Λιμβουργία (Ολλανδία)

Λιμβουργία
; Σημαία	; Έμβλημα
Χώρα	Ολλανδία
Διοικητική υπαγωγή	Ολλανδία
Πρωτεύουσα	Μάαστριχτ
Διοίκηση
• King's Commissioner of Limburg	Emile Roemer (από 2021)
Έκταση	2.153 km²
Πληθυσμός	1.120.006 (31 Δεκεμβρίου 2013)
Γεωγραφικές συντεταγμένες	51°13′0″N 5°56′0″E
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 51°13′N 5°56′E / 51.217°N 5.933°E / 51.217; 5.933

Η Λιμβουργία (Ολλανδικά: Limburg (βοήθεια·πολυμέσα)) είναι επαρχία στα νοτιοανατολικά της Ολλανδίας και συνορεύει με το Βέλγιο και τη Γερμανία. Πρωτεύουσά της είναι το Μάαστριχτ. Η Λιμβουργία διαθέτει ξεχωριστό χαρακτήρα και τη δική της γλώσσα, τα Λίμπουρχς. Οι πρόσφατες οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές που σχεδιάστηκαν στο εσωτερικό της Λιμβουργίας της επέτρεψαν να αποκτήσει διεθνές στίγμα ως σύνδεσμος μεταξύ της μητροπολιτικής κοιλάδας του Ρουρ και της Μπενελούξ, αν και με κάποιο κόστος (αύξηση διεθνούς εγκλήματος και ναρκωτικών), ιδίως στα νότια της επαρχίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα της περιοχής προέρχεται από την μεσαιωνική πόλη-οχυρό Λίμπουρχ που βρισκόταν επί του ποταμού Βεσντρ κοντά στους ψηλούς βάλτους, στη σημερινή επαρχία της Λιέγης του Βελγίου. Η πόλη ήταν η έδρα του Δουκάτου της Λιμβουργίας που εκτεινόταν μέχρι τα βόρεια του ποταμού Μεύση. Παρ’όλα αυτά, η έκταση της σημερινής Λιμβουργίας δεν αποτελούσε μέρους αυτού του Δουκάτου αλλά μοιράζονταν μεταξύ των Δουκάτου της Βραβάντης, Δουκάτου του Γίλικ, Δουκάτου του Χίλντερς και της Αρχιεπισκοπής της Λιέγης. Η διαίρεση αυτή είναι ακόμα και σήμερα εμφανής στην πληθώρα διαλέκτων της Λίμπουρχς που ομιλούνται στην περιοχή.
Για αιώνες, η στρατηγική θέση της Λιμβουργίας την κατέστησε πολυπόθητη ανάμεσα στις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, όπως τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, την Ισπανία των Αψβούργων, την Πρωσσία, τη Μοναρχία των Αψβούργων και τη Γαλλία που κατά καιρούς κυβέρνησαν την επαρχία. Το 1673, ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας ηγήθηκε προσωπικά της πολιορκίας του Μάαστριχτ από τα γαλλικά στρατεύματα και αργότερα έγινε κεντρικός χαρακτήρας στους «Τρεις Σωματοφύλακες» του Αλέξανδρου Δουμά.
Η Λιμβουργία υπήρξε η σκηνή πολλών μεγάλων πολέμων κατά τον Ογδοηκονταετή πόλεμο (1568-1648) κατά τον οποίο η Ολλανδική Δημοκρατία απετίναξε τους Ισπανούς κατακτητές. Πολλοί Λιμβούργιοι πολέμησαν τότε στο πλευρό των Ισπανών, καθώς ήταν καθολικοί και αντιπαθούσαν τους Καλβινιστές Ολλανδούς. Μετά τους Ναπολεόντειους πολέμους, το 1815, οι μεγάλες δυνάμεις (Βρετανία, Πρωσσία, Αυστροουγγαρία, Ρωσική αυτοκρατορία και Γαλλία) συνένωσαν τις επαρχίες στο Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών. Το αρχικό πλάνο τους πρότεινε τη μετονομασία της περιοχής σε Μάαστριχτ, αλλά ο πρώτος βασιλιάς της, ο Βίλεμ Α΄ της Ολλανδίας επέμεινε στη διατήρηση του ιστορικού τίτλου της Λιμβουργίας που κρατούσε από τα 1648.

