Κύπελλο Ιντερτότο 1967

Στο Κύπελλο Ιντερτότο 1967 ήταν η πρώτη διοργάνωση στην οποία δεν υπήρχαν νοκ-άουτ γύροι και έτσι δεν υπήρξε για πρώτη φορά τελικός νικητής. Η διοργάνωση επεκτάθηκε, με 48 ομάδες και 12 ομίλους σε σχέση με τις 40 ομάδες και τους 10 ομίλους προηγουμένως. Η Δανία συμμετείχε για πρώτη φορά. Η Ρουχ Χόρζοβ είχε την καλύτερη επίδοση με 12 βαθμούς.

Ομίλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ομάδες διαχωρίστηκαν σε 14 ομίλους. Οι όμιλοι της περιοχής Α είχαν από 4 ομάδες και οι όμιλοι από την περιοχή Β είχαν από 6 ομάδες. Οι ομάδες από το Βέλγιο, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία τοποθετήθηκαν από στη περιοχή Α και οι ομάδες από την Ανατολική Γερμανία και τη Δανία τοποθετήθηκαν στην περιοχή Β. Οι ομάδες από τη Δυτική Γερμανία, την Αυστρία, τη Σουηδία, την Πολωνία, τη Τσεχοσλοβακία και την Ελβετία τοποθετήθηκαν και στις δύο περιοχές.

Εγκατάλειπη των νοκ-άουτ γύρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι φάση των ομίλων διεξαγόταν πάντα κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, με τους γύρους νοκ-άουτ να διεξάγονται όταν οι ομάδες μπορούσαν να τους εντάξουν κατά τη διάρκεια της νέας ποδοσφαιρικής περιόδου. Ωστόσο, αυτό άρχισε να προκαλεί προβλήματα. Αρχικά, οι ομάδες συχνά δύσκολα συμφωνούσαν στις ημερομηνίες και το τουρνουά δεν τελείωνε στον προγραμματισμό χρόνο του. Για παράδειγμα, ο τελικός του 1964-65 δεν έγινε μέχρι τις αρχές Ιουνίου, ένα χρόνο μετά την έναρξη των παιχνιδιών της φάσης των ομίλων. Το Κύπελλο Ιντερτότο 1963-64 και το Κύπελλο Ιντερτότο 1965-66 ολοκληρώθηκαν στα τέλη Μαΐου.

Ο δεύτερος λόγος ήταν η επιμονή της UEFA ότι όποια ομάδα λάμβανε μέρος στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης ή στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (ποδόσφαιρο) δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν σε άλλη ευρωπαϊκή διοργάνωση μετά τις καλοκαιρινές διακοπές. Αυτό σήμαινε ότι οι ομάδες που προκρίνονταν από τη φάση των ομίλων του Ιντερτότο, αλλά συμμετείχαν και σε μία από τις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ, έπρεπε να μην αγωνιστούν στις φάσεις νοκ-άουτ του Ιντερτότο (μέχρι να αποκλειστούν από τις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ]] ή να αποσυρθούν οικειοθελώς.

Ο τρίτος λόγος ήταν η αξία της συμμετοχής στη φάση των νοκ-άουτ. Ενώ η συμμετοχή στον τελικό θεωρείτο ένα αξιέπαινο επίτευγμα, ο κύριος σκοπός του τουρνουά, για τις περισσότερες ομάδες που συμμετείχαν, ήταν η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο κατά τη νεκρή καλοκαιρινή περίοδο. Επιπρόσθετα, η διοργάνωση εντός και εκτός νοκ-άουτ αγώνων κατά τη διάρκεια της νέας περιόδου ήταν δύσκολη, δαπανηρή και σχετικά ανούσια εάν η ομάδα αποκλειόταν πριν τα τελικά ή τα ημιτελικά.

Σαν αποτέλεσμα, οι νοκ-άουτ αγώνες εγκαταλείφθηκαν και για 3 συνεχόμενες δεκαετίας δεν υπήρχαν νικητές του κυπέλλου. Οι ομάδες κέρδιζαν χρηματικό έπαθλο, ανάλογα με τη θέση τους στον όμιλο, όπως και προηγουμένως.

Όμιλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ομάδες διαχωρίστηκαν σε 12 ομίλους των 4 ομάδων. Υπήρχαν 4 όμιλοι από την περιοχή Α και 8 από την περιοχή Β. Το Βέλγιο, η Γαλλία και η Ολλανδία είχαν ομάδες στην περιοχή Α. Η Αυστρία, η Τσεχοσλοβακία, η Δανία, η Ανατολική Γερμανία, η Πολωνία, η Σουηδία και η Δυτική Γερμανία είχαν ομάδες στην περιοχή Β. Οι ομάδες απο την Ελβετία τοποθετήθηκαν και στις δύο περιοχές.

