Μπουταριτάρι
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 03°10′04″N 172°49′33″E / 3.16778°N 172.82583°E
 | |
| Μπουταριτάρι | |
 | |
| Θέση | Ειρηνικός Ωκεανός Νησιά Γκίλμπερτ |
| Συντεταγμένες | 03°10′04″N 172°49′33″E / 3.16778°N 172.82583°E |
| Χώρα | Κιριμπάτι |
| Έκταση (χμ²) | 13,6 |
| Πληθυσμός | 3.280 (2005) |
Η Μπουταριτάρι (παλαιότερα γνωστή ως Κλάινε-Μακίν, Μακίν, Πιττ Νήσος, Ταριτάρι Νήσος, ή Τάτσινγκ Νήσος) είναι ατόλλη που βρίσκεται στα Νησιά Γκίλμπερτ στον Ειρηνικό Ωκεανό, και αποτελεί τμήμα του νησιωτικού κράτους του Κιριμπάτι.
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τρία χιλιόμετρα στα βορειοανατολικά βρίσκεται ένας γραμμικός ύφαλος με τρεις κατοικήσιμες νησίδες (Μακίν, Κιέμπου και Όννε) γνωστός ως Μακίν. Η Μπουταριτάρι ονομαζόταν Ατόλλη Μακίν από τον Αμερικανικό στρατό, και το Μακίν ήταν γνωστό τότε ως Μακίν Μηνγκ ή Μικρό Μακίν για να ξεχωρίζει. Τώρα που το όνομα "Μπουταριτάρι" προτιμάται για την μεγαλύτερη ατόλλη, ο επιθετικός προσδιορισμός για το μικρότερο "Μακίν" τείνει να εξαλειφθεί.
Η ατόλλη Μπουταριτάρι έχει χερσαία έκταση 13,6 χμ² και πληθυσμό 4.200 ατόμων το 2002, ενώ το Μακίν έχει έκταση 6,7 χμ² και πληθυσμό 1.700 άτομα.
Η ατόλλη είναι σχεδόν τετράπλευρη και κοντά στα 30 χλμ. στην κατεύθυνση ανατολή - δύση, και κατά μέσο όρο περίπου 15 χλμ από βορρά προς νότο. Ο ύφαλος είναι περισσότερο βυθισμένος και σπασμένος σε αρκετά ευρεία κανάλια στην δυτική πλευρά. Μικρές νησίδες βρίσκονται στα τμήματα υφάλου μεταξύ αυτών των καναλιών. Ο ύφαλος της ατόλλης είναι συνεχής αλλά σχεδόν χωρίς νησίδες στην βόρεια πλευρά του. Στην βορειοανατολική γωνιά, ο ύφαλος έχει πλάτος 1,75 χλμ και έχουν αναπτυχθεί μόνον μικρές διασκορπισμένες νησίδες. Η λιμνοθάλασσα της Μπουταριτάρι είναι πολύ ανοικτή στην ανταλλαγή νερών με τον ωκεανό. Η λιμνοθάλασσα είναι βαθιά και μπορεί να δεχτεί μεγάλα πλοία, αν και τα περάσματα εισόδου είναι σχετικά στενά.
Το νότιο και νοτιοανατολικό τμήμα της ατόλλης περιλαμβάνει μια σχεδόν συνεχή νησίδα, σπασμένη μόνον από ένα ευρύ τμήμα υφάλου μεταξύ των νησίδων. Αυτές οι νησίδες έχουν πλάτος μεταξύ 0,2 και 0,5 χλμ, αλλά γίνονται πλατύτερες στα σημεία που ο ύφαλος αλλάζει κατεύθυνση. Στις τελευταίες περιοχές εμφανίζονται καλά αναπτυγμένοι μανγκρόβιοι βάλτοι, όπως και κατά μήκος της νότιας ακτής της λιμνοθάλασσας. Οι στενές νησίδες είναι χαρακτηριστικό για τις ατόλλες του Κιριμπάτι που έχουν κατεύθυνση από ανατολή προς δύση.
Οι νησίδες Μπικάτι και Μπικατιέρα καταλαμβάνουν μια γωνία του υφάλου στο ακραίο βορειοδυτικό άκρο της ατόλλης, και συνορεύουν με μια δεύτερη μικρότερη λιμνοθάλασσα στα βόρεια της κύριας λιμνοθάλασσας. Η μεγαλύτερη νησίδα Μπικάτι (2 επί 0,5 χλμ) έχει ένα χωριό. Το κύριο χωριό είναι το Μπουταριτάρι στην νότια ομώνυμη νησίδα, με πληθυσμό περίπου 2.000 άτομα.
Οικισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Οικισμοί | Πληθυσμός (2005) | Οικισμοί | Πληθυσμός (2005) | Οικισμοί | Πληθυσμός (2005) |
| Αντεκάνα | 161 | Μπικαάτι | 203 | Κεουέα | 221 |
| Κουούμα | 635 | Ονομάρου | 347 | Ταμπονουέα | 244 |
| Τανιμαϊνίκου | 229 | Τανιμαϊάκι | 250 | Ταουμπουκινμήνγκ | 266 |
| Τεμανοκουνουέα | 386 | Ουκιανγκάνγκ | 338 | Μπουταριτάρι | 3.280 |
Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είναι ένα από τα πιο γόνιμα από τα "εξωτερικά νησιά" λόγω της καλής βροχόπτωσης. Η τυπική ετήσια βροχόπτωση είναι περίπου 4 μέτρα, συγκρινόμενη με τα περίπου 2 μέτρα στην Ατόλλη Ταράουα και το 1 μέτρο στον μακρινό νότο του Κιριμπάτι.
Η βροχόπτωση στην Μπουταριτάρι αυξάνεται κατά το φαινόμενο του Ελ Νίνιο.
| |||||||||||||||||
|