Μέδωνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Μέδωνας ή Μέδοντας (Μέδων < μέδω (προστατεύω, κυβερνώ), "ο προστάτης, ο άρχοντας"[εκκρεμεί παραπομπή]) αναφέρονται τα ακόλουθα 4 διαφορετικά πρόσωπα:

  1. Ηρωική μορφή της ανατολικής Λοκρίδας που συνδέθηκε με τις τρωικές μυθικές παραδόσεις. Αναφέρεται ως νόθος γιος του Οϊλέα με μητέρα του τη Ρήνη ή την Αλκιμάχη. Επομένως ο Μέδων ήταν ετεροθαλής αδελφός του Αίαντα του Λοκρού. Ο Μέδων εγκατέλειψε τη γενέτειρά του Φυλάκη επειδή είχε σκοτώσει ένα συγγενή της μητριάς του, της Εριώπιδας. Συμμετέσχε στον Τρωικό Πόλεμο ως αρχηγός των ανδρών του Φιλοκτήτη και σκοτώθηκε εκεί από τον Αινεία.
  2. Κήρυκας των μνηστήρων της Πηνελόπης, ο οποίος της απεκάλυψε τη συνωμοσία που ετοίμαζαν οι μνηστήρες για να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο. Για τον λόγο αυτό ο Οδυσσέας λυπήθηκε τον Μέδοντα κατά τη μνηστηροφονία, μετά από παρέμβαση του Τηλεμάχου. Η Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου αναφέρει ότι ο Μέδων καταγόταν από το Δουλίχιο.
  3. Ο μεγαλύτερος γιος του Κόδρου, που μάλωσε με τον αδελφό του Νηλέα για την εξουσία. Το Μαντείο των Δελφών έβγαλε χρησμό που ευνοούσε τον Μέδοντα. Αυτός ο Μέδων αναφέρεται ως ο γενάρχης των Μεδοντιδών και ως πρώτος άρχοντας των Αθηνών.
  4. Ο ένας από τους δύο γιους του Πυλάδου και της Ηλέκτρας. Ο Μέδων αυτός ταυτίζεται με τον Μεδέωνα, τον επώνυμο ήρωα της πόλεως Μεδεών της Φωκίδας. Κάποιες πηγές γράφουν ότι σκότωσε μαζί με τον αδελφό του τον Ηρακλείδη Αριστόδημο.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
  • Lorenzo Rocci (1956). Vocabolario Greco-Italiano. Società Ed. Dante Alighieri srl. σελ. 1192.  (Ιταλικά)