Όμιλος Α1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	ΦΚ Λουγκάνο	6	3	1	2	8	5	+3	7
2	Ζιροντέν Μπορντό	6	3	1	2	5	7	−2	7
3	Σπάρτα Ρότερνταμ	6	3	0	3	9	6	+3	6
4	Βάρεγκεμ	6	2	0	4	6	10	−4	4

Όμιλος Α2[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Φέγενορντ	6	5	0	1	17	6	+11	10
2	Ρ. Ντάρινγκ Κλαμπ Μόλενμπεκ	6	3	1	2	8	9	−1	7
3	ΡΚ Στρασμπούρ	6	1	2	3	6	11	−5	4
4	ΦΚ Λοζάν-Σπορ	6	1	1	4	8	13	−5	3

Όμιλος Α3[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Λιλ ΟΣΚ	6	3	2	1	10	6	+4	8
2	ΦΚ Σιόν	6	3	1	2	10	7	+3	7
3	Μπέερσοτ	6	1	3	2	6	9	−3	5
4	ΦΚ Χρόνινγκεν	6	1	2	3	5	9	−4	4

Όμιλος Α4[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Λιρς ΣΚ	6	4	1	1	13	7	+6	9
2	ΦΚ Γκρένσεν	6	2	2	2	8	9	−1	6
3	ΦΚ Ρουέν	6	1	3	2	9	15	−6	5
4	Γκο Αχέντ Ιγκλς	6	2	0	4	12	11	+1	4

Όμιλος Β1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Αννόβερο 96	6	4	1	1	10	6	+4	9
2	1. ΦΚ Λοκομοτίβ Λειψίας	6	3	1	2	10	5	+5	7
3	ΙΦΚ Νόρσεπιγκ	6	2	4	0	12	16	−4	8
4	Ραπίντ Βιέννης	6	1	2	3	9	14	−5	4

Όμιλος Β2[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Ζαγκλέμπιε Σοσνόβιετς	6	5	0	1	14	7	+7	10
2	ΦΚ Σάλκε 04	6	3	1	2	7	7	0	7
3	Βάκερ Ίνσμπρουκ	6	2	1	3	15	10	+5	5
4	Γιουργκόρντεν ΙΦ	6	1	0	5	6	18	−12	2

Όμιλος Β3[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Πολόνια Μπίτομ	6	5	0	1	16	6	+10	10
2	Βέρντερ Βρέμης	6	3	2	1	12	7	+5	8
3	ΙΦ Έλφσμποργκ	6	1	1	4	10	17	−7	3
4	Γκρασχόπερς Ζυρίχης	6	1	1	4	9	18	−9	3

Όμιλος Β4[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	ΙΦΚ Γκέτεμποργκ	6	5	0	1	16	7	+9	10
2	Καρλ Τσάις Ιένα	6	4	1	1	10	9	+1	9
3	Μποέμιανς Πράγας	6	2	1	3	12	8	+4	5
4	Γιανγκ Φέλοους Ζυρίχης	6	0	1	5	6	20	−14	1

Όμιλος Β5[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Ρουχ Χόρζοβ	6	6	0	0	18	6	+12	12
2	Μπολντκλούμπεν Φρεμ	6	2	1	3	11	11	0	5
3	Γιανγκ Μπόις Βέρνης	6	1	2	3	8	12	−4	4
4	Φιρστ Βιέννα	6	1	1	4	6	14	−8	3

Όμιλος Β6[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Κόσιτσε	6	3	3	0	11	4	+7	9
2	Ντιναμό Δρέσδης	6	3	1	2	10	7	+3	7
3	ΑΪΚ Στοκχόλμης	6	3	1	2	7	11	−4	7
4	ΑΓΦ	6	0	1	5	5	11	−6	1

Όμιλος Β7[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Κοπεγχάγη Μπόλντκλουμπ	6	5	0	1	10	4	+6	10
2	ΦΚ Τέπλιτσε	6	4	1	1	9	4	+5	9
3	1. ΦΚ Ουνιόν Βερολίνου	6	1	1	4	4	7	−3	3
4	ΓΚΣ Κατοβίτσε	6	1	0	5	4	12	−8	2

Όμιλος Β8[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θ	Ομάδα	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΔΤ	Β
1	Φορτούνα Ντίσελντορφ	6	4	0	2	12	10	+2	8
2	ΛΑΣΚ Λιντς	6	2	3	1	7	6	+1	7
3	Βέιλε ΒΚ	6	2	2	2	12	11	+1	6
4	ΜΣΚ Ζίλινα	6	0	3	3	3	7	−4	3

Δείτε ακόμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[1] by Pawel Mogielnicki