Μαζαφούμι Αρίμα

Μαζαφούμι Αρίμα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	有馬正文 (Ιαπωνικά)
Γέννηση	25  Σεπτεμβρίου 1895 Χιόκι
Θάνατος	15  Οκτωβρίου 1944 Ταϊβάν
Συνθήκες θανάτου	αυτοκτονία
Χώρα πολιτογράφησης	Ιαπωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Σπουδές	Naval War College Imperial Japanese Naval Academy Tsurumaru High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός kamikaze
Εργοδότης	Naval War College
Περίοδος ακμής	1915
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	αντιστράτηγος
Πόλεμοι/μάχες	Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Battle of the Eastern Solomons, Αεροναυμαχία της Σάντα Κρουζ, Naval Battle of Guadalcanal και Formosa Air Battle

Ο Μαζαφούμι Αρίμα (ιαπωνικά: 有馬正文‎‎ Αρίμα Μαζαφούμι) (25 Σεπτεμβρίου 1895 - 15 Οκτωβρίου 1944) ήταν Ιάπωνας ναύαρχος του Αυτοκρατορικού ιαπωνικού ναυτικού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με την αυτοθυσία του, την ημέρα του θανάτου του, προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό και γενικό θαυμασμό, στη χώρα του όπου και κατέστη "πρότυπο" μελλοντικών κατορθωμάτων των καμικάζε .

Βιογραφία

Ο Αρίμα γεννήθηκε στη σημερινή πόλη Μιόκι, του νομού Καγκοσίμα. Φοίτησε στην αυτοκρατορική ναυτική ακαδημία της Ετατζίμα, επί της ομώνυμης νήσου το 1915. Εξήλθε από τη Σχολή ως Σημαιοφόρος, όπου και τοποθετήθηκε στο θωρηκτό "Σικισίμα". Στη συνέχεια με το βαθμό του ανθυποπλοιάρχου και υποπλοιάρχου υπηρέτησε σε πολλούς τύπους πολεμικών πλοίωνλ όπως καταδρομικά, αντιτορπιλικά κ.λπ. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στη Ναυτική Σχολή Πολέμου το 1928 προήχθη στο βαθμό του πλωτάρχη, αναλμβάνοντας στη συνέχεια καθήκοντα διευθυντή πυροβολικού στο θωρηκτό Αρούνα και στη συνέχεια στο Ασάμα. Τον Δεκέμβριο του 1937 προήχθη στον βαθμό του πλοιάρχου.

Την περίοδο 1938-1942 και με το ξέσπασμα του Β' Π.Π. υπήρξε επιθεωρητής διαφόρων βάσεων της αεροπορίας του αυτοκρατορικού ναυτικού μέχρι που ανέλαβε κυβερνήτης του αεροπλανοφόρου "Σοκάκου" (Μάιος του 1942) με το οποίο πήρε μέρος σε πολλές καταλήψεις και ναυμαχίες που ακολούθησαν εκείνης της περιόδου. Στις 1 Μαΐου του 1943 προήχθη υποναύαρχος και τον Απρίλιο του 1944 ορίστηκε διοικητής του 26ου αεροπορικού στολίσκου, του 1ου αεροπορικού στόλου του αυτοκρατορικού ναυτικού, που είχε έδρα στη βάση Μαμπαλακάτ στη νήσο Λουσόν των Φιλιππίνων.

Αυτοθυσία του Αρίμα

Ανατίναξη καμικάζε αεροσκάφους κατά τη συντριβή του στο κατάστρωμα πτήσης του αεροπλανοφόρου Έσσεξ (Νοέμβ. 1944)

Στις 15 Οκτωβρίου του 1944, μετά εντοπισμό, ανατολικά της Λουσόν, πλοίων της αμερικανικής ναυτικής μοίρας, του "Task Group 38/4, που τελούσε υπό τον Αμερικανό ναύαρχο Ραλφ Ντάβισον, ο υποναύαρχος Αρίμα, έχοντας προηγουμένως εγκριθεί αίτημά του για κοινή αποστολή αεροπορίας ναυτικού και στρατού ηγήθηκε αυτοβούλως του δευτέρου κύματος της αεροπορικής προσβολής που αποτελούσαν 13 βομβαρδιστικά "Σουϊσέι", 16 καταδιωκτικά τύπου "Ζερό" και 70 καταδιωκτικά του στρατού.

