Μάχη της Νάρβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάχη της Νάρβα
Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος
Victory at Narva
Η παράδοση των Ρώσων στη Νάρβα
Χρονολογία19 Νοεμβρίου 1700 (Ιουλιανό ημερολόγιο)
20 Νοεμβρίου (Σουηδικό ημερολόγιο)
30 Νοεμβρίου (Γρηγοριανό ημερολόγιο)
ΤόποςΝάρβα, Εσθονία
ΈκβασηΑποφασιστική σουηδική νίκη
Αντιμαχόμενοι
Σουηδική αυτοκρατορία
Βασίλειο της Ρωσίας
Ηγετικά πρόσωπα
Κάρολος ΙΒ΄
Καρλ Γκούσταφ Ρένσκιελντ
Όττο Βέλλινγκ
Κάρολος Ευγένιος ντε λα Κρουί
Μπαρίς Σερεμέτιεφ
Ιβάν Τρουμπετσκόι
Άνταμ Βέΰντε
Άλεξανδρος Ιμερέτι
Δυνάμεις
5.889 πεζικό
4.314 ιππικό
37 κανόνια
34.000 - 40.000 πεζικό
195 κανόνια
Απώλειες
667 νεκροί
1.247 τραυματίες
12.000 νεκροί
20.000 αιχμάλωτοι
180 κανόνια
230 λάβαρα

Η μάχη της Νάρβα (σουηδικά: Slaget vid Narva, ρωσικά: Битва при Нарве, Bitva pri Narve) στις 20 Νοεμβρίου του 1700 (30 Νοεμβρίου στο Γρηγοριανό ημερολόγιο, ήταν μια μάχη στα πρώτα στάδια του Μεγάλου Βορείου Πολέμου. Ο σουηδικός στρατός με ηγέτη τον βασιλιά Κάρολο ΙΒ΄ (σουηδικά: Karl XII) νίκησε τον ρωσικό στρατό.

Ιστορικό υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο βασιλιάς της Σουηδίας, με τη βοήθεια του Βρετανικού και του Ολλανδικού ναυτικού, είχε καταφέρει να συνάψει ειρήνη με το βασίλειο της Δανίας-Νορβηγίας, τον Αύγουστο του 1700. Έπειτα, πλέοντας τη Βαλτική θάλασσα, αποβιβάστηκε στην Εσθονία όπου ενώθηκε με τοπικά και φινλανδικά συντάγματα του σουηδικού στρατού.

Τον Νοέμβριο του 1700, ρωσικά στρατεύματα πολιόρκησαν την πόλη της Νάρβα, η οποία αποτελούσε μέρος της Σουηδικής αυτοκρατορίας, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν την παράδοση της, δια μέσου της πολιορκίας. Την ίδια περίοδο, ένας πολωνοσαξωνικός στρατός είχε καταλύσει σε χειμερινό στρατόπεδο κοντά στη Ρίγα. Ο Κάρολος αποφάσισε να κινηθεί κατά της πιο άμεσης απειλής των Ρώσων.

Η Μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μάχη της Νάρβα, 1700

Στις 30 Νοεμβρίου οι Σουηδοί τοποθέτησαν τον στρατό (8.000 στρατιώτες) απέναντι από τη ρωσική δύναμη των 34.000 με 40.000 στρατιωτών. Ο σουηδικός στρατός διοικούταν από τον Κάρολο προσωπικά, με τη βοήθεια του στρατηγού Καρλ Γκούσταφ Ρένσκιελντ (Carl Gustav Rehnskiöld). Οι Ρώσοι είχαν διοικητές τον τσάρο Μέγα Πέτρο και τον Ευγένιο ντε λα Κρουί (Charles Eugène de Croÿ). Ο τσάρος επικαλούμενος εγχώρια ζητήματα που έπρεπε να παρακολουθήσει ο ίδιος, είχε αφήσει την πολιορκία λίγες μέρες πριν και δεν ήταν παρών στη μάχη. Ο ίδιος πίστευε πως οι αξιωματικοί του θα μπορούσαν να ανταποκριθούν επιτυχώς και πως οι Σουηδοί δεν θα δοκίμαζαν επίθεση απέναντι σε τριπλάσιες αριθμητικά, δυνάμεις. Μετά τη μάχη η περισσότερη Ευρώπη χλεύασε τον Ρώσο μονάρχη, καθώς ερμήνευσαν τη φυγή ως πράξη δειλίας. Κάποιοι μελετητές ωστόσο χαρακτηρίζουν αβάσιμες αυτές τις κατηγορίες, αφού επαναλλειμένως είχε αντιμετωπίσει τον κίνδυνο για τη ζωή του σε προηγούμενες μάχες.

Το μεγαλύτερο μέρος της μέρας μια χιονοθύελλα κρατούσε καθηλωμένους τους 2 στρατούς, το μεσημέρι όμως ο αέρας γύρισε τη χιονοθύελλα κατευθείαν στους Ρώσους. Ο Κάρολος είδε την ευκαιρία και κινήθηκε κατά των Ρώσων, καλυμμένος από τον καιρό. Ο σουηδικός στρατός επιτέθηκε σε 2 φάλαγγες, έσπασε τις ρωσικές γραμμές και χώρισε τον ρωσικό στρατό σε 3 μέρη. Σε κρίσιμο σημείο, κατά την υποχώρηση των Ρώσων, μια γέφυρα στον ποταμό Νάροβα κατέρρευσε και πολλοί στρατιώτες πνίγηκαν, οι υπόλοιποι αιχμαλωτίστηκαν από τους Σουηδούς.

Η ρωσική παράδοση εξασφάλισε στον Κάρολο όλες τις προμήθειες τον οπλισμό και τα κανόνια των Ρώσων, αφήνοντας τον υπόλοιπο στρατό χωρίς εξοπλισμό. Αυτό σήμαινε πως αν μετά τη Νάρβα εισέβαλλε κανείς στη Ρωσία, ο Μέγας Πέτρος θα μπορούσε πολύ δύσκολα να τον σταματήσει.

Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρωσικό μνημείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρωσικό μνημείο στη Νάρβα

Το 1900, 200 χρόνια μετά, επίλεκτα συντάγματα του τσαρικού ρωσικού στρατού, ξεκίνησαν την κατασκευή ενός μνημείου για τους πεσόντες Ρώσους στρατιώτες στη μάχη. Το μνημείο, βρίσκεται πάνω σε ανάχωμα, αποτελείται από γρανιτένιο βάθρο με έναν σταυρό στην κορυφή. Η επιγραφή του λέει Στους προγόνους μας που έπεσαν ηρωικά τον Νοέμβριο του 1700.

Μνημείο σουηδικής νίκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μνημείο της νίκης των Σουηδών

Τον Νοέμβριο του 2000, η υπουργός εξωτερικών της Σουηδίας (Lena Hjelm-Wallén), εγκαινίασε το νέο μνημείο για τη νίκη. Το νέο μνημείο κατασκευάστηκε με οικονομική συνεισφορά από το Σουηδικό Ινστιτούτο και αντικατάστησε το παλαιότερο του 1936 που είχε καταστραφεί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μνημείο έχει γρανιτένια βάση και στην κορυφή της είναι ένας Σουηδικός Λέοντας. Η δεξιά πατούσα του βρίσκεται πάνω από μια σφαίρα, που έχει χαραγμένα τα Τρία Στέμματα της Σουηδίας. Στη βάση υπάρχει χαραγμένη η χρονιά σε λατινική αρίθμηση MDCC (1700) και η επιγραφή Svecia MemorΣουηδία θυμάται).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]