Μιχάλης Αδάμης

Μιχάλης Αδάμης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	19  Μαΐου 1929 Πειραιάς
Θάνατος	21  Ιανουαρίου 2013
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Σπουδές	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συνθέτης

Ο Μιχάλης Αδάμης (19 Μαΐου 1929 – 21 Ιανουαρίου 2013) ήταν Έλληνας συνθέτης και διδάκτωρ Πανεπιστημίου.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 19 Μαΐου του 1929. Σπούδασε στο Ωδείο Πειραιώς απ΄ όπου και έλαβε δίπλωμα βυζαντινής μουσικής (1955) καθώς και αρμονίας το 1956. Συνέχισε στο Ελληνικό Ωδείο απ΄ όπου και έλαβε δίπλωμα Αντίστιξης, Φούγκας και Σύνθεσης το 1959. Παράλληλα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Θεολογία (πτυχίο 1954) . Στη συνέχεια μετέβη στη Βοστώνη στο Πανεπιστήμιο Μπραντάις όπου και ολοκλήρωσε τις ανώτερες μουσικές σπουδές του σε σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής αλλά και βυζαντινής παλαιογραφίας (1962-1965). Κατά τη παραμονή του στη Βοστώνη δίδαξε βυζαντινή μουσική και διεύθυνε τη Χορωδία της Θεολογικής Σχολής Τίμιος Σταυρός.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ο Μιχάλης Αδάμης κατόπιν πρόσκλησης των βασιλέων ίδρυσε και ανέλαβε τη διεύθυνση της Παιδικής Χορωδίας των Ανακτόρων και τη Χορωδία Δωματίου Αθηνών μέχρι το 1967. Από το 1968 ανέλαβε επικεφαλής του μουσικού τμήματος και διευθυντής του Κολεγίου Πηρς στην Αθήνα. Το 1965 ίδρυσε το πρώτο ηλεκτρονικό μουσικό εργαστήρι.

Από το μεγάλο αριθμό έργων του, που υπολογίζονται σε περισσότερα από 300, ξεχωρίζουν, για όργανα: η «Αποκάλυψη – έκτη σφραγίδα», «Τετέλεσται», «Ορέστης», «Παραμύθι», για ορχήστρα: «Συμφωνιέττα», «Λειτουργικό Κοντσέρτο», ενώ για ηλεκτρονική μουσική: «Προσχήματα», «Κοριολανός» κ.ά. Επίσης έγραψε μουσική για αρχαίες τραγωδίες, εκκλησιαστική μουσική και διάφορες μελέτες για τη βυζαντινή μουσική. Του είχε ανατεθεί ακόμα και σύνθεση έργων σε διεθνή φεστιβάλ.

Ο Μιχάλης Αδάμης διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών (1971-1977), αντιπρόεδρος (1973-1975) και από το 1976 πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Σύγχρονης Μουσικής και του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Εταιρίας Σύγχρονης Μουσικής, όπως επίσης και μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Συμμετείχε σε πολλά φεστιβάλ με εκτέλεση πολλών έργων του.

Σημειώνεται ότι κατά το 11ο Συνέδριο της Διεθνούς Εταιρίας Μουσικολογίας που συνήλθε στη Κοπεγχάγη το 1972 ανακοίνωσε επίσημα την ανακάλυψη του αρχαιότερου δείγματος πολυφωνικής μουσικής στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατά τον 14ο-15ο αιώνα.

Το 1962 ο Μιχάλης Αδάμης τιμήθηκε από τον βασιλέα Παύλο με τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικα ενώ το 1964 και 1965 τιμήθηκε με το Μουσικό Βραβείο «Σάμουελ Βέσχλερ». Ο Μιχάλης Αδάμης χαρακτηρίζεται, απ΄ όλη τη καλλιτεχνική του παρουσία ένας από τους μεγαλύτερους αναθεωρητές της μουσικής πρακτικής παιδείας, και από τους πρωτοπόρους της σύγχρονης μουσικής παραγωγής στην Ελλάδα. Το 1991 επιμελήθηκε της ίδρυσης του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στο οποίο και το 1999 αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Ομιλούσε επίσης αγγλικά. Για 31 χρόνια από (το 1968 ως το 1999) υπήρξε επικεφαλής του μουσικού τμήματος και διευθυντής της χορωδίας του Pierce College στην Αθήνα.

Πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 2013.

Έργα

ΧΟΡΩΔΙΑ και ΦΩΝΕΣ ΣΟΛΟ ΜΕ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ή ΜΙΚΡΑ ΣΥΝΟΛΑ

• Ροδανόν, για ψάλτη, ανδρική χορωδία, φλάουτο, όμποε, κλαρινέτο, τούμπα και κουαρτέτο εγχόρδων (1983)
• Τετέλεσται ΙΙ, για τενόρο, διπλή χορωδία και ορχήστρα (1987)
• Εν Βηθλεέμ, για βαρύτονο, μεικτή χορωδία και ορχήστρα (1988)
• Χριστούγεννα-Πρωτούγεννα, για ανδρική χορωδία, φλάουτο, όμποε, κλαρινέτο σε λα, βιολοντσέλο και κρουστά (1992)
• Και είδον και ιδού ή Οράματα από την «Αποκάλυψη» Ι, για βαρύτονο και ορχήστρα δωματίου (1993)
• Οράματα από την «Αποκάλυψη» ΙΙ, για τενόρο και ορχήστρα (2008)
• Ως θησαυρόν, για τενόρο, μεικτή χορωδία, όμποε, κλαρινέτο, τρομπόνι, βιολοντσέλο και καμπάνες (1994)
• Εν κυμβάλοις, για μεικτή χορωδία, φλάουτο και κρουστά (1998)
• Και είδον και ιδού ή Οράματα από την «Αποκάλυψη» ΙΙ, για τενόρο και ορχήστρα (2003/2005)
• Όλβιος τάφος, για τρεις παιδικές, δύο μεικτές χορωδίες και ορχήστρα (2005)

ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΜΕΣΑ

• Προσχήματα, σε κείμενο Ε. Μαχαιρά, για γυναικεία φωνή, αφηγητή και μαγνητοταινία (1964)
• Αποκάλυψις - Έκτη σφραγίδα, για αφηγητή, πέντε φωνητικές ομάδες και μαγνητοταινία (1967)
• Γένεσις, για αφηγητή, τρεις μεικτές χορωδίες, μαγνητοταινία και χορευτική ομάδα (1968)
• Μοιρολόι, για δύο ψάλτες, ισοκράτη και μαγνητοταινία (1970-73)
• Κράτημα, για ψάλτη, όμποε, τούμπα και μαγνητοταινία (1971)
• Τετέλεσται Ι, για ψάλτη, μεικτή χορωδία, καμπανάκια και μαγνητοταινία (1971)
• Ορέστης, για βαρύτονο, νταούλι, ηλεκτρονική συσκευή αντίλαλου και μαγνητοταινία (1972)
• Γλάρος, για φλάουτο, κοντραμπάσο, μεταλλόφωνο και μαγνητοταινία (1978)
• Ο Αυτός, Πολύροπο Αντικαταστροφής (ποίηση Δ. Κακαβελάκη). Πολλαπλά μέσα, Ανδρική χορωδία, ηλεκτρονική μουσική, ηθοποιοί – Θεατρική πράξη (1984)
• Ένδον, άλτο σαξόφωνο και μαγνητοταινία (2001)
• Επτά επί Θήβας ΙΙ για χορωδία (υψίφωνο 1, 2, μεσόφωνο και μαγνητοταινία) (2004), βλ. Χορωδιακά/li>
• Γλάρος ΙΙ, για φλάουτο και μαγνητοταινία (2006)
• Τρίπλοκον, για σοπράνο και άλτο σαξόφωνο (ένας εκτελεστής) και μαγνητοταινία (2009)