Όταν οι καθολικοί και γαλλόφωνοι Βέλγοι αποσπάστηκαν από την Καλβινιστική Ολλανδία μετά τη Βελγική Επανάσταση του 1830, η Λιμβουργία πέρασε σχεδόν ολοκληρωτικά στον έλεγχό τους. Εντούτοις, η Συνθήκη του Λονδίνου του 1839 διαίρεσε την περιοχή στα δύο με το ανατολικό κομμάτι να δίδεται στην Ολλανδία και το δυτικό στο Βέλγιο (οι δυο πλευρές κατέχουν τον ίδιο τοπικό ύμνο). Μετά το Συνέδριο της Βιέννης και προκειμένου να κατευναστεί η αντίδραση της Πρωσσίας, η Λιμβουργία παραδόθηκε εκ νέου στη Γερμανική Συνομοσπονδία (με εξαίρεση το Μάαστριχτ και το Φένλο) μεταξύ 5 Σεπτεμβρίου 1839 και 23 Αυγούστου 1866 με το όνομα «Δουκάτο της Λιμβουργίας». Το Μάιο του 1867, το Δουκάτο που ουσιαστικά παρέμεινε συνδεδεμένο με το Βασίλειο της Ολλανδίας επανήλθε οριστικά στην κατοχή του τελευταίου με τη νέα Συνθήκη του Λονδίνου (1867). Ο τίτλος του Δουκάτου συνέχισε να χρησιμοποιείται σε αρκετές επίσημες πράξεις μέχρι το 1907, ενώ παρά το γεγονός ότι η υπόλοιπη Ολλανδία διαθέτει «Βασιλικούς αντιπροσώπους» στο ενωμένο Βασίλειο, η Λιμβουργία διαθέτει «Κυβερνήτη».
Κατά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, η Λιμβουργία έχασε πολλούς αμάχους και αρκετές πόλεις και χωριά καταστράφηκαν από βομβαρδισμούς και πηρά του πυροβολικού. Η περιοχή είναι διάσπαρτη με νεκροταφία του πολέμου στο Μαρχράτεν (όπου είναι θαμμένοι 8.500 αμερικανοί στρατιώτες), το Όφερλοον (βρετανικό νεκροταφείο) και το Φενράι (31.000 γερμανοί νεκροί).
Η Λιμβουργία είναι επίσης γνωστή για την Ευρωπαϊκή Συνθήκη του Μάαστριχτ που έλαβε χώρα το Δεκέμβριο του 1991.

Γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1997 και ύστερα, Λιμβουργιανή γλώσσα είναι η επίσημη τοπική γλώσσα της Λιμβουργίας και βρίσκεται υπό την προστασία του ευρωπαϊκού χάρτη των περιφερειακών και μειονοτικών γλωσσών. Παρ’όλα αυτά, δεν είναι αναγνωρισμένη ως επίσημη γλώσσα ούτε στην Ολλανδία αλλά ούτε και στο Βέλγιο ή τη Γερμανία. Η Λίμπουρχς ομιλείται από συνολικά 1,6 εκατ. κατοίκους και σχεδόν κάθε σημαντική πόλη διαθέτει τη δική της διάλεκτο. Οι διάλεκτοι στα νοτιοανατολικά (κοντά στο Άαχεν) μοιάζουν στη Ριπουριανή γλώσσα, ενώ όσοι βρίσκονται επί του Μεύση μιλούν με ελαφριά προφορά σε σχέση με τους πρώτους. Οι τοπικές διάλεκτοι είναι εμφανείς ακόμα και μεταξύ των πόλεων του Μάαστριχτ και του Φένλο, καθώς οι διαφορετικές ισόγλωσσες γραμμές προέρχονται από αιώνες εξέλιξης.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η νότια Λιμβουργία είναι αξιοσημείωτα διαφορετική από την υπόλοιπη Ολλανδία, καθώς είναι η μόνη που διαθέτει λόφους. Το υψηλότερο σημείο της χώρας βρίσκεται εδώ, στο Φάαλσερμπερχ, στα σύνορα με το Βέλγιο και τη Γερμανία. Η Λιμβουργία διασχίζεται κάθετα από βορά προς νότο από τον ποταμό Μάας και έχει έυφορο υπέδαφος καθώς και αρκετά κοιτάσματα μετάλλων. Η επαρχία είναι μία εκ των περιοχών του Διεθνή Οργανισμού Τυποποίησης με κωδικό ISO 3166-2:NL-LI.

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από την εξόρυξη μετάλλων (γαιάνθρακας, χαλίκι, τύρφη), η οικονομία της Λιμβουργίας στηρίζεται στην παραγωγή χημικών προϊόντων, αυτοκινήτων (Born), εκτυπωτών και φωτοαντιγραφικών (Oce) καθώς και μπύρας, στις αναρίθμητες μικρές ή μεγάλες ζυθοποιείες της. Η Λιμβουργία είναι επίσης σημαντικός παραγωγός φρούτων και λαχανικών, όπως τα διάσημα σπαράγγια της.