Λάνασσα (κόρη του Αγαθοκλή)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Λάνασσα (κόρη Αγαθοκλή))
Λάνασσα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Λάνασσα (Αρχαία Ελληνικά)
Προφορά
Γέννηση4ος αιώνας π.Χ.
Συρακούσες
Θάνατος3ος αιώνας π.Χ.
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασύζυγος ηγεμόνα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠύρρος της Ηπείρου
Δημήτριος ο Πολιορκητής
ΤέκναΑλέξανδρος Β' της Ηπείρου[1]
Έλενος της Ηπείρου
ΓονείςΑγαθοκλής των Συρακουσών και Alkia

Η Λάνασσα (3ος αιώνας π.Χ.) ήταν Ελληνίδα πριγκίπισσα της ελληνιστικής περιόδου, κόρη του Αγαθοκλή, τυράννου των Συρακουσών.[2][3] Υπήρξε με τη σειρά βασίλισσα της Ηπείρου, ως σύζυγος του περιβόητου βασιλιά Πύρρου (318272 π.Χ.), και κατόπιν βασίλισσα της Μακεδονίας, ως σύζυγος του Δημητρίου του Πολιορκητή (337283 π.Χ.)

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 295 π.Χ. απεβίωσε η πρώτη σύζυγος του Πύρρου, Αντιγόνη. Λίγο καιρό αργότερα ο Πύρρος και Αγαθοκλής ήρθαν σε συμφωνία για την τέλεση γάμου ανάμεσα στον νεαρό βασιλιά της Ηπείρου και τη Λάνασσα. Ο πατέρας της προσέφερε στον γαμπρό του ως προίκα το νησί της Κέρκυρας, το οποίο είχε κατακτήσει ο ίδιος το 300 π.Χ.[2] Το ζευγάρι απέκτησε ένα γιο, ο οποίος έλαβε το όνομα Αλέξανδρος.[2] Στην εκδοχή αυτή συμφωνούν οι ιστορικοί Πλούταρχος και Διόδωρος, ενώ ο Ιουστίνος θεωρεί γιο της Λάνασσας τον πρίγκιπα Έλενο.[4] Η ένωση του Πύρρου με τη Λάνασσα στάθηκε ιδιαίτερα σημαντική για τη μελλοντική πορεία του Ηπειρώτη μονάρχη, καθώς όταν χρόνια αργότερα πραγματοποίησε τη φιλόδοξη εκστρατεία του στην Ιταλία, οι σικελικές πόλεις προσέβλεπαν σε εκείνον εξαιτίας των συγγενικών του δεσμών με την οικογένεια του Αγαθοκλή.[5]

Για πολιτικούς λόγους, ο Πύρρος παντρεύτηκε τα επόμενα χρόνια δύο ακόμη γυναίκες, μια κόρη του Αυτολέοντα, βασιλιά των Παιόνων και τη Βιρκέννα, κόρη του Βαρδύλλιος, ηγεμόνα των Ιλλυριών.[2] Η Λάνασσα δυσαρεστήθηκε με το γεγονός, θεωρώντας ότι ο σύζυγός της έδινε περισσότερη σημασία στις άλλες γυναίκες του που ήταν βαρβαρικής καταγωγής. Έτσι το 290 π.Χ. εγκατέλειψε τον Πύρρο με προορισμό την Κέρκυρα, όπου αποφάσισε να πάρει την εκδίκησή της. Προσκάλεσε στο νησί τον βασιλιά της Μακεδονίας, Δημήτριο τον Πολιορκητή, ο οποίος βρισκόταν σε συνεχή πόλεμο με τον Πύρρο, και τον έπεισε να την παντρευτεί. Ο Δημήτριος ήταν πρόθυμος κι έτσι πέρασε η Κέρκυρα στον έλεγχό του.[6]

