Λεονάρντο Μπρούνι
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: δεν υπάρχουν εσωτερικοί σύνδεσμοι προς άλλα λήμματα Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
| Λεονάρντο Μπρούνι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1369 ή 1370 Αρέτσο |
| Θάνατος | 1444 Φλωρεντία |
| Τόπος ταφής | Βασιλική της Σάντα Κρότσε |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δημοκρατία της Φλωρεντίας |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα Ελληνικά Ιταλικά αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος συγγραφέας μεταφραστής ιστορικός πολιτικός ανθρωπιστής γραφέας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λεονάρντο Μπρούνι (ή Λεονάρντο Αρετίνο, 1370 - 9 Μαρτίου 1444) ήταν Ιταλός ουμανιστής, ιστορικός και πολιτικός, συχνά αναγνωρίζεται ως ο πιο σημαντικός ανθρωπιστικός ιστορικός της πρώιμης Αναγέννησης. Τον έχουν αποκαλέσει ως τον πρώτο μοντέρνο ιστορικό. Ήταν το πρώτο άτομο που έγραψε χρησιμοποιώντας τρεις διαφορετικές περιόδους της ιστορίας : Αρχαιότητα, Μεσαίωνας και Σύγχρονη Εποχή. Οι ημερομηνίες που ο Μπρούνι χρησιμοποίησε για να καθορίσει τις περιόδους δεν είναι ακριβώς αυτές που οι σύγχρονοι ιστορικοί χρησιμοποιούν αλλά καθόρισε την εννοιολογική βάση για μια τριμερή διαίρεση της ιστορίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λεονάρντο Μπρούνι γεννήθηκε στο Αρέτσο της Τοσκάνης γύρω στα 1370. Ήταν μαθητής του πολιτικού και πολιτιστικού ηγέτη Κολούτσιο Σαλουτάτι, τον οποίο διαδέχθηκε ως καγκελλάριος της Φλωρεντίας, και υπό την κηδεμονία του οποίου ανέπτυξε τις ιδέες του περί ανθρωπισμού του πολίτη. Υπηρέτησε επίσης τέσσερις πάπες ως αποστολικός γραμματέας (1405-1414). Τα χρόνια του Μπρούνι ως καγκελάριος - 1410-1411 και αργότερα από 1427 έως τον θάνατό του το 1444 - μαστίζονταν από τον πόλεμο. Αν και κατείχε ένα από τα υψηλότερα πολιτικά γραφεία, ο Μπρούνι ήταν ιδιαίτερα αδύναμος σε σχέση με την οικογένεια Αλμπίτζι και την οικογένεια των Μεδίκων. Ο ιστορικός Άρθουρ Φίλντ προσδιόρισε τον Μπρούνι ως έναν προφανή συνωμότη ενάντια στην οικογένεια των Μεδίκων το 1437. Ο Μπρούνι πέθανε το 1444 στην Φλωρεντία και τον διαδέχθηκε ο Κάρλο Μαρσουπίνι.
Προσωπικότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πιο αξιοσημείωτο έργο του Μπρούνι είναι το "Ιστορία του λαού της Φλωρεντίας, Βιβλία 12", το οποίο ονομάστηκε ως το πρώτο σύγχρονο βιβλίο ιστορίας. Ενώ ίσως δεν ήταν πρόθεση του Μπρούνι να εκκοσμικεύσει την ιστορία, η όψη των τριών περιόδων της ιστορίας είναι αναμφισβήτητα κοσμική και γι'αυτό ο Μπρούνι έχει ονομαστεί ως ο πρώτος σύγχρονος ιστορικός. Η ίδρυση της αντίληψης του Μπρούνι μπορεί να βρεθεί και στον Πετράρχη, ο οποίος διέκρινε την κλασική περίοδο από την αργότερα πολιτιστική παρακμή ή tenebrae (κυριολεκτικά "σκοτάδι"). Ο Μπρούνι υποστήριξε ότι η Ιταλία είχε αναβιωθεί κατά τους τελευταίους αιώνες και ως εκ τούτου θα μπορούσε να περιγραφεί ότι εισέρχεται σε μια νέα εποχή.
Ένα από τα πιο διάσημα έργα του Μπρούνι είναι ο Νέος Κικέρωνας, μια βιογραφία του Ρωμαίου πολιτικού Κικέρωνα. Ήταν επίσης ο συγγραφέας των βιογραφιών, στα ιταλικά, του Δάντη και του Πετράρχη. Ήταν ο Μπρούνι που χρησιμοποίησε την φράση humanitatis studia, που σημαίνει την μελέτη των ανθρώπινων προσπαθειών, τόσο διαφορετική από εκείνες της θεολογίας και της μεταφυσικής, από την οποία προέρχεται ο όρος ανθρωπιστές.
Ως ανθρωπιστής, μετάφρασε στα λατινικά πολλά έργα της λατινικής ιστορίας και φιλοσοφίας συγγραφέων όπως ο Αριστοτέλης και ο Προκόπιος. Οι μεταφράσεις του Μπρούνι πάνω στην Πολιτική και τα Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη καθώς και τα Αριστοτελικά Οικονομικά, ήταν ευρέως διανεμημένα σε χειρόγραφη και έντυπη μορφή. Η χρήση του έργου "Πανηγυρικός προς Αθήνα" του Αίλιου Αριστείδη για την στήριξη των ρεπουμπλικανικών θέσεων στον πανηγυρικό λόγο στην πόλη της Φλωρεντίας (γύρω στο 1401) έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να τραβήξει ο Έλληνας ιστορικός την προσοχή των πολιτικών φιλοσόφων της Αναγέννησης (π.χ. Χανς Μπαρόν Η χρήση της πρώιμης ιταλικής Αναγέννησης). Έγραψε επίσης μια σύντομη πραγματεία στα ελληνικά για το Σύνταγμα της Φλωρεντίας.
Ο Μπρούνι ήταν ένας από τους πρώτους ανθρωπιστές που βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ομοφυλοφιλία του Πλάτωνα και βρήκε τρόπους για να ασχοληθεί με το θέμα.
Ο Μπρούνι πέθανε στην Φλωρεντία το 1444 και είναι θαμμένος σε έναν εντοιχισμένο τάφο από τον Μπερνάρντο Ροσσελίνο, στην Βασιλική Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού στην Φλωρεντία.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Leonardo Bruni στο Wikimedia Commons
|