Νήσος του Νότιου Ταλπατί

Η νήσος Νέα Μουρ ή Πουρμπάσσα (όπως ονομάστηκε στην Ινδία), ή Νότιο Ταλπατί (όπως ονομάστηκε στο Μπανγκλαντές) ήταν ένα μικρό νησί στο Κόλπο της Βεγγάλης, στα ανοιχτά του Δέλτα του Γάγκη και του Μπραχμαπούτρα. Υψώθηκε μέσα από τα νερά της θάλασσας μετά από το Κυκλώνα Μπόλα του 1970, και σε κάποια μετέπειτα στιγμή μέχρι το 2010 εξαφανίστηκε μέσα στα νερά

Αν και το νησί ήταν ακατοίκητο και δεν υπήρχαν μόνιμα σπίτια ή σταθμοί πάνω του, η Ινδία και το Μπανγκλαντές ξεχωριστά υποστήριζαν πως το νησί τους ανήκει, επειδή υπήρχαν υπόνοιες πως ίσως να υπήρχαν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο θαλάσσιο βυθό δίπλα από τις ακτές του νησιού. Το ζήτημα της εθνικής κυριαχίας επί της νήσου ήταν επίσης μέρος μιας μεγαλύτερος διεθνής διαφωνίας σχετικά με τη μεθοδολογία Ράντκλιφ Αγουόρντ καθορισμού των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των δυο κρατών.

Επιστήμονες από την Ωκεανογραφική Σχολή του Ινδικού Πανεπιστημίου Τζανταβπούρ στη Καλκούτα, αφότου ανέλυσαν πρόσφατες δορυφορικές φωτογραφίες, ανακοίνωσαν στο BBC το 2010 πως το νησί είχε βυθιστεί ολόκληρο κάτω από τα νερά του Κόλπου της Βεγγάλης λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

Γεωγραφία

Το νησί ήταν μόλις δυο χιλιόμετρα από το ποταμόκολπο του ποταμού Χαριαμπάνγκα. Η άνοδος του νησιού μέσα από τη θάλασσα ανακαλύφτηκε από έναν Αμερικανικό δορυφόρο το 1974 που έδειξε πως τότε η νήσος είχε επιφάνεια δυόμιση χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων (27.000 τετρ. πόδια). Αργότερα, έρευνες έδειξαν πως το νησί είχε μεγαλώσει βαθμιαία στα 10.000 τετρ. μέτρα (110.000 τετρ. πόδια) όταν τα νερά ήταν τραβηγμένα (άμπωτη) και είχε συμπεριλάβει κάποιους υφάλους που κανονικά ήταν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Το νησί, όταν τα νερά ήταν τραβηγμένα (άμπωτη), ήταν 99,77 μέτρα σε μάκρος και 99,77 μέτρα σε πλάτος. Το ψηλότερο σημείο του νησιού ουδέποτε ήταν άνω των δυο μέτρων από τη στάθμη της θάλασσας.

Στις 24 Μαρτίου 2010 το Associated Press έγραψε πως ο Σουγκάτα Άζρα, καθηγητής στην Ωκεανογραφική Σχολή του Πανεπιστημίου Τζανταβπουρ, είπε πως η εξαφάνιση του νησιού είχε πιστοποιηθεί από δορυφορικές εικόνες και πλοία που επισκέφτηκαν τη περιοχή, λέγοντας πως "Αυτό που τα δυο κράτη δεν μπόρεσαν να αποφασίσουν μετά από χρόνια συζητήσεων, το κατάφερε η παγκόσμια θέρμανση." Η βύθιση του νησιού ανακοινώθηκε παγκοσμίως με τίτλους όπως "Αμφιλεγόμενη νήσος στο Κόλπο της Βεγγάλης εξαφανίζεται".

Τοποθεσία

Το νησί ήταν στα ρηχά του Κόλπου της Βεγγάλης ακριβώς νότια από το ποταμό που έχει θεσπιστεί ως διεθνές σύνορο, τον Χαριαμπάνγκα, ο οποίος είναι μεταξύ του νομού Νότος 24 Παργκανάς της δυτικής Βεγγάλης της Ινδίας και του Μπανγκλαντές.