Φθάνοντας το απόγευμα της ίδιας ημέρας στο πεδίο της κόλασης, όλα έδειχναν πως οι Αμερικανοί είχαν εντοπίσει την προσέγγισή τους και ήταν πανέτοιμοι. Βλέποντας ο Αρίμα την αδυναμία της προσβολής από το τεράστιο φράγμα πυρός των αντιαεροπορικών των αμερικανικών πλοίων και τη σαφή υπεροχή των αεροσκαφών του εχθρού, παίρνοντας ύψος συνέχισε την πορεία του μέσα στα σύννεφα. Κάνοντας ελιγμούς και διαπιστώνοντας ότι βρίσκεται ακριβώς πάνω από τον μεγάλο στόχο που είχε προηγουμένως επιλέξει, επιχείρησε κάθετη εφόρμηση και συνετρίβη επ΄ αυτού. Μια τεράστια κοκκινο-πορτοκαλί λάμψη και ένα πυκνό σύννεφο καπνού υψώθηκε πάνω από τη γέφυρα του νεότευκτου αεροπλανοφόρου "Φράγκλιν". Οι Ιάπωνες πιλότοι που είχαν ξεφύγει την καταδίωξη των Αμερικανών παρακολουθούν έκπληκτοι την "υπέρτατη θυσία" του διοικητή τους, αλλά και τις εκρήξεις που ακολούθησαν στο αεροπλανοφόρο από τη φωτιά και τις βόμβες που μετέφερε το βομβαρδιστικό και που φέρονταν να έπληξαν κάποια μικρή αποθήκη πυρομαχικών. Αν και οι ομάδες πυρόσβεσης κατάφεραν τελικά να σώσουν το πλοίο τούτο είχε υποστεί μεγάλη ζημιά παίρνοντας κλίση η αποκατάσταση της οποίας το κράτησε για κάποιο διάστημα εκτός μάχης.

Το γεγονός μεταφερόμενο από στόμα σε στόμα έγινε γνωστό το ίδιο βράδυ στο Τόκιο, όπου και έπαιξε σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις των αμέσως επόμενων ημερών.

Ο Αρίμα μεταθανάτια προήχθη σε αντιναύαρχο. Ο τάφος του βρίσκεται στη γενέτειρά του Μιόκι, στη Καγκοσίμα.

Πηγές

• Di Pietro Luciano "Οι καμικάζε" Εκδ. Φυτράκης- Mondadori Αθήναι, 1971 (Τα Φοβερά Ντοκουμέντα).

Βιβλιογραφία

• Inoguchi Rikihei, Nakajima Tadashi, Pineau Roder (2002). "The Divine Wind: Japan's Kamikaze Force in World War II" (= Ο Θείος Άνεμος: Καμικάζι Δύναμη της Ιαπωνίας στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο). ΗΠΑ Ναυτικό Ινστιτούτο Τύπου. ISBN 1-55750-394-X.
• Morison, Samuel Eliot (2002). "History of United States Naval Operations in World War II" (= Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών - Ναυτικές Επιχειρήσεις στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο). Vol. 14: Νίκη στον Ειρηνικό, 1945 Σικάγο:.. University of Illinois Press ISBN 0-252-07065-8.
• Sheftall, MG (2005). Blossoms in the Wind: Ανθρώπινη Κληρονομιά του Kamikaze. ΕΛΔ Caliber. ISBN 0-451-21487-0.
• Toland, John (1970). Το Rising Sun: Η παρακμή και η πτώση της αυτοκρατορίας 1936 - 1945 Ιάπωνες. Random House. ISBN 0-8129-6858-1.