Μπρονίσουαφ Κομορόφσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μπρονίσλαφ Κομορόφσκι)
Μπρονίσλαφ Μαρία Κομορόφσκι (Bronisław Maria Komorowski)
5ος Πρόεδρος της Πολωνίας
Περίοδος
6 Αυγούστου 2010 – 6 Αυγούστου 2015
ΠρωθυπουργόςΝτόναλντ Τουσκ
ΠροκάτοχοςΓκζέγκοζ Σχετίνα (Υπηρ.)
ΔιάδοχοςΑντρέι Ντούντα
Υπηρεσιακός Πρόεδρος της Πολωνίας
Περίοδος

10 Απριλίου 2010 – 8 Ιουλίου 2010
ΠρωθυπουργόςΝτόναλντ Τουσκ
ΠροκάτοχοςΛεχ Κατσίνσκι
ΔιάδοχοςΜπογκντάν Μπορούσεβιτς (Υπηρ.)
Πρόεδρος της Βουλής
Περίοδος
5 Νοεμβρίου 2007 – 8 Ιουλίου 2010
ΠρόεδροςΛεχ Κατσίνσκι
ΠρωθυπουργόςΓιαροσλάβ Κατσίνσκι
Ντόναλντ Τουσκ
ΠροκάτοχοςΛούντφικ Ντορν
ΔιάδοχοςΓκζέγκοζ Σχετίνα
Υπουργός Εθνικής Άμυνας
Περίοδος
16 Ιουνίου 2000 – 19 Οκτωβρίου 2001
ΠρωθυπουργόςΓιέρζι Μπούζεκ
ΠροκάτοχοςΓιάνους Ονίσκιεβιτς
ΔιάδοχοςΓιέρζι Σμαϊτζίνσκι
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση4 Ιουνίου 1952 (1952-06-04) (71 ετών), Ομπορνίκι Σλάσκιε (Oborniki Śląskie), Πολωνία
ΥπηκοότηταΠολωνία
Πολιτικό κόμμαΑνεξάρτητος(2010–σήμερα)Πολιτική Πλατφόρμα (2001–2010)
Συντηρητικό Κόμμα του Λαού (Πριν το 2001)
ΣύζυγοςΆννα Τζιάτζια (γάμος το 1977)
ΠαιδιάZofia Aleksandra
Tadeusz Jan
Maria Anna
Piotr Zygmunt
Elżbieta Jadwiga
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βαρσοβίας
Επάγγελμαπολιτικός
ιστορικός
διαφωνών
ΒραβεύσειςΙππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (10  Ιουνίου 2012)
Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής
Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία) (2010)[1]
μεγαλόσταυρος του Τάγματος των τριών αστέρων (2012)[1]
Τάγμα της Δημοκρατίας[1]
Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ (2011)
Μεγάλο Τάγμα του Βασιλιά Τόμισλαβ (2013)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (2010)
Cross pro Merito Melitensi
Ιπποτικός Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ (2012)
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 1η τάξη (2014)
Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Τέρρα Μαριάνα (2014)
Grand Officer of the Order of Saint-Charles
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 5η τάξη (2008)
Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε (2012)[2]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Λευκού Διπλού Σταυρού (20  Μαΐου 2014)[3]
Gazeta Wyborcza Person of the Year (2014)[1]
Wprost Person of the Year (2012)[1]
Medal of the Day of Remembrance for the Victims of the Katyn Massacre (2008)[1]
Ζλότι Χιπόλιτ (2013)[1]
d:Q11789109 (2015)[1]
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (31  Μαρτίου 2015)[4]
Μεγαλόσταυρος του Σωτήρος (2013)[5]
Order 8-September (2013)[5]
Τάγμα του Χρυσού Λέοντος του Οίκου του Νάσσαου (2014)[5]
Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λέοντος της Ολλανδίας (2014)[5]
Komandoria Missio Reconciliationis (1999)[5]
Registered firearms
Global Citizen Awards (2013)[6]
ΘρήσκευμαΡωμαιοκαθολικισμός
Υπογραφή
Ιστοσελίδαhttp://bronislawkomorowski.org/
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπρονίσλαφ Μαρία Κομορόφσκι (Bronisław Maria Komorowski, 4 Ιουνίου 1952)[7] είναι Πολωνός πολιτικός και ιστορικός, πρόεδρος της Πολωνίας από το 2010 ως το 2015. Ως πρόεδρος του Κοινοβουλίου άσκησε για μικρό χρονικό διάστημα προεδρικά καθήκοντα το 2010, μετά το θάνατο του προέδρου Λεχ Κατσίνσκι σε αεροπορικό δυστύχημα.[8] Ήταν υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς με το κυβερνών κόμμα Πολιτική Πλατφόρμα και αναδείχθηκε νικητής στον δεύτερο γύρο των εκλογών στις 4 Ιουλίου. Ορκίστηκε πρόεδρος στις 6 Αυγούστου 2010. Διετέλεσε υπουργός Άμυνας από το 2000 ως το 2001.

