Μόνωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ορυκτοβάμβακας Υλικά θερμομόνωσης, 1600 dpi

Μόνωση ονομάζεται η απομόνωση ενός χώρου από υγρά, θερμότητα ή ψύχος, από τον ήχο και, σε ειδικές περιπτώσεις, από ραδιενέργεια ή η απομόνωση ενός αγωγού από τον οποίο διέρχεται ηλεκτρικό ρεύμα ή ηλεκτρικά σήματα με σκοπό τη μη διαφυγή ηλεκτρισμού προς τη γη ή την αποτροπή βραχυκυκλώματος, τον περιορισμό της απώλειας σήματος. Για να επιτευχθεί μόνωση χρησιμοποιούμε εξειδικευμένα, κατάλληλα υλικά με θερμομονωτικές ηχομονωτικές ή στεγανοποιητικές ιδιότητες (για παράδειγμα ορυκτοβάμβακες, ξυλόμαλλο για θερμομονωτικές και ηχομονωτικές ιδιότητες, διογκωμένη και εξηλασμένη πολυστερίνη για θερμομονωτικές ιδιότητες, ασφαλτόπανα για στεγανοποιητικές ιδιότητες).

Κτιριακή μόνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο όρος κτιριακή μόνωση αναφέρεται ευρέως σε κάθε αντικείμενο και υλικό το οποίο χρησιμοποιείται μέσα στο κτίριο και εξυπηρετεί σκοπούς μόνωσης. Χρήσης τέτοιων υλικών αποσκοπεί κυρίως σε θερμομόνωση τμημάτων του κτιρίου, αλλά ο όρος δεν παύει να αναφέρεται και σε ηχομόνωση, πυροπροστασία, κρουστική μόνωση (εφαρμογές βιομηχανίας). Πολλές φορές τα μονωτικά υλικά επιλέγονται με τέτοιο τρόπο ώστε να πραγματοποιούν παράλληλα πολλές από τις προαναφερθείσες λειτουργίες.

Τύποι κτιριακής μόνωσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μόνωση στα κτίρια διακρίνεται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες. Τη θερμομόνωση, τη στεγανοποίηση ή υγρομόνωση και την ηχομόνωση.

Θερμομόνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Θερμομόνωση ορίζεται ως η μείωση των αποτελεσμάτων ποικίλων διαδικασιών μεταφοράς θερμότητας μεταξύ αντικειμένων, τα οποία βρίσκονται σε θερμική επαφή ή σε απόσταση ικανή για επίδραση από ακτινοβολία.

Θερμότητα είναι μια ενέργεια που μεταφέρεται εξαιτίας της διαφοράς θερμoκρασίας. Η θερμότητα μεταφέρεται από σώμα υψηλότερης θερμοκρασίας προς σώμα χαμηλότερης θερμοκρασίας. Η μεταφορά θερμότητας σταματά όταν εξισώνονται οι θερμοκρασίες των σωμάτων. Αυτό ονομάζεται θερμική ισορροπία. Η θερμότητα που μεταφέρεται σ’ ένα σώμα εξαρτάται από τη μάζα του, το είδος του υλικού ή και από τη μεταβολή της θερμοκρασίας του!

Στόχος των θερμομονωτικών υλικών σε ένα κτίριο είναι να μειώσουν : • τη θερμική ροή μεταξύ σωμάτων ή • χώρων που βρίσκονται σε διαφορετική θερμοκρασία. Η θερμομόνωση μειώνει τη μεταφορά θερμότητας από αγωγή ή ακτινοβολία, εμποδίζοντας ή αντανακλώντας και όχι απορροφώντας την ενέργεια.

Στις κτιριακές κατασκευές τα θερμομονωτικά υλικά χαρακτηρίζονται από την τιμή του U-value (θερμοπερατότητα). Πρόκειται για την τιμή που χρησιμοποιείται για να δώσει την αποτελεσματικότητα διαφόρων μονωτικών υλικών με διάφορα πάχη. Είναι η θερμική αντίσταση ενός m2 υλικού συγκεκριμένου πάχους εκφράζει τη ροή θερμότητας που προκαλείται από τη διαφορά θερμοκρασίας.

Σημαντικός και αποτελεσματική κατασκευαστική λύση είναι και η εξωτερική θερμομόνωση.

Εξωτερική θερμομόνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως εξωτερική θερμομόνωση ορίζεται ένα σύστημα στο οποίο η μόνωση δεν διακόπτεται στα σημεία ένωσης των διαφορετικών δομικών στοιχείων. Η θερµοπρόσοψη εφαρµόζεται από τη δεκαετία του 1960 στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, προσφέροντας ιδιαίτερη ευελιξία στην κατασκευή καθώς το θερμομονωτικό υλικό τοποθετείται στην εξωτερική επιφάνεια του κτιρίου, μετά την αποπεράτωση των εργασιών κατασκευής της τοιχοποιίας και αποτελώντας την πλέον αποτελεσµατική λύση για την αναδροµική θερμομόνωση υφιστάμενων κτιρίων.

Στην εφαρμογή της θερµοπρόσοψης µπορούν να χρησιµοποιηθούν η διογκωμένη πολυστερίνη, η εξηλασµένη πολυστερίνη και ο πετροβάµβακας.

Στεγανοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στεγανοποίηση ή υγρομόνωση ορίζεται ως η διαδικασία κατά την οποία ένα σώμα γίνεται αδιαπέρατο από το νερό με την εφαρμογή σε αυτό συγκεκριμένων αδιαβροχοποιητικών υλικών. Τα υλικά αυτά έχουν την ιδιότητα να είναι αδιαπέρατα από το νερό και να μην επηρεάζονται από αυτό, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Τέτοιου είδους υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε υγρό περιβάλλον, ακόμα και κάτω από το νερό για συγκεκριμένα βάθη.

Στην οικοδομή ο όρος στεγανοποίηση συναντάται κυρίως σε χώρους υπογείων, δωμάτων, ταρατσών, πισίνας, ζαρντινιερών κ.α.