ΟΡΧΗΣΤΡΑ

• Λειτουργικό κοντσέρτο (1955)
• Παραλλαγές, για ορχήστρα εγχόρδων (1958-60)
• Συμφωνιέτα (1961)
• Επάλληλον (1985)
• Επτά αυτόμελα για ορχήστρα εγχόρδων (1990)
• Πενταχή, σουίτα (1994)
• Κυμόρροος (2001)
• Ανήσυχη γεωλογία (2002)
• Κωίτικα ΙΙΙ, για ορχήστρα εγχόρδων (2003)
• Εν χορδαίς, για ορχήστρα εγχόρδων (2004)
• Ανοδικόν Ι, για σόλο κοντραμπάσο και ορχήστρα εγχόρδων (2004)
• Κοντσερτάντε, για όμποε και ορχήστρα εγχόρδων (2004)
• Ανοδικόν ΙΙ, για ορχήστρα εγχόρδων (2007)

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

• Δύο κομμάτια, για βιολί και πιάνο (1958)
• Ντούο, για βιολί και πιάνο (1961)
• Τρία κομμάτια, για κοντραμπάσο και πιάνο (1962)
• Ανακύκλησις, για φλάουτο, όμποε, τσελέστα, βιόλα και βιολοντσέλο (1964)
• Προοπτική, για φλάουτο, πίκολο φλάουτο και κρουστά (1965)
• Παίγμα, για φλάουτο, κλαρινέτο, τρομπέτα, τούμπα, βιολί, βιολοντσέλο και κρουστά (1976)
• Κουαρτέτο, για φλάουτο, βιολί, βιόλα και βιολοντσέλο (1977)
• Μέλισμα, για υψίφωνο και φλάουτο (1981)
• Μετάλλαξις, για φλάουτο, όμποε, δύο κλαρινέτα, δύο φαγκότα, δύο κόρνα και τρομπέτα (1985)
• Αλλοιόστροφα, για φλάουτο, κλαρινέτο, βιολί, βιόλα, πιάνο και κρουστά (1986)
• Περίακτον, για φλάουτο, όμποε, κλαρινέτο, φαγκότο, βιολί, βιόλα, βιολοντσέλο και κρουστά (1988)
• Καλοφωνικόν, για δύο σοπράνο και δύο άλτο σαξόφωνα (1988)
• Έπταχα, για κλαρινέτο και βιόλα (1989)
• Κωίτικα Ι, για φλάουτο, κλαρινέτο, βιολί και βιολοντσέλο (1989), Βλ. Χορωδιακά
• Κωίτικα ΙΙ, για τρία βιολιά και βιολοντσέλο (1989)· υπάρχει και σε εκδοχή για κουαρτέτο εγχόρδων, Βλ. Χορωδιακά
• Κωίτικα ΙΙΙ, για κουαρτέτο σαξοφώνων (1989), Βλ. Χορωδιακά
• Ενεστώτα, για φλάουτο, όμποε, κλαρινέτο, φαγκότο, βιολί, βιόλα και βιολοντσέλο (1991)
• Έσωθεν, για φλάουτο, όμποε, κλαρινέτο, κόρνο και φαγκότο (1991)
• Παγά λαλέουσα, για δύο τρομπέτες, κόρνο, τρομπόνι και τούμπα (1992)
• Χριστούγεννα Πρωτούγεννα, για κουϊντέτο χάλκινων πνευστών (1992)
• Εν γη ερήμω, για τρομπόνι, βιμπράφωνο με δοξάρι, τύμπανο και κρουστά (1994)
• Δράκων, για τρία κοντραμπάσα (1994)
• Ελλήνιον Ι, για φλάουτο σε ντο/φλάουτο σε σολ, όμποε/αγγλικό κόρνο, κλαρινέτο/κόρνο ντι μπασσέτο (1995)
• Ελλήνιον ΙΙ, για κουαρτέτο σαξοφώνων (1995)
• Μάγεμα η φύσις, για υψίφωνο, φλάουτο, όμποε, κλαρινέτο και φαγκότο (1998)
• Ευ.να.γ.ε., για κλαρινέτο, κόρνο ντι μπασσέτο, βιόλα και άρπα (1998)
• Εύυμνον, για κουαρτέτο σαξοφώνων (1998)
• Γυνή περιβεβλημένη τον ήλιον Ι, για μεσόφωνο πιάνο και προαιρετικά γκονγκ (1998)
• Λειτουργικοί ύμνοι, για κουαρτέτο σαξοφώνων (2000)
• Ανέλιγμα ΙΙ, για βιολί και βιόλα (2003)
• Εν τρισίν, για φλάουτο, όμποε και κλαρινέτο (2004)
• Ανάβασμα, για σοπράνο και άλτο σαξόφωνο - ένας εκτελεστής, (2006)
• Τρίπτυχον, για σοπράνο, άλτο και τενόρο σαξόφωνο
• Ο Ατέρμων Χρόνος, για σοπράνο σαξόφωνο και εκκλησιαστικό όργανο (2007)
• Αμάλγαμα, για σοπράνο σαξόφωνο και κουαρτέτο εγχόρδων (2009)
• Ανελικτικόν, για βιόλα και βιόλα ντα γκάμπα (2009)

