Μέση οδός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Μέση οδός ήταν η κύρια οδική αρτηρία της Κωνσταντινούπολης, σήμερα γνωστή ως Ντιβάν Γιολού (παλαιότερα γραφόμενη ως Ντιβάν-Ιολού-σου, οδός του Συμβουλίου), και η οποία ήταν γνωστή ως «οδός του Ντιβανιού». Στην διάρκεια της βασιλείας του Κωνσταντίνου Α΄ ήταν επίσης γνωστή ως Ρηγία, ωστόσο το όνομα αυτό έπεσε σύντομα σε αχρησία.

Η Μέση ήταν γνωστή με αυτό το όνομα (από το επίθετο μέσος, δηλαδή αυτό που βρισκόταν στο μέσον), είτε γιατί διέσχιζε το κέντρο της πόλης, είτε γιατί ήταν περιτριγυρισμένη από περιστύλια και στις δύο πλευρές της[1]. Τα περιστύλια αυτά ήταν δύο ορόφων. Το ανώτερο επίπεδο, το οποίο χρησιμοποιούνταν για την κυκλοφορία, ήταν στρωμένο με μάρμαρο. Στο επίπεδο της οδού ήταν εγκατεστημένοι έμποροι.

Η Μέση χρησιμοποιούνταν για τις πομπές, τόσο κατά την βυζαντινή όσο και κατά την οθωμανική περίοδο. Με αφετηρία την Πύλη της Αδριανούπολης, διέσχιζε την κορυφογραμμή των δύο πλαγιών της πόλης[2], οδηγούσε στην Βασιλική της Αγίας Σοφίας, έπειτα έστριβε προς τα βορειοδυτικά καταλήγοντας στο Παλάτι του Τοπ Καπί. Είναι ακόμη ορατά τα ερείπια των κάρκερων του ιπποδρόμου[3].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Γαλλικά) Janin, Raymond (1964). Constantinople byzantine : développement urbain et répertoire topographique (2η έκδοση). Archives de l'Orient chrétien. 
  • (Γαλλικά) Guilland, Rodolphe (1969). Études de topographie de Constantinople byzantine. 1–2. Βερολίνο: Akademie-Verlag.