Μιλτιάδης Ιατρίδης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μιλτιάδης Ιατρίδης | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1906 Σοφικό Κορινθίας (ή Πύργος Ηλείας;) |
| Θάνατος | 18 Φεβρουαρίου 1960 Πειραιάς |
| Ενταφιασμός | Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών |
| Χώρα | .svg){kind=small} Ελλάδα, Μέση Ανατολή Μεγάλη Βρετανία |
| Κλάδος | Βασιλικό Ναυτικό (ΒΝ) και εμπορικό ναυτικό 1952 - 1958 |
| Εν ενεργεία | 1921 - 1952 |
| Βαθμός |  Πλοίαρχος |
| Διοικήσεις | Παπανικολής Ι (Υ/Β) Αντιτορπιλικό Μιαούλης Αντιτορπιλικό Αιγαίον |
| Μάχες/πόλεμοι | Ελληνοϊταλικός πόλεμος, Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος |
| Τιμές | Αριστείο Ανδρείας |
| Ιδιότητα | Πλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Μιλτιάδης Ιατρίδης (ή Μίλτων Ιατρίδης) (1906 - 18 Φεβρουαρίου 1960) ήταν Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.
Γεννήθηκε στο Σοφικό Κορινθίας,[1] τον τόπο καταγωγής της μητέρας του, Σοφίας. Ο πατέρας του, Βασίλειος Ιατρίδης, καταγόταν απ' τον Πύργο Ηλείας και ασκούσε το επάγγελμα του επιθεωρητή της Μέσης Εκπαίδευσης. Μετά την ολοκλήρωση των εγκυκλίων σπουδών του, ο Μ. Ιατρίδης εισήλθε το 1921 στη Στρατιωτική Σχολή των Ναυτικών Δοκίμων και αποφοίτησε ως μάχιμος σημαιοφόρος στις 26 Ιανουαρίου 1926.[1] Από τότε υπηρέτησε κυρίως στα υποβρύχια. Δεκατρία χρόνια αργότερα, στις 10 Φεβρουαρίου 1939, προβιβάστηκε στο βαθμό του πλωτάρχη. Από τη θέση αυτή και με τη συνακόλουθη ανάληψη του αξιώματος του κυβερνήτη του, γηραιού τότε, υποβρυχίου «Παπανικολής», συνέβαλε τα μέγιστα στον αγώνα εναντίον του Άξονα.
Στις 24 Δεκεμβρίου 1940, το υποβρύχιο «Παπανικολής» επιτέθηκε εναντίον μεγάλης ιταλικής νηοπομπής στην Αδριατική Θάλασσα και κατόρθωσε να βυθίσει στα Στενά του Οτράντο τρία ιταλικά οπλιταγωγά, συνολικού βάρους 25.000 τόνων, που μετέφεραν όπλα, πολεμοφόδια και εν γένει πολεμικό υλικό στα παράλια της Αλβανίας, για να ενισχυθούν οι ιταλικές μονάδες που προσπαθούσαν να νικήσουν τους Έλληνες. Για το κατόρθωμά του αυτό, ο κυβερνήτης Μ. Ιατρίδης προβιβάστηκε άμεσα σε αντιπλοίαρχο επ' ανδραγαθία και του απονεμήθηκε το «Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας», στις 30 Δεκεμβρίου 1940.[1]
Μετά την Απελευθέρωση διετέλεσε Διοικητής Αρχιπελάγους (1944-1945), Διοικητής Στολίσκου Βορείου Αιγαίου (1947), καθώς και Διοικητής της Ναυτικής Ακαδημίας (1948). Κατά τα έτη 1950-1951, επιστάτησε στις επισκευές του ιταλικού καταδρομικού «Ευγένιος της Σαβοΐας», που είχε δοθεί, τότε, στην Ελλάδα ως πολεμική αποζημίωση και μετονομάστηκε «Έλλη».
Ο Μιλτιάδης Ιατρίδης αποστρατεύτηκε αυτεπάγγελτα στις 29 Δεκεμβρίου 1952, με σύγχρονη προαγωγή στον βαθμό του πλοιάρχου. Οκτώ χρόνια αργότερα, στις 18 Φεβρουαρίου 1960, σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας, σε ηλικία 54 ετών.[1] Ήταν παντρεμένος με τη Λέλα Ιατρίδη και έχει μια κόρη, την Αδριατική. Η πολιτεία τον τίμησε δίνοντας το όνομά του σε μία πλατεία του Πύργου Ηλείας. Στην ομώνυμη πλατεία του Πύργου βρίσκεται και ο ανδριάντας του. Προτομή του Μ. Ιατρίδη υπάρχει στη γενέτειρά του το Σοφικό Κορινθίας, και στο Κατάκολο Ηλείας,[1] αλλά και στην πόλη της Κορίνθου δίπλα στην Στρατιωτική Λέσχη. Η δράση του Ιατρίδη και του Υποβρυχίου Παπανικολής ενέπνευσε και την ταινία 'Υποβρύχιον Παπανικολής' του 1971 με τον Κώστα Καζάκο στο ρόλο του Ιατρίδη.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Μέρος του αρχείου του Κυβερνήτη του υποβρυχίου «Παπανικολής» Μίλτου Ιατρίδη». Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη. 13 Φεβρουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2019.