Λαμπαδάριος

Λαμπαδάριος είναι εκκλησιαστικό και πολιτικό αξίωμα. Λαμπαδάριος ήταν αυτοκρατορικός τίτλος στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και σήμαινε Μέγας Φωτοδότης: αυτός που δίνει το φως τού πολιτισμού στον κόσμο. Στα Βυζαντινά χρόνια ήταν ο υπεύθυνος για το άναμμα των φώτων θα λέγαμε της Εκκλησίας ή μίας Περιοχής. Σταδιακά περιορίστηκε να ονομάζεται ο αριστερός Ψάλτης, πρώτος του Χορού (Χορωδίας) και αντιπροσωπεύει τις γυναίκες κατά την απόδοση των ύμνων. Ο τίτλος του Λαμπαδάριου δίδεται σε άνδρες στους οποίους προηγήθηκε η χειροθεσία τους σε Αναγνώστη.

Στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο τίτλος είναι δεύτερος στην ιεραρχία των ψαλτών με πρώτο αυτόν τού Πρωτοψάλτη (δεξιού ψάλτη) και τρίτο τού Δομεστίκου. Άρχοντες Λαμπαδάριοι (αριστεροί ψάλτες) της Μεγάλης τού Χριστού Εκκλησίας από το 1727 ήταν οι εξής:

Ιωάννης ο Ταπεζούντιος 1727-1748

Δανιήλ ο από Τυρνάβου 1748-1765

Πέτρος ο Πελοποννήσιος 1766-1777

Πέτρος ο Βυζάντιος 1778-1801

Μανουήλ ο Βυζάντιος 1802-1804

Γρηγόριος ο Λευίτης 1805-1819

Κωνσταντίνος ο Βυζάντιος 1819-1822

Αντώνιος ο Αδριανουπολίτης 1822-1827

Ιωάννης ο Βυζάντιος 1831-1855

Στέφανος Μιχαήλ ο Βυζάντιος 1856-1862

Γεώργιος Ραιδεστηνός ο Β΄ 1863-1871

Νικόλαος Στογιάννης ο Βυζάντιος 1871-1888

Αριστείδης Νικολαΐδης 1888-1905

Ιάκωβος Ναυπλιώτης 1905-1911

Κωνσταντίνος Κλάββας 1911-1916

Ευστάθιος Βιγγόπουλος 1917-1938

Κωνσταντίνος Πρίγγος 1938-1939

Θρασύβουλος Στανίτσας 1939-1960

Νικόλαος Δανιηλίδης 1960-1965

Ελευθέριος Γεωργιάδης 1968-1978

Βασίλειος Εμμανουηλίδης 1978-1997

Ιωάννης Χαριατίδης 1997 - 2016

Στυλιανός Φλοίκος 2016 και εξής.

Αρκετοί από αυτούς προήχθησαν σε Πρωτοψάλτες.

Βιβλιογραφία

• Εκκλησιαστικό Κανονικό Δίκαιο.
• Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου, Εγχειρίδιον Ιεροψάλτου, Αθήνα 2000.
• Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ΗΛΙΟΥ,1978, Τόμος ΙΓ, σελίδα 145
• Οικουμενικόν Πατριαρχείον: Άρχοντες Λαμπαδάριοι της Μ.Χ.Ε.