου όνειρο	ταινία μικρού μήκους	σκηνοθεσίας στο 11ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Tηλεοπτικό θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος	Τίτλος	Συγγραφέας	Κανάλι	Σημειώσεις
1976	Βάκχες Στέλλα Βιολάντη	Ευρυπίδης Γρηγορίου Ξενόπουλου	ΥΕΝΕΔ ΕΡΤ	στα πλαίσια της εκπομπής «Το μεγάλο τηλεοπτικό θέαμα» τηλεοπτική μεταφορά στο «Θέατρο της Δευτέρας»
1982	Χρυσόθεμις	Γιάννης Ρίτσος	ΕΡΤ	στο «Θέατρο της Δευτέρας»
1983	Τρωάδες	Ευρυπίδης	ΕΡΤ2	στα πλαίσια της εκπομπής «Το θεατρικό έργο του μήνα»

Τηλεταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος	Τίτλος	Συγγραφέας	Είδος	Σημειώσεις
1983	Νίνα	Άννα Μπαλαμάκη	τηλεταινία μικρού μήκους	για την «Ημέρα της Γυναίκας»
1985	Γυναίκα από βελούδο	Φρέντυ Γερμανού	δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ	για την ζωή της Σοφίας Τρικούπη

Παρουσιάσεις τηλεοπτικών εκπομπών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος	Τίτλος	Είδος	Παρουσίαση
1986	Η γλώσσα της τέχνης	τηλεοπτικά ντοκυμαντέρ 13 επεισοδίων	Νίκη Τριανταφυλλίδη

Τηλεοπτικές σειρές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος	Τίτλος	Κανάλι
1972	Το σπίτι των ξένων	ΕΙΡΤ
1973	Από την άλλη όχθη Εν τούτω νίκα Αστυνομικές ιστορίες	ΕΙΡΤ ΥΕΝΕΔ ΥΕΝΕΔ
1975	Ο Χριστός ξανασταυρώνεται	ΕΙΡΤ
1981	Οι φρουροί της Αχαΐας	ΕΡΤ
1982	Γυναικείες μορφές της ελληνικής ιστορίας	ΕΡΤ
1983	Νίνα	ΕΡΤ
1985	Οι συμμαθήτριες Γυναίκα από βελούδο	ΕΡΤ ΕΡΤ
1986	Κεφαλλονίτικες ιστορίες	ΕΡΤ
1987	Η συμμορία της Μαίρης	ΕΤ2

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0872544. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.
↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2019.
↑ Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ουρανός, https://www.filmfestival.gr/el/movie/movie/796, ανακτήθηκε στις 2023-03-06
↑ «Όταν το 1962 γυρίστηκε στο Μποχώρι η ταινία «Η Παγίδα» με τους Βόγλη και Παπαγιαννόπουλο». agriniopress.
↑ «Ίδρυμα Ωνάση: «Ζέτα, Φλωρέττα, Νίκη» - Κινηματογραφικό αφιέρωμα στη Μικρή Σκηνή της Στέγης». neolaia.
↑ ^6,0 ^6,1 «Νίκη Τριανταφυλλίδη: Η ανένταχτη Πόντια και η άδικη ζωή που έζησε». www.pontosnews.gr. 27 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.
↑ Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Το κανόνι και τ’ αηδόνι, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/1486-to-kanoni-kai-t-aidoni, ανακτήθηκε στις 2023-03-06
↑ «ΕΡΤ - Πρόγραμμα Τηλεόρασης & Ραδιοφώνου». ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.
↑ «Το συνηθισμένο μου όνειρο». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.
↑ Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ευρυδίκη ΒΑ 2037, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/669-evridiki, ανακτήθηκε στις 2023-03-06
↑ «Ξανθός ιππότης». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.
↑ «Νίνα». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.
↑ «Ο ερωτισμός στην αρχαία ελληνική τέχνη». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.
↑ «Αντίο Βερολίνο!». Ριζοσπάστης. 23 Φεβρουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[84f32923706497b123fe061e758a24bab02b8a06-1] (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0872544. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016.

[d7f1c69319e50cbd0cb3b27a9a6bd663f99723ed-2] (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2019.

[3] Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ουρανός, https://www.filmfestival.gr/el/movie/movie/796, ανακτήθηκε στις 2023-03-06

[4] «Όταν το 1962 γυρίστηκε στο Μποχώρι η ταινία «Η Παγίδα» με τους Βόγλη και Παπαγιαννόπουλο». agriniopress.

[5] «Ίδρυμα Ωνάση: «Ζέτα, Φλωρέττα, Νίκη» - Κινηματογραφικό αφιέρωμα στη Μικρή Σκηνή της Στέγης». neolaia.

[:0-6] 6,0 ^6,1 «Νίκη Τριανταφυλλίδη: Η ανένταχτη Πόντια και η άδικη ζωή που έζησε». www.pontosnews.gr. 27 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.

[7] Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Το κανόνι και τ’ αηδόνι, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/1486-to-kanoni-kai-t-aidoni, ανακτήθηκε στις 2023-03-06

[8] «ΕΡΤ - Πρόγραμμα Τηλεόρασης & Ραδιοφώνου». ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.

[9] «Το συνηθισμένο μου όνειρο». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.

[10] Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ευρυδίκη ΒΑ 2037, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/669-evridiki, ανακτήθηκε στις 2023-03-06

[11] «Ξανθός ιππότης». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.

[12] «Νίνα». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.

[13] «Ο ερωτισμός στην αρχαία ελληνική τέχνη». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.

[14] «Αντίο Βερολίνο!». Ριζοσπάστης. 23 Φεβρουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]