Λουδοβίκος ο Νεότερος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Λουδοβίκος ο νεότερος)
Λουδοβίκος ο Νεότερος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση835 (περίπου)[1] ή 835
Θάνατος20  Ιανουαρίου 882[1]
Φραγκφούρτη[2]
Αιτία θανάτουνόσος
Τόπος ταφήςΑββαείο του Λορς
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςπαλαιά υψηλή γερμανική γλώσσα[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛιουτγκάρδη της Σαξονίας[4]
ΤέκναΟύγος της Σαξονίας[5]
Λουδοβίκος[6]
Χίλντεγκαρντ[6]
ΓονείςΛουδοβίκος ο Γερμανικός και Χέμμα[1]
ΑδέλφιαΚαρλομάγνος της Βαυαρίας[7]
Κάρολος ο Παχύς[7]
Χίλντεγκαρντ, ηγουμένη του Φράουμυνστερ[7]
Ίρμγκαρντ του Κίεμζε[7]
Μπέρθα[7]
Γκιζέλα[7]
Verona of Leefdaal
Veronus of Lembeek
ΟικογένειαΔυναστεία των Καρολιδών[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλέας των Φράγκων
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουδοβίκος ο Νεότερος ή Λουδοβίκος Γ΄ (γερμανικά: Ludwig III., 830/835 - 20 Ιανουαρίου 882) από τη Δυναστεία των Καρολιδών ήταν Βασιλιάς της Σαξονίας (876 - 882), Βασιλιάς της Βαυαρίας, Βασιλιάς της Λοθαριγγίας και Δούκας της Σουαβίας (880 - 882). Ο Λουδοβίκος ήταν δεύτερος γιος του Λουδοβίκου Β΄ του Γερμανικού και της Χέμμα.[8] Διαδέχθηκε τον πατέρα του στη Σαξονία (28 Αυγούστου 876) και τον μεγαλύτερο αδελφό του Καρλομάνο στη Βαυαρία. Πέθανε (882) και τον διαδέχθηκε σε όλες τις περιοχές που κυβερνούσε στην Ανατολική Φραγκία ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος ο Παχύς που ήταν ήδη βασιλιάς στην Ιταλία και Αυτοκράτορας.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη νεότητα του (858 - 862) ενεπλάκη σε στρατιωτικές εκστρατείες εναντίον των Οβοτριτών.[9] Οι ευγενείς της Ακουιτανίας που επαναστάτησαν εναντίον του Καρόλου του Φαλακρού και του Πεπίνου Β΄ της Ακουιτανίας, ο πατέρας του και ο Κάρολος του Μάιντς τον έπεισαν να προχωρήσει σε εκστρατεία με στόχο να στεφτεί βασιλιάς της Ιταλίας. Ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος βάδισε με τον στρατό του μέχρι τη Λιμόζ και στη συνέχεια επέστρεψε πίσω. Με την επιστροφή του απαρνήθηκε τους στενούς δεσμούς που είχε με τους υπόλοιπους ευγενείς των Ανατολικών Φράγκων και προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί από τον πατέρα του. Αρραβωνιάστηκε την κόρη του κόμητος Αδαλάρδου (865), ο Λουδοβίκος και ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος ο Παχύς προχώρησαν σε επανάσταση εναντίον του πατέρα τους. Η επανάσταση ήταν σύντομη, τα αδέλφια συμφιλιώθηκαν με τον πατέρα τους την ίδια χρονιά, Ο Λουδοβίκος αποφάσισε να μοιράσει τις περιοχές που κυβερνούσε στους τρεις γιους του. Ο Καρλομάνος δέχτηκε τη Βαυαρία (864), ο Λουδοβίκος δέχτηκε τη Σαξονία, τη Θουριγγία και τη Φραγκονία, ο μικρότερος γιος Κάρολος δέχτηκε την Αλαμανία και τη Ραιτία. Ο Λουδοβίκος ο Νεότερος παντρεύτηκε στο Ασάφενμπουργκ τη Λιουτγάρδη της Σαξονίας κόρη του Λιούντολφ της Σαξονίας (869). Η Λιουτγάρδη ήταν γυναίκα και πολύ φιλόδοξη έπεισε ξανά τον σύζυγο της να επαναστατήσει άλλες δύο φορές εναντίον του πατέρα του (871, 873), συμφιλιώθηκε ωστόσο γρήγορα και τις δύο φορές.