ΧΟΡΩΔΙΑΚΑ

• Ακολουθία Χαιρετισμών, από το βυζαντινό μέλος, για μεικτή χορωδία (1950)
• Μέγα Απόδειπνον, από το βυζαντινό μέλος, για μεικτή χορωδία (1950)
• Μεγάλη Εβδομάς, από το βυζαντινό μέλος, για μεικτή χορωδία (1950-67)
• Κασσιανή, για μπάσο και μεικτή χορωδία (1953)
• Λειτουργία, για μεικτή χορωδία (1954)
• Θεία Λειτουργία, κατά Ι. Σακελλαρίδη, για μεικτή χορωδία (1956)
• Εορτολόγιον, κατά το βυζαντινό μέλος, για μεικτή χορωδία (1956-57)
• Θεία Λειτουργία, κατά Σακελλαρίδη, σε ήχο πλάγιο α΄, για μεικτή χορωδία (1959)
• Φωνές, για μεικτή χορωδία (1959)
• Κάλαντα Χριστουγέννων, για μεικτή χορωδία (1959) Κάλαντα Χριστουγέννων Θράκης, για μεικτή χορωδία (1959)
• Κάλαντα Χριστουγέννων Προποντίδας, για μεικτή χορωδία (1959)
• Κάλαντα Πρωτοχρονιάς, για μεικτή χορωδία (1959)
• Ψαλμική ωδή, για μεικτή χορωδία (1962)
• Ιδιόμελα τέσσερα, για μεικτή χορωδία (1967)
• Επτά επί Θήβας, σε κείμενο Αισχύλου, χορικά για γυναικεία χορωδία (1968)· βλ. Μουσική για αρχαίο δράμα
• Βυζαντινά Πάθη, σε κείμενο από την Κ. Διαθήκη και τις Ακολουθίες της Μ. Εβδομάδος, για έξι ψάλτες, δύο ανδρικές χορωδίες, δύο μεικτές χορωδίες, καμπάνες, τάλαντα και σήμαντρα (1967)
• Καλοκαιράκι, για μεικτή χορωδία (1969)
• Πέρδικα, για γυναικεία χορωδία (1969)
• Πούμπαρα, για μεικτή χορωδία (1970)
• Ιφιγένεια εν Αυλίδι, σε κείμενο Ευριπίδη, χορικά για γυναικεία χορωδία (1970)· βλ. Μουσική για αρχαίο δράμα
• Οι τρεις παίδες εν καμίνω, μεταγραφή από το βυζαντινό μέλος, για τρεις υψιφώνους, ψάλτη και ανδρική βυζαντινή χορωδία (1971)
• Αινείτε, μεταγραφή από το βυζαντινό μέλος του Μ. Γαζή, 15ου αι., για τενόρο και μπάσο (1972)
• Ικετήριον, για δύο αφηγητές, τριάντα γυναικείες φωνές και ιδιόφωνα (1971)
• Φωτώνυμον, για ψάλτη, λειτουργικές καμπάνες, τάλαντα, σήμαντρα, δώδεκα γυναικείες φωνές και οκτώ ανδρικές (1973)
• Ειρμός, για χορωδία και τρία μεταλλικά ιδιόφωνα (1975)
• Τηλλυρκώτισσα, για γυναικεία χορωδία (1975)
• Καράβι (Ι) για γυναικεία χορωδία, (ΙΙ) για μεικτή χορωδία (1977)
• Νυφιάτικα Δωδεκανήσου, για μεικτή χορωδία (1979)
• Κωίτικα τραγούδια, για μεικτή χορωδία (1982)
• Προμηθέιον, για μπάσο και μεικτή χορωδία (1982)
• Ευφραίνου Θεσσαλονίκη, για δύο υψίφωνους, μεσόφωνο, τενόρο και βαθύφωνο (1986)
