Λακεδαιμόνιος (γιος του Κίμωνα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λακεδαιμόνιος
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος5ος αιώνας π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Αθήνα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΓονείςΚίμων ο Μιλτιάδου και Ισοδίκη
ΑδέλφιαEleius
Thessalus
ΟικογένειαΑλκμεωνίδες
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Πόλεμοι/μάχεςΠελοποννησιακός Πόλεμος

Ο Λακεδαιμόνιος ήταν Αθηναίος στρατηγός στις αρχές του Πελοποννησιακού Πολέμου. Γιος του Κίμωνα (από τη γενιά των Φιλαΐδων) και της Ισοδίκης (από τη γενιά των Αλκμεωνίδων)[1].

Σύμφωνα με τον Ρώσο ιστορικό Ίγκορ Σούρικοφ (μέλος του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Ιστορίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών), δεν είναι γνωστή η ημερομηνία γεννήσεως του Λακεδαιμόνιου, ωστόσο, θεωρείται πως γεννήθηκε μετά το 479 π.Χ, όταν ο Κίμων είχε παντρευτεί την Ισοδίκη[2]. Αυτός ο γάμος ήταν σχέδιο του Αριστείδη για ν' αντιμετωπίσει τον Θεμιστοκλή. Ήταν εμπνευστής της ένωσης των τριών αριστοκρατικών οικογενείων - των Αλκμεωνίδων, των Φιλαΐδων και των Κήρυκων - με τα δεσμά του γάμου[3]. Ο Πλούταρχος αναφέρει τα ονόματα των τριών γιων του Κίμωνα από την Ισοδίκη - Λακεδαιμόνιος, Ήλειος, Θεσσαλός. Ο Κίμων δεν ακολούθησε την αρχαία ελληνική παράδοση για την ονοματοδοσία των παδιών, καθώς δεν τους έδωσε τα ονόματα των προγόνων του αλλά των περιοχών της Ελλάδας[4]. Παρ' ολ' αυτά, άλλες αρχαίες πηγές αναφέρουν πως ο Κίμων είχε ακόμα τρεις γιους (τον Μιλτιάδη, τον Κίμωνα και τον Πεισιάνακτα) - ο Σούρικοφ θεωρεί πως αυτό είναι πιθανό γεγονός, καθώς ο Κίμων είχε παντρευτεί σε μεγάλη ηλικία και δεν αποκλείει το ενδεχόμενο ν' απέκτησε παιδιά από προηγούμενες σχέσεις[1][5]. Μετά τον θάνατο του Κίμωνα, ηγέτης της πολιτικής ομάδας των Φιλαΐδων ήταν ο Θουκυδίδης, καθώς ο Λακεδαιμόνιος δεν ήταν ενεργός στα θέματα πολιτικής[6].

Το 433 π.Χ, ο Λακεδαιμόνιος εκλέχθηκε στρατηγός. Το ίδιο έτος, η Κέρκυρα ζήτησε τη βόηθεια της Αθήνας στα πλαίσια της διαμάχης με την μητρόπολή της, Κόρινθο. Οι Αθηναίοι δέχθηκαν να βοηθήσουν και σύναψαν αμυντική συμμαχία με τους Κερκυραίους[7]. Βάσει της συμφωνίας, οι Αθηναίοι έστειλαν ένα μικρό στόλο αποτελούμενο από 10 πλοία, με τον Λακεδαιμόνιο να αποτελεί ένα εκ των τριών στρατηγών. Ο Πλούταρχος αναφέρει το εξής:

μετὰ ταῦτα κυμαίνοντος ἤδη τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου, Κερκυραίοις πολεμουμένοις ὑπὸ Κορινθίων ἔπεισε τὸν δῆμον ἀποστεῖλαι βοήθειαν καὶ προσλαβεῖν ἐῤῥωμένην ναυτικῇ δυνάμει νῆσον, ὡς ὅσον οὐδέπω Πελοποννησίων ἐκπεπολεμωμένων πρὸς αὐτούς. [29.2] ψηφισαμένου δὲ τοῦ δήμου τὴν βοήθειαν ἀπέστειλε δέκα ναῦς μόνας ἔχοντα Λακεδαιμόνιον, τὸν Κίμωνος υἱόν, οἷον ἐφυβρίζων: πολλὴ γὰρ ἦν εὔνοια καὶ φιλία τῷ Κίμωνος οἴκῳ πρὸς Λακεδαιμονίους. ὡς ἂν οὖν, εἰ μηδὲν ἔργον μέγα μηδ' ἐκπρεπὲς ἐν τῇ στρατηγίᾳ τοῦ Λακεδαιμονίου γένοιτο, προσδιαβληθείη μᾶλλον εἰς τὸν λακωνισμόν, ὀλίγας αὐτῷ ναῦς ἔδωκε καὶ μὴ βουλόμενον ἐξέπεμψε. [29.3] καὶ ὅλως διετέλει κολούων ὡς μηδὲ τοῖς ὀνόμασι γνησίους, ἀλλ' ὀθνείους καὶ ξένους, ὅτι τῶν Κίμωνος υἱῶν τῷ μὲν ἦν Λακεδαιμόνιος ὄνομα, τῷ δὲ Θεσσαλός, τῷ δὲ Ἠλεῖος. ἐδόκουν δὲ πάντες ἐκ γυναικὸς Ἀρκαδικῆς γεγονέναι.[8]

Ουσιαστικά, ο Πλούταρχος κάνει λόγο για αποστολή μικρής βοήθειας στους Κερκυραίους με τον Λακεδαιμόνιο επικεφαλής της αποστολής, παρά τις αντιρρήσεις που είχε φέρει ο τελευταίος. Ο Περικλής, ο οποίος είχε δραστηριοποιηθεί ενεργά στη διαδικασία εξοστρακισμού του Κίμωνα και ήταν πολιτικός εχθρός των αριστοκρατικών οικογενειών, παρείχε μονάχα 10 πλοία με την ελπίδα πως η αποστολή του Λακεδαιμόνιου θα έληγε με αποτυχία και θα μπορούσε να τον κατηγορήσει για λακωνοφιλία[9].

Στη ναυμαχία των Συβότων, οι Αθηναίοι στρατηγοί είχαν λάβει διαταγή να μην εμπλακούν στη μάχη, ωστόσο, αναγκάστηκαν να βοηθήσουν τους Κερκυραίους, καθώς οι Κορίνθιοι είχαν σπάσει τον σχηματισμό τους. Η συμμετοχή των Αθηναίων στη ναυμαχία θεωρήθηκε ως παράβαση της τριακονταετούς ειρήνης και αποτέλεσε ένα από τα αίτια του Πελοποννησιακού Πολέμου[10]. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη μετέπειτα ζωή του Λακεδαιμόνιου ούτε για τον θάνατο του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Πλούταρχος, Κίμων 16
  2. Суриков 2008, σελ. 211.
  3. Суриков 2008, σελ. 123.
  4. Суриков 2008, σελ. 209.
  5. Суриков 2008, σελ. 209-210.
  6. Суриков 2008, σελ. 208.
  7. Θουκυδίδης, Α.44
  8. Πλούταρχος, Περικλής 29
  9. Smith, William. «Lacedaemonius». Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology
  10. Θουκυδίδης, Α.29, Α.45-53

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]