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Ομπορνίκι Σλάσκιε. Ο πατέρας του ήταν καθηγητής πανεπιστημίου.[9]

Ενώ βρισκόταν στους προσκόπους, συνάντησε τη μελλοντική του σύζυγο.[10]

Το 1977 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας. Από το 1977 ως το 1980 εξέδιδε την επιθεώρηση Słowo Powszechne.

Αντικαθεστωτική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κομορόφσκι είχε ενεργό συμμετοχή στο δημοκρατικό κίνημα των παράνομων εκδοτών.[11] Μαζί με άλλους ακτιβιστές καταδικάστηκε σε φυλάκιση 1 μήνα το 1980 επειδή οργάνωσαν μια διαδήλωση το Νοέμβριο του 1979.[12] Το Σεπτέμβριο του 1981 ήταν ανάμεσα στα άτομα που υπέγραψαν την ιδρυτική διακήρυξη των Λεσχών στην Υπηρεσία της Ανεξαρτησίας.[12]

Τρίτη Δημοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1990 ως το 1993 χρημάτισε υφυπουργός Άμυνας στις κυβερνήσεις του Ταντέουτς Μαζοβιέτσκι, Γιαν Κριστόφ Μπιλέτσκι και Χάνα Σουχότσκα. Από το 1993 ως το 1995 διετέλεσε γενικός γραμματέας των κομμάτων Δημοκρατική Ένωση και Ένωση Ελευθερίας.

Με τη Δημοκρατική Ένωση εξελέγη στη Βουλή το 1991 και το 1993. Το 1997 ίδρυσε το κόμμα Koło Konserwatywno-Ludowe.Την ίδια χρονιά το τελευταίο ίδρυσε το Συντηρητικό Κόμμα του Λαού (SKL), το οποίο προσχώρησε στην Αλληλεγγύη (AWS). Το 1997 Κο Κομορόφσκι εξελέγη με το AWS. Από το 2000 ως το 2001 υπηρέτησε ως υπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση του Γιερζί Μπούζεκ. Το 2001 έγινε μέλος της Πολιτικής Πλατφόρμας (PO) και εξελέγη στις εκλογές εκείνης της χρονιάς. Μετά την πρώτη συνεδρίαση του νέου Κοινοβουλίου παραιτήθηκε από το SKL. Si

Το 2005 εξελέγη ξανά βουλευτής και αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου. Μετά την παραίτηση του Μάρεκ Γιούρεκ ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για το αξίωμα του προέδρου της βουλής. Στις 27 Απριλίου 2007 η υποψηφιότητά του απορρίφθηκε από το Κοινοβούλιο και νέος πρόεδρος έγινε ο Λούντβικ Ντορν από το PiS. Υπέρ του Κομορόφσκι ψήφισαν 189 βουλευτές. Ο Κομορόφσκι έγινε αντιπρόεδρος της βουλής. Ο ίδιος επανεκλέχθηκε βουλευτής στις εκλογές του 2007.

Πρόεδρος του Κοινοβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 5 Νοεμβρίου 2007 στην πρώτη συνεδρίαση της 4ης Βουλής (Sejm) της Πολωνικής Δημοκρατίας, ο Κομορόφσκι εξελέγη πρόεδρός της, με 292 ψήφους έναντι 160 που πήρε ο αντίπαλός του Κρίστοφ Πούτρα από το κόμμα PiS.