• Ένα καράβι από τη Χιο, από δημοτικά για μεικτή χορωδία (1987)
• Ο βοσκός κι ο βασιλιάς, μεταγραφή από το δημοτικό τραγούδι Ρόδου, για γυναικεία χορωδία (1988)
• Ως είδεν Ησαΐας, από το βυζαντινό μέλος, για μεικτή χορωδία (1988)
• Σούστα τραγουδιστή, δημοτικό Ρόδου, για μεικτή χορωδία (1988)
• Χιώτικα δημοτικά τραγούδια, για μεικτή χορωδία (1989)
• Ποια μάνα, για μεικτή χορωδία (1991)
• Άιντε Μάρω, για μεικτή χορωδία, φλάουτο, κλαρινέτο και πιάνο (1992)
• Το ξενιτεμένο, σε ποίηση Γ. Πυλαρά, για παιδική ή γυναικεία χορωδία (1993)
• Ω, Μοίρα!, σε κείμενο από την τραγωδία «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου, μετάφραση Ι. Ν. Γρυπάρη, για ανδρική χορωδία (1993)
• Θρήνος, σε κείμενο από την τραγωδία «Προμηθεύς δεσμώτης» του Αισχύλου, μετάφραση Τ. Ρούσσου (1993)· βλ. Μουσική για αρχαίο δράμα
• Μοιρολόγι της Παναγιάς, σε κείμενο από τη δημοτική παράδοση, με βυζαντινούς ύμνους της Μ. Εβδομάδας, για οκτάφωνη μεικτή χορωδία (1994)
• Μεθ’ ημών ο Θεός (ΙΙ) από το βυζαντινό μέλος για τετράφωνη γυναικεία χορωδία, (ΙΙΙ) για μεικτή χορωδία (1999)
• Τη Υπερμάχω, από το βυζαντινό μέλος, (ΙΙ) για τετράφωνη γυναικεία χορωδία, (ΙΙΙ) για μεικτή χορωδία (1999)
• Νεφέλη φωτεινή, για οκτάφωνη μεικτή χορωδία (1999)
• Ο γλυκασμός των αγγέλων, από το βυζαντινό μέλος, για γυναικεία χορωδία (1999)
• Των λυπηρών επαγωγαί, από το βυζαντινό μέλος, για μεικτή χορωδία (1999)
• Τις Θεός μέγας, από το βυζαντινό μέλος για γυναικεία χορωδία (1999)
• Αναστάσιμη ωδή, για τενόρο ή ψάλτη και μεικτή χορωδία (1969/2003)
• Λαθών ετέχθης ΙΙΙ, από το βυζαντινό μέλος για τετράφωνη γυναικεία χορωδία (2003)
• Χριστός Ανέστη, από το βυζαντινό μέλος, (ΙΙ) για γυναικεία χορωδία, (ΙΙΙ) για γυναικεία χορωδία (1969/2003)
• Ανέτειλας Χριστέ ΙΙ, από το βυζαντινό μέλος για τρίφωνη γυναικεία χορωδία (1998/2003)
• Χερουβικόν, από το βυζαντινό μέλος, για μεικτή χορωδία (2003)
• Της αυγής, για πεντάφωνη γυναικεία χορωδία (2003)
• Ελλάς, ηρώων μητέρα, για εξάφωνη μεικτή χορωδία (2004)
• Επτά επί Θήβας ΙΙ, για γυναικεία χορωδία (2004)· υπάρχει και σε εκδοχή με μαγνητοταινία ad lib, βλ. Μεικτά μέσα
• Γυνή περιβεβλημένη (ΙΙ) για οκτάφωνη μεικτή χορωδία (2005)

