Μητροπολίτης Ταλλίνης και πάσης Εσθονίας Στέφανος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σεβασμιώτατος
Στέφανος
Μητροπολίτης Ταλλίνης και πάσης Εσθονίας
Από9 Μαρτίου 1999
ΠροκάτοχοςΑλέξανδρος (Paulus)
Ιεροσύνη
Χειροτονία1987
Προσωπικά στοιχεία
Κοσμικό ΌνομαΣτέφανος Χαραλαμπίδης
Γέννηση29 Απριλίου 1940 (1940-04-29) (83 ετών)
Μπουκάβου, Βελγικό Κονγκό
ΕθνικότηταΕλληνική
ΣπουδέςΟρθόδοξο Θεολογικό Ινστιτούτο Αγίου Σεργίου
Βραβεύσεις
ΔόγμαΧριστιανός Ορθόδοξος
Πρώην τίτλοςΕπίσκοπος Ναζιανζού (1987-1999)

Ο Μητροπολίτης Στέφανος (κατά κόσμον Χρηστάκης Χαραλαμπίδης, Μπουκαβού, Βελγικό Κονγκό, 29 Απριλίου 1940) είναι Έλληνας Επίσκοπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και προκαθήμενος της Αυτόνομης Εσθονικής Αποστολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από το 1999.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κατά κόσμον Χρηστάκης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην πόλη Μπουκαβού του τότε Βελγικού Κονγκό, με καταγωγή από την Κύπρο[1]. Μετά την αποφοίτησή του από το κολέγιο Notre-Dame de la Victoire το 1959, εισήχθη στην ιατρική σχολή του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβαίνης. Αισθανόμενος όμως ιερατική κλήση, το 1960 εισήχθη στο Θεολογικό Ινστιτούτο Αγίου Σεργίου Παρισίων και παράλληλα σπούδασε Θεολογία στη Σορβόννη[1].

Στις 6 Ιανουαρίου 1963 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 17 Νοεμβρίου 1968 Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε στην Ιερά Μητρόπολη Γαλλίας ως εφημέριος στη Μασσαλία και τη Νίκαια, ως Ιεροκήρυκας και ακολούθως ως Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως στη νότια Γαλλία. Στις 25 Μαρτίου 1987 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Ναζιανζού, Βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτη Γαλλίας, με έδρα τη Νίκαια[1]. Διετέλεσε γραμματέας της Συνέλευσης των Ορθοδόξων Επισκόπων της Γαλλίας για περίπου είκοσι χρόνια, πρόεδρος της επιτροπής Μέσων Ενημέρωσης των Ορθοδόξων Εκκλησιών Γαλλίας και παραγωγός ορθοδόξων προγραμμάτων για τη γαλλική τηλεόραση και ραδιόφωνο. Εκπροσώπησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Ιερά Μητρόπολη Γαλλίας σε διάφορες διεθνείς συναντήσεις στη Γαλλία, Σερβία, Ισπανία, Ελβετία, Ρωσία και Φινλανδία[1].

Συνέγραψε πολλά θεολογικά άρθρα και βιβλία που μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες. Επί 30 χρόνια ήταν υπεύθυνος νεολαίας της Μητρόπολης Γαλλίας. Διετέλεσε λέκτορας στο Θεολογικό Ινστιτούτο Αγίου Σεργίου και καθηγητής Πατρολογίας στο Καθολικό Σεμινάριο Νίκαιας από το 1990 ως το 1999[1].

Το 1997 εστάλη ως τοποτηρητής της Εκκλησίας της Εσθονίας. Στις 9 Μαρτίου 1999 εξελέγη Μητροπολίτης Ταλλίνης και πάσης Εσθονίας με σκοπό την αποκατάσταση της από το 1923 αυτόνομης Εκκλησίας Εσθονίας, η οποία είχε διαλυθεί στα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης. Ενθρονίστηκε στο Ταλίν στις 21 Μαρτίου 1999.

Το 2016 ήταν μέλος της αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Πανορθόδοξη Σύνοδο της Κρήτης[2].

Οικουμενικό Πατριαρχείο και Πατριαρχείο Μόσχας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκλογή του και η αποκατάσταση της αυτονομίας στην Εκκλησία της Εσθονίας παρ' ολίγο να προκαλέσει σχίσμα με το Πατριαρχείο Μόσχας. Αν και όλες οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες τον έχουν αναγνωρίσει, μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας το πρόβλημα παραμένει ακόμη ανοιχτό, με την τελευταία να διατηρεί δική της δικαιοδοσία με την ονομασία «Εσθονική Ορθόδοξη Εκκλησία» και υπό ημιαυτόνομο καθεστώς.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • La tradition orthodoxe grecque, Textes choisis, présentés et traduits, C.L.D. 1983.
  • Ministères et charismes dans l'Église orthodoxe, Desclée de Brouwer, 1988.
  • Une saison en orthodoxie, L'année liturgique sur Radio-France Orthodoxie, éditions du Cerf, 1992 (ISBN 978-2204045537)
  • Premier regard sur l'orthodoxie, éditions du Dauphin, 1994.
  • La véritable histoire des Orthodoxes d'Estonie, Éditions L'Harmattan, Paris 2012 (ISBN 978-2-336-00626-0)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 OCE.
  2. «Delegations». Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2023. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Catherine Daniélidès, Un siècle de présence grecque sur la Côte d'Azur, 1917-2012, ISBN 9782746-651845.
  • Métropolite Stéphanos de Tallinn et de toute l'Estonie ; Jean-François Jolivalt, La véritable histoire des orthodoxes d'Estonie, éditions L'Harmattan, 2012, ISBN 9782336-006260.