Η διεθνής ασυμφωνία

Το νησί το ήθελε ξεχωριστά και το Μπανγκλαντές και η Ινδία, παρόλο που καμιά χώρα δεν εγκατέστησε σταθερή παρουσία στη νήσο λόγω της γεωλογικής της αστάθειας καθώς το δέλτα του ποταμού πλημμυρίζει κάθε χρόνο βγάζοντας πολύ λάσπη. Η Ινδία είχε στήσει την Ινδική σημαία στο νησί το 1981 και είχε εγκαταστήσει μια προσωρινή βάση των Συνοριακών Δυνάμεων Ασφαλείας (BSF), και έστελνε τακτικά εκεί πολεμικά πλοία.

Σύμφωνα με το Ραντκλίφε Αγουόρντ (που αποφάσισε τα σύνορα του Ανατολικού Πακιστάν και της Ινδίας το 1947), η αρχή της μεσοκανάλιας ροής ή το Δόγμα Θάλβεγκ είναι αυτό που γενικά αναγνωρίζεται ως διεθνές σύνορο σε χώρες που έχουν μεταξύ τους ποτάμια. Η μέση γραμμή της μεσοκανάλιας ροής (δηλαδή το Δόγμα Θάλβεγκ) του Ποταμού Χαριαμπάνγκα ήταν αυτό που καθόρισε το σύνορο των δυο κρατών. Εάν το νησί δεν είχε εξαφανιστεί, η τελική απόφαση για το σε ποιο κράτος θα έπρεπε να ανήκει θα είχε πολύ σημαντική επίδραση στη τοποθεσία του θαλάσσιου συνόρου των δυο κρατών πολύ πιο ανοιχτά μέσα στη θάλασσα.

Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για το σε ποια πλευρά του νησιού κυλούσε το ρεύμα του κύριου καναλιού, και ίσως να είχε αλλάξει μέσα στο χρόνο καθώς ο βούρκος του δέλτα του Σάντερπανς αλλάζει συνεχώς. Η Ινδία υποστήριξε πως το 1981 μια μελέτη του βάθους των νερών έδειξε πως στα ανατολικά του νησιού η ροή του κύριου καναλιού ήταν βαθύτερη, κάτι που ήταν υπέρ των Ινδικών συμφερόντων. Παρόμοια δεδομένα τυπώθηκαν σε χάρτες του 1990 του Υπουργείου Ναυτιλίας του Ηνωμένου Βασιλείου και επανατυπώθηκαν το 1991 από την Αμερικανική Εθνική Γεωτοποθετική Υπηρεσία Πληροφοριών (NGA) με αριθμό 63330 Έκδοση 9 σε μεγέθυνση 1:300.000.

Απ την άλλη, η Μπανγκλαντεσιανή κυβέρνηση υποστήριξε, όπως έκανε κατά την επίσκεψη του Ζιάουρ Ράχμαν στην Ινδία στα τέλη της δεκαετίας του 1970, πως τα δεδομένα ξεκάθαρα έδειχναν πως η ροή του κύριου καναλιού ήταν στη δυτική πλευρά του νησιού, μια θέση που ήταν υπέρ των Μπανγκλαντεσιανών συμφερόντων.

Σύμφωνα με μερικές προηγούμενες περιπτώσεις διεθνών συνόρων, η τοποθεσία του καναλιού το 1947 ή όταν εμφανίστηκε μέσα από τα νερά το νησί μπορεί να ήταν πιο σημαντική από τη τωρινή του τοποθεσία. Τα κανάλια των ποταμών μπορεί να αλλάξουν θέση μέσα στο χρόνο.

Βύθιση

Το Μάρτιου του 2010, ο Σουγκάτα Άζρα της Ωκεανογραφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζανταβπουρ στη Καλκούτα της Ινδίας είπε πως το νησί βυθίστηκε κάτω από τα νερά του Κόλπου της Βεγγάλης λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Τουλάχιστον δέκα άλλα νησιά στη περιοχή είναι υπό την απειλή βύθισης και τα Ηνωμένα Έθνη έχουν υπολογίσει πως το 17% του Μπανγκλαντές θα βυθιστεί κάτω από τη θάλασσα μέχρι το 2050 λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Ο Άζρα είπε πως λόγω της παγκόσμιας θέρμανσης, οι θερμοκρασίες στο κόλπο της Βεγγάλης έχουν αυξηθεί με ρυθμό 0,4 βαθμούς Κελσίου για κάθε έτος της δεκαετίας του 2000, ενώ η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει κατά 5 χιλιοστά του μέτρου κάθε έτος. Η Ινδία ετοιμάζεται να στείλει μια ερευνητική ομάδα στη περιοχή για να κατανοηθεί καλύτερα η κατάσταση εκεί.