Λότσε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 27°57′42″N 86°56′00″E / 27.961667°N 86.933333°E / 27.961667; 86.933333

Λότσε
Χάρτης
Ύψος8.516 μ.
ΟροσειράMahalangur Himal
ΉπειροςΑσία
ΧώρεςΝεπάλ (Κούμπου)
Κίνα (Θιβέτ)
ΤύποςΜεταμορφικός γνευσίτης στη βάση λευκογρανίτης στην πυραμίδα της κορυφής
Πρώτη ανάβαση18 Μαΐου, 1956
Φριτς Λούσινγκερ, Ερνστ Ράις
(πρώτη χειμερινή 31 Δεκεμβρίου 1988 Κριστόφ Βιελίτσκι)

Το Λότσε (Νεπαλικά: ल्होत्से; 洛子峰 Luòzǐ Fēng, =ལྷོ་རྩེ Lhozê) είναι το τέταρτο υψηλότερο βουνό στη Γη και συνδέεται με το Έβερεστ μέσω του Νότιου Περάσματος. Η λέξη Λότσε σημαίνει 'Νότια Κορυφή' στα Θιβετιανά. Εκτός από την κύρια κορυφή του 8,516 metres (27,940 ft) από τη στάθμη της θάλασσας (Ανατολικά) υπάρχει το Μεσαίο Λότσε 8,414 m (27,605 ft) και το Λότσε Σαρ 8,383 m (27,503 ft)[1]. Βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ του Θιβέτ της Κίνας και της περιοχής Κούμπου του Νεπάλ, στην περιοχή Κούμπου Χιμάλ[2].

Ορειβασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμη προσπάθεια ανάβασης του Λότσε έγινε το 1955 από τη Διεθνή Ιμαλαϊκή Αποστολή, με επικεφαλής τον Νόρμαν Ντίρενφουρτ. Στην αποστολή συμμετείχαν δύο Αυστριακοί χαρτογράφοι, ο Έρβιν Σνάιντερ και ο Ερνστ Σεν και δύο Ελβετοί, ο Μπρούνο Σπίριγκ και ο Άρτουρ Σπέλερ. Επίσης, για πρώτη φορά στην περιοχή των Ιμαλαΐων συμμετείχαν Αμερικανοί, ο Τζορτζ Ίρβινγκ Μπελ και ο Ρίτσαρντ ΜακΓκόουαν. Ο Νεπαλέζος μεσολαβητής αξιωματικός ήταν ο Γκάγια Νάντα Βαΐντια. Η αποστολή συνοδευόταν από 200 βαστάζους και αρκετούς Σέρπα ορειβάτες .Μετά από μια σύντομη ματιά στις επικίνδυνες νότιες πλαγιές του Λότσε, η αποστολή στράφηκε στις βορειοδυτική όψη του Λότσε, στην οποία έφθασε σε υψόμετρο 8,100 metres (26,600 ft). Εκεί συνάντησαν ισχυρούς ανέμους και χαμηλές θερμοκρασίες. Υπό την καθοδήγηση του Σνάιντερ ολοκλήρωσαν τον πρώτο χάρτη της περιοχής του Έβερεστ (1:50.000 φωτογραμμετρικό). Η αποστολή τράβηξε αρκετά φιλμ για τοπικά πολιτισμικά θέματα και έκανε πρώτες αναβάσεις σε μικρότερες κορυφές της περιοχής Κούμπου[3].

Η υψηλότερη κορυφή του Λότσε κατακτήθηκε στις 18 Μαΐου 1956 από την ελβετική ομάδα του Ερνστ Ράις και του Φριτς Λούσινγκερ Από την Αποστολή Όρος Έβερεστ/Λότσε[4]. Στις 12 Μαΐου 1970, ο Σιπ Μάγερλ και ο Ρολφ Γουόλτερ από την Αυστρία έκαναν την πρώτη ανάβαση του Λότσε Σαρ[5]. Η μεσαία κορυφή Λότσε Μιντλ παρέμεινε για μεγάλο διάστημα το υψηλότερο απάτητο σημείο στη Γη. Στις 23 Μαΐου η πρώτη ανάβαση έγινε από τους Ευγκένι Βινογκράτσκι, Σεργκέι Τιμοφέεβ, Αλεξέι Μπολότοβ και Πιοτρ Κουζνέτσοφ μέλη ρωσικής αποστολής.

Η στάνταρ διαδρομή ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι με τη διαδρομή του Έβερεστ προς το Νότιο Πέρασμα έως την Κατασκήνωση 3. Κατόπιν οι διαδρομές χωρίζουν και οι ορειβάτες που έχουν ως στόχο το Έβερεστ φεύγουν αριστερά, προς το Νότιο Πέρασμα, ενώ οι ορειβάτες που στοχεύουν στο Λότσε φεύγουν δεξιά προς την όψη του Λότσε. Το τελευταίο τμήμα προς την κορυφή οδηγεί μέσα από μία στενη χαράδρα ως την κύρια κορυφή του Λότσε.

Έως τον Δεκέμβριο του 2009, 371 έφτασαν στην κορυφή του Λότσε και 21 πέθαναν προσπαθώντας[6].

Έλληνες ορειβάτες στο Λότσε[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη ανάβαση Έλληνα στο Λότσε έγινε στις 19 Μαϊου 2008 από τον Ζαχαρία Κυριακάκη[7], ενώ η πρώτη Ελληνίδα ήταν η Χριστίνα Φλαμπούρη στις 14 Μαΐου 2019. Στην ίδια αποστολή με την Φλαμπούρη, ανέβηκε και ο Αντώνης Σύκαρης.[8]

Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Lhotse». SummitPost. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2014. 
  2. «General Info». 8000ers.com. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2009. 
  3. «Lhotse 1955». American Alpine Journal, 1956 10 (2): 7. 
  4. «The Swiss Mount Everest/Lhotse Expedition 1956». Swiss Foundation for Alpine Research. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2009. 
  5. «Lhotse Shar». old.risk.ru. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2011. 
  6. «Lhotse statistics». 8000ers.com. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2009. 
  7. «The Himalayan database: Lhotse Ascents - Spring 2008». 
  8. «Το Lhotse ανέβηκαν οι Α. Σύκαρης και Χ. Φλαμπούρη». 

Εξωτερικού σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]