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

• Κομμάτι Ι, για μαγνητοταινία (1964)
• Κομμάτι ΙΙ, για μαγνητοταινία (1964)
• Μινυρισμός, για μαγνητοταινία (1966)
• Μετασχηματισμοί, για δύο μαγνητοταινίες (1967)
• Ηλεκτρονικό κομμάτι, για μαγνητοταινία (1969)
• Ιφιγένεια εν Αυλίδι, σουίτα για μαγνητοταινία (1970)· βλ. και Μουσική για αρχαίο δράμα
• Μεταλλικά Γλυπτά ΙΙΙ, για μαγνητοταινία (1972)
• Κοριολανός, σουίτα (1973)· βλ. Σκηνική μουσική
• Θεοφανώ, για μαγνητοταινία (2002)

ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ

• Αίας, του Σοφοκλή, μετάφραση Ι. Γρυπάρη, για μαγνητοταινία (1960)/li>
• Ιφιγένεια εν Αυλίδι, του Ευριπίδη, μετάφραση Κ. Λειβαδέα (1960)
• Επτά επί Θήβας, του Αισχύλου, μετάφραση Ι. Γρυπάρη (1968)· βλ. Χορωδιακά
• Ιφιγένεια εν Αυλίδι, του Ευριπίδη, μετάφραση Θ. Σταύρου (1970)· βλ. Χορωδιακά
• Ορέστης, του Ευριπίδη, μετάφραση Ά. Τερζάκη, για μαγνητοταινία (1971)
• Προμηθεύς δεσμώτης, του Αισχύλου, μετάφραση Τ. Ρούσσου, για φωνές και μαγνητοταινία (1974)

ΣΚΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

• Συμπόσιο, του Πλάτωνα, μετάφραση Θ. Σταύρου, για μαγνητοταινία (1960)/li>
• Φαίδρος, του Πλάτωνα, μετάφραση Θ. Σταύρου, για μαγνητοταινία (1961)
• Ο δράκος, του Ε. Σβαρτς, μετάφραση Σ. Παγιατάκη, για μαγνητοταινία (1971)
• Θεοφανώ, του Ά. Τερζάκη, για μαγνητοταινία (1971)
• Κοριολανός, του Ου. Σαίξπηρ, μετάφραση Β. Ρώτα, για μαγνητοταινία (1973)
• Η αγάπη και ο διάβολος, του Σ. Μακρή, για μαγνητοταινία (1973)
• Τρωίλος και Χρυσηίς, του Ου. Σαίξπηρ, μετάφραση Β. Ρώτα, για μαγνητοταινία (1973)

ΓΡΑΠΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Μουσικολογικές Μελέτες:

