Λάμια
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Λάμια | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Δίας |
| Τέκνα | Erythraean Sibyl |
| Γονείς | Ποσειδώνας και Λιβύη |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς της Λιβύης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Στην ελληνική μυθολογία η Λάμια ήταν βασίλισσα της Λιβύης που έγινε δαίμονας. Παίρνοντας τη μορφή φαντάσματος, άρπαζε παιδιά και τα καταβρόχθιζε.
Η Λάμια ήταν κόρη του θεού Ποσειδώνα και της Λιβύης. Η ίδια ήταν βασίλισσα της Λιβύης και σύζυγος του Βήλου. Την αγάπησε ο Δίας και από την ένωση τους γεννήθηκαν πολλά παιδιά τα οποία σκότωσε η Ήρα από τη ζήλια της. Η Λάμια από τη στενοχώρια της μεταμορφώθηκε σε τέρας που σκότωνε παιδιά. Η Ήρα τότε την καταδίκασε να μην κοιμάται ποτέ, ο Δίας όμως την λυπήθηκε και της έδωσε την δυνατότητα να βγάζει τα μάτια της και να τα ξαναβάζει όποτε θελήσει. Κατά τον Στησίχορο από τα παιδιά της επέζησαν η Σκύλλα και ο Τρίτωνας.
Λάμιες στη Βασκική μυθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Λάμιες (στα Βασκικά, lamiak) στη Βασκική μυθολογία είναι μυθολογικά όντα συχνά συσχετισμένα με τις Σειρήνες, τις Γοργόνες και τις νεράιδες. Περιγράφονται με πόδια και νύχια κάποιου είδους πτηνού και ουρά ψαριού. Ήταν γυναίκες εξαιρετικού κάλλους και κατοικούσαν συνήθως σε ποτάμια. Συνήθιζαν να είναι ευγενικές και ο μόνος τρόπος για να εξαγριωθούν ήταν να τις πειράξουν τα μαλλιά. Πολλές φορές ερωτεύονταν θνητούς και έκαναν παιδιά μαζί τους. Ακόμα, συγχέονταν με την κύρια Βασκική θεότητα Μάρι.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Λάμια (εταίρα) περιώνυμη εταίρα στην Αρχαία Ελλάδα.
- Ο αστεροειδής 248 Λάμια, που ανακαλύφθηκε το 1885, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή μορφή.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Robert Graves, Greek Myths, 1955, Penguin London, ISBN 0-14-001026-2, pages=205-06
- Karl Kerényi, 1951. The Gods of the Greeks pp 38–40. Edition currently in print is Thames & Hudson reissue, February 1980, ISBN 0-500-27048-1.