Βασιλιάς της Σαξονίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον θάνατο του πατέρα του (876) ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος κληρονόμησε τα βασίλεια που αντιστοιχούσαν στο μερίδιο του, πήρε τον τίτλο του "βασιλιά των Φράγκων" θεωρώντας τον εαυτό του ανώτερο από τους αδελφούς του. Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός τάφηκε στο Αβαείο του Λορς που βρισκόταν στο δικό του βασίλειο, αυτό επιβεβαίωνε την ανωτερότητα του. Ο Λουδοβίκος Γ΄ με τα αδέλφια του κυβέρνησαν ανεξάρτητα και ειρηνικά, δεν συμμετείχαν σε εμφύλιους μεταξύ τους. Τη βασιλεία του Λουδοβίκου του Νεώτερου απείλησε ο θείος του Κάρολος ο Φαλακρός, προσπάθησε να κατακτήσει ανατολικά τμήματα στη Λοθαριγγία και μπόρεσε γρήγορα να αποκτήσει υπεροχή απέναντι στον ανεψιό του. Ο Λουδοβίκος επιτέθηκε με στρατό στο Άντερναχ (8 Οκτωβρίου 876), νίκησε τον πολύ μεγαλύτερο στρατό του οικοδεσπότη του στη Δυτική Φραγκία. Ο στρατός των Ανατολικών Φράγκων υπερείχε σημαντικά σε υλικό και τακτική, ο νεαρός βασιλιάς έντυσε τους στρατιώτες του με λευκές στολές στη μορφή των πνευμάτων.

Μετά τη μεγάλη νίκη τα τρία αδέλφια συναντήθηκαν τον Νοέμβριο στο Νέρντλινγκεν για να συζητήσουν την κληρονομιά του πατέρα τους και να πάρουν όρκους συμμαχίας. Το σχέδιο τους είχε ξεκινήσει το 865, επικυρώθηκε από τον ίδιο τον Λουδοβίκο τον Γερμανικό παρά το γεγονός ότι οι γιοι του είχαν επαναστατήσει εναντίον του (872). Ο Καρλομάνος δέχτηκε τη Βαυαρία, ο Κάρολος τη Σουαβία και ο Λουδοβίκος τη Σαξονία και τη Θουριγγία. Την περίοδο της βασιλείας του έμεινε γνωστός από τους ιστορικούς ως "βασιλεύς της Σαξονίας" παρά το γεγονός ότι δεν επισκέφτηκε ποτέ την περιοχή η οποία ανήκε στην επικράτεια του. Τα αδέλφια συγκεντρώθηκαν στα τέλη του 877 για να συζητήσουν το θέμα της διοίκησης του ήμισυ της Λοθαριγγίας. Ο Καρλομάνος παραιτήθηκε από τα δικαιώματα του, τα άλλα δύο αδέλφια Λουδοβίκος και Κάρολος συναντήθηκαν ξανά τον Σεπτέμβριο του 878 στην Αλσατία για να διαιρέσουν το βασίλειο. Ο Καρλομάνος αχρηστεύτηκε από εγκεφαλικό επεισόδιο (879) και όρισε τον Λουδοβίκο κληρονόμο του στη Βαυαρία, την πραγματική κυβέρνηση ανέλαβε έναν χρόνο αργότερα με τον θάνατο του Καρλομάνου (880).

Επέμβαση στη Δυτική Φραγκία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τρεις γιοι του Λουδοβίκου του Γερμανικού δίνουν όρκο πίστης στον πατέρα τους. Χειρόγραφο 14ου αιώνα

Με τον θάνατο του Καρόλου του Φαλακρού τον Νοέμβριο του 878 ο γιος και διάδοχος του Λουδοβίκος ο Τραυλός συμφώνησε με τον πρώτο ξάδελφο του Λουδοβίκο τον Νεότερο να σεβαστεί στο θέμα της διαδοχής ο ένας το βασίλειο του άλλου. Η συμφωνία παραβιάστηκε όταν πέθανε ο Λουδοβίκος ο Τραυλός τον Απρίλιο του 879, ένα τμήμα ευγενών στη Δυτική Φραγκία κάλεσε τον Λουδοβίκο τον Νεότερο να ανέβει στον θρόνο. Η σύζυγος του Λιουγάρδη τον πίεζε και εκείνη με τη σειρά της να αποδεχτεί την πρόσκληση των ευγενών και να επιτεθεί, ο Λουδοβίκος συμφώνησε. Ο στρατός του Λουδοβίκου έφτασε μέχρι το Βερντέν, όταν οι νέοι βασιλείς Λουδοβίκος Γ΄ της Γαλλίας και Καρλομάνος Β΄ του παραχώρησαν το μερίδιο τους στη Λοθαριγγία ο Λουδοβίκος συμφώνησε. Η Συνθήκη του Ριμπεμόν που υπέγραψαν τον Φεβρουάριο του 880 κοντά στο Σεν-Κεντέν καθόρισε τα όρια των δύο βασιλείων, θα διατηρηθούν μέχρι τον 14ο αιώνα.

Βίκινγκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε αντίθεση με τον πατέρα του ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος δεν ήρθε σε σύγκρουση με την αριστοκρατία, φρόντισε να κάνει γαμήλιες συμμαχίες με πανίσχυρες οικογένειες όπως ο Οίκος των Οθωνιδών, συγγενείς της συζύγου του που έβγαλε βασιλείς και αυτοκράτορες. Ο Λουδοβίκος έμενε τον περισσότερο χρόνο στη Ρηνανία αποφεύγοντας τη Σαξονία και τα ανατολικά σύνορα, τη Βαυαρία επισκέφτηκε δυο φορές, τη διακυβέρνηση ασκούσε ο ανεψιός του και νόθος γιος του Καρλομάνου Αρνούλφος της Καρινθίας.[10] Το καλοκαίρι του 879 οι Βίκινγκ επιτέθηκαν στους Φράγκους, το βασίλειο του Λουδοβίκου υπέστη πολύ σκληρότερα πλήγματα από τη Δυτική Φραγκία. Τον Φεβρουάριο του 880 ο Λουδοβίκος νίκησε έναν στρατό Βίκινγκ στο Σαρλερουά, στη μάχη όμως έπεσε ο γιος του Ούγος.[11] Την ίδια χρονιά νίκησε έναν στρατό Βίκινγκ στο Σουκούρτ, τους έδιωξε από τα βασιλικά ανάκτορα στο Ναϊμέχεν που είχαν καταλάβει.[12] Τον ίδιο μήνα ο κουνιάδος του Μπρούνο της Σαξονίας συνετρίβη στο Αμβούργο, στη μάχη έπεσαν ο ίδιος ο Μπρούνο και πολλοί άλλοι ευγενείς.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η "μάχη του Άντερναχ" - Βρετανική Βιβλιοθήκη

Ο Λουδοβίκος ο Νεότερος αρρώστησε (881) και πέθανε στη Φραγκφούρτη (20 Ιανουαρίου 882), τάφηκε δίπλα από τον πατέρα του στο Αββαείο του Λορς. Η σύζυγος του Λιουτγάρδη της Σαξονίας έκανε έναν γιο τον Λουδοβίκο (877 - 879) που πέθανε από πτώση από το παράθυρο των ανακτόρων και μια κόρη τη Χίλντεγκαρντ (878 - 895). Ο Λουδοβίκος είχε επίσης άλλον έναν νόθο γιο τον Ούγο (855 - 880). Δεν άφησε διάδοχο και τον κληρονόμησε ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος ο παχύς που ένωσε το βασίλειο των Ανατολικών Φράγκων. Η Χίλντεγκαρντ αργότερα ενώθηκε με κάποιον Βαυαρό μεγιστάνα εναντίον του Αρνούλφου της Καρινθίας και καθαιρέθηκε (895).

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε τη Λιουτγάρδη των Οθωνιδών, κόρη του Λιούντολφ δούκα της Σαξονίας και είχε τέκνα:

  • Χιλντεγκράδη 875/878 ή 881 - μετά το π. 900, απεβίωσε 20 ετών (ή λίγο μεγαλύτερη).
  • Βερνάρδος, Λουδοβίκος, απεβίωσαν νωρίς.

Από μία μη νόμιμη σχέση είχε φυσικά τέκνα:

  • (νόθος) Ούγος π. 855/60-880, κόμης της Σαξονίας.[13]
  • (νόθος) Ανταλάρντ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 287-288. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  3. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  4. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 288. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  5. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 288-289. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  6. 6,0 6,1 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 289. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 287-289. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  8. McKitterick 1999, σ. 354
  9. Reuter, 72
  10. As "prefect of the marches." Bowlus, 569.
  11. McKitterick 1995, σσ. 234-235
  12. McKitterick 1999, σ. 235
  13. McKitterick 1995, σσ. 234-235

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Oman, Charles. The Dark Ages 476–918. London: Rivingtons, 1914.
  • McKitterick, Rosamond (1995). The Carolingians and the Written Word. Cambridge University Press.
  • McKitterick, Rosamond (1999). The Frankish Kingdoms under the Carolingians. Pearson Education Limited.
  • Bowlus, Charles R. "Imre Boba's Reconsiderations of Moravia's Early History and Arnulf of Carinthia's Ostpolitik (887-892). Speculum, Vol. 62, No. 3. (Jul., 1987)
  • Reuter, Timothy. Germany in the Early Middle Ages, c. 800–1056. Longman, 1991.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λουδοβίκος ο Νεότερος
Γέννηση: 835 Θάνατος: 20 Ιανουαρίου 882
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Κενό
Προηγούμενος κάτοχος : Λοθάριος Β΄
Βασιλιάς της Λοθαριγγίας

880 - 882
Διάδοχος
Κάρολος ο Παχύς
Προκάτοχος
Καρλομάνος της Βαυαρίας
Βασιλιάς της Βαυαρίας
880 - 882
Προκάτοχος
Κάρολος ο Παχύς
Δούκας της Σουαβίας

880 - 882