• Βιβλιοκρισία «Oliver Strunk: Specimina Notationum Antiquiorum» (Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τ. 35, σσ. 433-438 (1966)/li>
• Κατάλογος των χειρογράφων της Βιβλιοθήκης Παναγιώτου Γριτσάνη, Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τ. 35, σσ. 311-365 (1966)
• Νεότροπη μελωδική κατασκευή, Εποχές, τχ. 40 (1966)
• An Example of Polyphony in Byzantine Music of the Late Middle Ages, Report of the Eleventh Congress, International Musicological Society, Copenhagen, τ. ΙΙ, σσ. 737-747 (1972)
• A Reference to the Chanting in the East and the West, Studies in Eastern Chant, τ. ΙV (1974)
• Πολυφωνική εκκλησιαστική μουσική στο Βυζάντιο του ΙΕ΄ αιώνα (μετάφραση), περιοδικό Μουσικολογία, σσ.51-36 (Αθήνα, 1986)
• Some Instances in the Byzantine Manuscripts Indicating a Relationship to the Music of the West, Polyphonies de Tradition Orale - Rencontres A Royaumont, Editions Creaphis, σσ. 59-67 (Παρίσι, 1993)
• Από τη Βυζαντινή Μουσική στη Σύγχρονη, Μουσικός Λόγος, τχ.1 (2000)
• Εις αναζήτηση της μορφής στο Μουσικό έργο . . . . .

Δημοσιεύσεις (επιλογή):

• Δωδεκάφθογγη μουσική, Ηνίοχος-Επιθεώρηση Γραμμάτων, Επιστήμης, Τέχνης (Αθήνα 1960)
• Νεότροπη μελωδική κατασκευή, Εποχές, τχ. 40 (1966)
• Ηλεκτρονική μουσική, Αναδρομή ’74-’74 (Έκδοσις του Συλλόγου Αποφοίτων του Αμερικανικού Κολεγίου
• Η ελληνική παράδοση στη μουσική εκπαίδευση, Η μουσική στην εκπαίδευση-Έκδοση του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου, σσ. 10-14 (Λευκωσία, 1977)
• Αφετηρία-Δημιουργική πραγμάτωση, Γραφή-περιοδική έκδοση τέχνης, τ. 2, σσ. 66-67 (Αθήνα, 1978)
• Εισαγωγή στην ιστορία της Βυζαντινής Μουσικής με βάση τα μουσικά χειρόγραφα, Δελτίο της Εταιρείας Νέο-Ελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Ίδρυμα Μωραΐτη, σσ. 69-75 (Αθήνα, 1982)
• Σχέδιο για την οργάνωση και λειτουργία Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, Πρακτικά Διοικούσας Επιτροπής 2.7.1991
• Βυζαντινός μουσικός πολιτισμός, Συνείδηση και Προοπτική, Οδοιπορία Ελπίδας –σεμινάριο κοινωνικού και φιλοσοφικού προβληματισμού, σσ. 47-60 (Αθήνα, 1992)
• Βυζαντινή μουσική - Σύντομη ιστορική διαδρομή, Πρόγραμμα Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, Κύκλος Ελληνική Μουσική-Βυζαντινοί Μελουργοί (1994-95)
• Within and Beyond Symbolism, Contemporary Music Review, τ.12/2, σσ. 9-21 (1995)
• Από τη βυζαντινή μουσική στη σύγχρονη μαρτυρία προσωπικής πορείας, περιοδικό Φωνόγραφος, σσ. 25-32 (1995)
• Από τη βυζαντινή μουσική στη σύγχρονη, Μουσικός Λόγος, τχ. 1, σσ. 109-115 (2000)
• Ελένη Οικονομοπούλου, η Συνθέτις, Εκδόσεις Κάλαμος, σσ. 97-100 (2000)
• Η αμφίδρομη σχέση συνθέτη-ερμηνευτή (Για τον Γιάννη Μάντακα), Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πανεπιστημιακή Λέσχη, σσ. 25-32 (Θεσσαλονίκη 2001)

Πηγές

• "Who's Who 1979" σ.16
• Επίσημη ιστοσελίδα