Λάκιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Λάκιος είναι γνωστά τα παρακάτω δύο διαφορετικά πρόσωπα:

  1. Ο «επώνυμος ήρωας» του αττικού Δήμου των Λακιαδών (δηλαδή το πρόσωπο που έδωσε το όνομά του στον Δήμο αυτό). Το ηρώο του βρισκόταν επάνω στην Ιερά Οδό προς την Ελευσίνα, κοντά στον Κηφισό.
  2. Ο μυθικός ιδρυτής της Φασήλιδας, πόλεως στη Λυκία κοντά στα σύνορα με την Παμφυλία. Ο Λάκιος πήγε στο Μαντείο των Δελφών μαζί με τον αδελφό του Αντίφημο για να ζητήσει χρησμό, οπότε η Πυθία του είπε ότι έπρεπε να επιστρέψει στην ανατολή και να ιδρύσει την παραπάνω πόλη, ενώ ο αδελφός του έπρεπε να ταξιδέψει προς τη δύση, όπου ίδρυσε τη Γέλα. Μια άλλη παράδοση αναφέρει ότι ο Λάκιος πήγε στη Λυκία μετά από προτροπή της Μαντώς, της κόρης του μάντη Τειρεσία. Για την καταγωγή του Λακίου υπάρχουν δύο εκδοχές: είτε ότι είναι Αργείος, είτε ότι είναι Λίνδιος και γενικότερα Ρόδιος. Κατά τον Φιλοστέφανο ο Λάκιος ταυτίζεται με τον ιδρυτή του μαντείου του «Κλαρίου Απόλλωνος», τον Κρητικό Ράκιο. Ο Λάκιος-Ράκιος αναφέρεται ως ο σύζυγος της Μαντώς και ο πατέρας του περίφημου μάντη Μόψου.

Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969