Τα επόμενα δύο χρόνια, όταν οι Διάδοχοι είχαν συνασπιστεί ενάντια στον Δημήτριο επικοινώνησαν με τον Πύρρο προκειμένου να ενώσει τα όπλα του στον κοινό σκοπό. Ανάμεσα στα επιχειρήματά τους ήταν και η προοπτική της εκδίκησης για το ζήτημα της Λάνασσας και της απώλειας της Κέρκυρας.[6] Τελικά ο Πύρρος ανέκτησε τον έλεγχο του νησιού το 281 π.Χ. με τη βοήθεια στρατιωτών από τον Τάραντα,[7] ωστόσο στις αρχαίες πηγές δεν γίνεται κάποια αναφορά σχετικά με την τύχη της Λάνασσας.

Χρονολόγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Γεγονός
Γέννηση της Λάνασσας, κόρης του Αγαθοκλή, τυράννου των Συρακουσών.
295 π.Χ. Η Λάνασσα νυμφέυεται τον βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου. Η Κέρκυρα αποδίδεται ως προίκα στον σύζυγό της.
Γέννηση του γιου τους, Αλεξάνδρου.
Για πολιτικούς λόγους, ο Πύρρος παντρεύεται δύο ακόμη γυναίκες, μια κόρη του Αυτολέοντα, βασιλιά των Παιόνων και τη Βιρκέννα, κόρη του Βαρδύλλιος, ηγεμόνα των Ιλλυριών.
290 π.Χ. Η Λάνασσα έρχεται σε ρήξη με τον Πύρρο και αναχωρεί για την Κέρκυρα.
Γάμος της Λάνασσας με τον Δημήτριο τον Πολιορκητή.
288 π.Χ. Ο Δημήτριος χάνει τον θρόνο της Μακεδονίας, ωστόσο εξακολουθεί να έχει υποστηρικτές στον ελλαδικό χώρο.
282 π.Χ. Ο Δημήτριος πεθαίνει στη Μικρά Ασία μετά από μακροχρόνια αιχμαλωσία.
281 π.Χ. Ο Πύρρος ανακτά τον έλεγχο της Κέρκυρας με τη βοήθεια του Τάραντα.
272 π.Χ. Ο Πύρρος βρίσκει τον θάνατο στο Άργος. Στον θρόνο της Ηπείρου τον διαδέχεται ο γιος του από τη Λάνασσα, Αλέξανδρος Β'.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Julius Kaerst: «Alexandros 7» (Γερμανικά) 1893. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2023.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Πύρρος», §9
  3. Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», 21.4
  4. Marcus Junianus Justinus, «Επιτομή του Πομπήιου Τρόγου», 23.3
  5. Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», 22.8
  6. 6,0 6,1 Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Πύρρος», §10
  7. Παυσανίας, «Ελλάδος περιήγησις», 1.12

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτογενείς πηγές (Έλληνες και Ρωμαίοι)
Δευτερογενείς πηγές
  • Βοwsworth, Α.Β., (1996). «Demetrius (4) I of Makedonia». Οxford Classical Dictionary, Οξφόρδη. 1996
  • Cloché, Paul, (1959). «La Dislocation D'Un Empire; Les Premiers Successeurs D'Alexandre Le Grand». Société Editions Payot, Παρίσι. ASIN B004746YF0 (Γαλλικά)
  • Droysen, Johann Gustav, (1877). «Geschichte des hellenismus» (Γερμανικά)
  • Errington, Malcolm, (2008). «A History of the Hellenistic World: 323 - 30 BC (Blackwell History of the Ancient World)». Wiley-Blackwell. ISBN 9780631233879 (Αγγλικά)
  • Habicht, Christian, (1997). «Athens from Alexander to Antony». Harvard University Press. ISBN 9780674051119 (Αγγλικά)
  • Will, Édouard, (1983). «Histoire politique du monde hellénistique, 323-30 av. J.-C.». Seuil; Points histoire edition. ISBN 9782020603874 (Γαλλικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]