Πρόεδρος της Πολωνίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπηρεσιακός Πρόεδρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κομορόφσκι έγινε υπηρεσιακός πρόεδρος στις 10 Απριλίου 2010 έπειτα από το θάνατο σε αεροπορικό δυστύχημα του προέδρου Λεχ Κατσίνσκι. Πρώτη του απόφαση ήταν η κήρυξη 7ήμερου εθνικού πένθους που ξεκίνησε στις 10 Απριλίου.[13] Με βάση το Σύνταγμα, ο Κομορόφσκι προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τις 20 Ιουνίου.[14] Στις εκλογές πήρε το 41,54% των ψήφων στον πρώτο γύρο, έναντι του Γιαροσλάβ Κατσίνσκι, ο οποίος είχε ποσοστό 36,46%. Στον τελικό γύρο ο Κομορόφσκι εξελέγη πρόεδρος με ποσοστό 53,01% και η επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του έγινε στις 6 Αυγούστου 2010.

Προεδρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το θάνατο δεκάδων αξιωματούχων στο αεροπορικό δυστύχημα του Σμόλενσκ, έγιναν πολλοί νέοι διορισμοί αξιωματούχων.[15]

Στις 29 Απριλίου 2010 ο Κομορόφσκι υπέγραψε το νομοσχέδιο του κοινοβουλίου για τον εκσυγχρονισμό του Ινστιτούτου Εθνικής Μνήμης.[16] Ο Κομορόφσκι διόρισε τον πρώην πρωθυπουργό Μάρεκ Μπέλκα στο αξίωμα του προέδρου της Εθνικής Τράπεζας της Πολωνίας στις 27 Μαΐου 2010 στη θέση του αποβιώσαντα Σλάβομιρ Σκρζίπεκ.[17]

Μετά την εκλογή του, ο Κομορόφσκι ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί από τη Sejm στις 8 Ιουλίου 2010, που σημαίνει ότι δεν θα ήταν πλέον πρόεδρος της βουλής ούτε υπηρεσιακός πρόεδρος. Νέος υπηρεσιακός πρόεδρος ανέλαβε ο Γκζέγκοζ Σχετίνα.[18] Σήμερα ζει και εργάζεται στο Μέγαρο Μπελφέντερ και όχι στο Προεδρικό Μέγαρο.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι παντρεμένος με την Άννα Ντεμπόφσκα από το 1977. Έχουν 5 παιδιά: τη Zofia Aleksandra (γ. 1979), τον Tadeusz Jan (γ. 1981), τη Maria Anna (γ. 1983), τον Piotr Zygmunt (γ.1986) και την Elżbieta Jadwiga (γ. 1989).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Ανακτήθηκε στις 19  Μαΐου 2022.
  2. www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  3. (Σλοβακικά) archiv.prezident.sk/gasparovic/index2bee.html?rad-bieleho-dvojkriza-i-trieda. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2021.
  4. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 500. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Ανακτήθηκε στις 31  Οκτωβρίου 2023.
  6. www.atlanticcouncil.org/events/flagship-event/global-citizen-awards/previous-gca-recipients/.
  7. «Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej». katalog.bip.ipn.gov.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2019. 
  8. «Parliament Head Komorowski Becomes Poland President after Kaczynski's Death». novinite.com. 10 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010. 
  9. Andrzej Stankiewicz, Piotr Śmiłowicz, Zofia Wojtkowska, "Bronisław Komorowski. Człowiek, który płynie z prądem." Αρχειοθετήθηκε 2013-04-16 at Archive.is (Bronisław Komorowski. A man's ability to go with the flow of life.) Part 1 of 4. Newsweek Polska, 19 Μαρτίου 2010.
  10. bronislawkomorowski.pl
  11. Mariusz Janicki (28 Μαρτίου 2010). «Komorowski Bronisław. Kandydat» (στα Πολωνικά). Polityka Weekly, Kraj. 
  12. 12,0 12,1 «Bronisław Komorowski – Encyklopedia Solidarności». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2014. 
  13. «Biuro Prasowe Kancelarii Sejmu». Orka.sejm.gov.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2010. 
  14. «Poland's snap presidential elections set for 20 June». BBC News. 21 Απριλίου 2010. 
  15. ła. «Pierwsze decyzje Komorowskiego: Gen. Koziej będzie szefem BBN-u». Wiadomosci Gazeta. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2010. 
  16. «Poland's Komorowski approves shakeup of archive body». arabnews.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2012. 
  17. «Komorowski: Marek Belka kandydatem na prezesa NBP». gazeta.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2011. 
  18. «Shortly Borusewicz, Schetyna later. To oni będą kolejno pełnić obowiązki prezydenta They will in turn serve as President of Poland». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]