Κωνσταντίνος Φρεαρίτης
| Κωνσταντίνος Φρεαρίτης | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1819 Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 8ιουλ. / 21 Δεκεμβρίου 1902γρηγ. Αθήνα |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βόννης και Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Αξίωμα | κοσμήτορας (1863, 1864) |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου, καθηγητής νομικής και δικαστής |
| Υπογραφή | |
 | |
| δεδομένα () | |
Ο Κωνσταντίνος Φρεαρίτης (1819-1902) ήταν Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου του 19ου αιώνα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1819 στην Κωνσταντινούπολη.[1] Η καταγωγή του ήταν από τη Ζάκυνθο ενώ ο πατέρας του Γεώργιος Φρεαρίτης είχε καταγωγή από τα Πέντε Πηγάδια της Ηπείρου και εργαζόταν ως τραπεζίτης στην Κωνσταντινούπολη.[1] Σπούδασε νομική και πολιτική επιστήμη στη Γαλλία και τα Πανεπιστήμια της Βόννης και της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία με υποτροφία της Κυβέρνησης. Το 1833 μετεγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο όπου προσλήφθηκε ως διερμηνέας από το τοπικό οπλοστάσιο. Όταν μετακόμισε στην Αθήνα δίδαξε γαλλικά στη Σχολή Κινγκ.[1]
Διορίστηκε καθηγητής των Εισηγήσεων και της Ιστορίας του Ρωμαϊκού δικαίου ενώ δίδαξε και εκκλησιαστικό δίκαιο,[2] στη θέση του αποβιώσαντος Μιχαήλ Ποτλή.[3] Διετέλεσε επίσης Πάρεδρος του Αρείου Πάγου, έφορος της Εθνικής Βιβλιοθήκης και του Νομισματολογικού Μουσείου, μέλος του Επιστημονικού Συλλόγου της Αρχαιολογικής Εταιρείας και βασιλικός επίτροπος στην Εθνική Τράπεζα και την Ιερά Σύνοδο. Ακόμη, υπήρξε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών το ακαδημαϊκό έτος 1863-1864.[4] Κατά τη διάρκεια της θητείας του ολοκλήρωσε τις εργασίες κατασκευής του κτιρίου του Πανεπιστημίου διακοσμώντας το εσωτερικά και εξωτερικά, αναθέτοντας τις εργασίες στους Αναστάσιο Θεοφιλά και Λύσανδρο Καυταντζόγλου.[5] Επίσης, μετέφερε βιβλία που βρισκόταν σε οικίες, στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου και την Εθνική Βιβλιοθήκη, της οποίας κατήρτισε πλήρη κατάλογο. Ένα ακόμη σημαντικό του έργο ήταν η ίδρυση της Πανεπιστημιακής Φάλαγγας, της οποίας ήταν και αρχηγός. Επρόκειτο, για μια φοιτητική οργάνωση στρατιωτικού τύπου, που σκοπό είχε να περιφρουρεί τη διατήρηση της τάξης στην πόλη. Για αυτήν τη συνεισφορά του βραβεύθηκε και τιμήθηκε αρκετές φορές. Όταν αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής.[1]
Πέρα από τα πανεπιστημιακά του καθήκοντα, εργάστηκε και ως συγγραφέας και δημοσιογράφος. Κατά τη διάρκεια του Βουλγαρικού σχίσματος εξέδιδε την εφημερίδα «Η Ηχώ της Ορθοδοξίας». Η εφημερίδα αυτή υποστήριζε τις ιδέες και απόψεις της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας. Στα συγγραφικά του έργα περιλαμβάνονται νομικά συγγράμματα για το Ρωμαϊκό δίκαιο, μετάφραση της ιστορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς και οι προσωπικές του περιηγήσεις στο Άγιον Όρος και τη Μικρά Ασία. Σκόπευε να συγγράψει τα Απομνημονεύματα του, αλλά λόγω προβλήματος όρασης, δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το έργο του.[1] Είχε θέσει υποψηφιότητα ως δήμαρχος Αθηναίων χωρίς όμως να εκλεγεί.[6] Το 1867 εξελέγη μέλος του Εν Κωνσταντινουπόλει Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου.[7]
Σύζυγος του ήταν η Μαριάνα Φρεαρίτου, κόρη του αρχαιολόγου Κυριάκου Πιττάκη.[1] Απεβίωσε στις 8 Δεκεμβρίου 1902.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Εις Έλλην με υπέροχον δράσιν ο Κωνσταντίνος Φρεαρίτης - Πως υπηρέτησε την Ελλάδα. Ιδρυτής της Πανεπιστημιακής Φάλλαγος». Σκριπ: σελ. 1 & 2. 14 Δεκεμβρίου 1902. http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=123&pageid=-1&id=7289&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARyASZASNASJASZASHAScASPASaARyASZASNASJASZASHAScASPASa&CropPDF=0. Ανακτήθηκε στις 25-08-2016.
- ↑ Ιωάννου, Φίλιππος (1870). Λόγος Ὀλυμπιακός. Αθήνα: χ.ε. σελ. 40.
- ↑ Ορφανίδης, Θεόδωρος Γεώργιος (1868). Λόγος εκφωνηθείς τη 24 Νοεμβρίου 1868. Ημέρα της επισήμου εγκαθιδρύσεως των νέων αρχών του Εθνικού Πανεπιστημίου. Αθήνα: Τύποις Α. Κτενά και Σούτσα. σελ. 6.
- ↑ «Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών». Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2010-2012: σελ. 26. 2013. http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2010-2012.pdf. Ανακτήθηκε στις 07-09-2016.
- ↑ Αγγελομάτης, Χρ. Εμμ. (19 Οκτωβρίου 1936). «Ιστορικά κτήρια της Αθήνας - Το Πανεπιστήμιον». Νέα Εστία (τχ. 236): σελ. 1435. http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=61636&code=1420. Ανακτήθηκε στις 25-08-2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 6,0 6,1 «Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Φρεαρίτου». Σκριπ: σελ. 4. 9 Δεκεμβρίου 1902. http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=123&pageid=-1&id=7234&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARyASZASNASJASZASHAScASPASaARyASZASNASJASZASHAScASPASa&CropPDF=0. Ανακτήθηκε στις 25-08-2016.
- ↑ Εν Κωνσταντινουπόλει Φιλολογικός Σύλλογος (1875). Σύγγραμμα περιοδικόν. Κωνσταντινούπολη: Τυπογραφείο Α. Κορομηλά.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, επιμ. (1937). Λεύκωμα της εκατονταετηρίδος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 1837 - 1937. Εν Αθήναις: Αρχαιολογική Εταιρεία. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010.
- Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, επιμ. (1937). Εκατονταετηρίς 1837 - 1937, Πινακοθήκη. Αθήναι: Πυρσός Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010.
- «Εις Έλλην με υπέροχον δράσιν ο Κωνσταντίνος Φρεαρίτης - Πως υπηρέτησε την Ελλάδα. Ιδρυτής της Πανεπιστημιακής Φάλλαγος». Σκριπ: σελ. 1 & 2. 14 Δεκεμβρίου 1902. http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=123&pageid=-1&id=7289&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARyASZASNASJASZASHAScASPASaARyASZASNASJASZASHAScASPASa&CropPDF=0. Ανακτήθηκε στις 25-08-2016.
|