Κωνσταντίνος Τούντας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Τούντας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1917
Θάνατος2004
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός
διδάσκων πανεπιστημίου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών

Ο Κωνσταντίνος Τούντας (1917 - 24 Οκτωβρίου 2004) ήταν Έλληνας ιατρός, πανεπιστημιακός και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1917,και ήταν γιος του Ιωάννη Τούντα,σπουδαίου δικηγόρου τών αρχών του 20ου αιώνα καί τής Φιλομήλας.

Αποφοίτησε από την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών σε ηλικία μόλις 23 ετών,και αρχικά εργάστηκε στο "Λαϊκό Νοσοκομείο" κοντά στον δάσκαλό του Γεώργιο Καραγιαννόπουλο.

Ως Βοηθός, Επιμελητής και στη συνέχεια ως Υφηγητής της Α' Χειρουργικής Κλινικής οργάνωσε στο "Λαϊκό Νοσοκομείο" το πρώτο σε ελληνικό νοσοκομείο πειραματικό χειρουργείο, το οποίο του επέτρεψε την πραγματοποίηση των πλέον πρωτοποριακών, για την εποχή εκείνη, εγχειρήσεων. Το 1952 πραγματοποίησε σε πειραματόζωα τις πρώτες μεταμοσχεύσεις νεφρού. Σε ανθρώπους πραγματοποίησε τις πρώτες στην Ελλάδα εγχειρήσεις καρδιάς, τις πρώτες πνευμονεκτομές, τις πρώτες ηπατεκτομές και τις πρώτες αναστομωτικές επεμβάσεις για πυλαία υπέρταση. Στην ίδια Κλινική, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1955, ίδρυσε αιμοδυναμικό κέντρο και πραγματοποίησε τους πρώτους καθετηριασμούς καρδιάς.

Στη συνέχεια έγινε διευθυντής της Β' Χειρουργικής Κλινικής στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιώς,το οποίο ,σε σύντομο χρονικό διάστημα, εξελίχθηκε,από ένα περιορισμένων δυνατοτήτων και εμβέλειας νοσοκομείο , σε επιστημονικό κέντρο λόγω των πρωτοβουλιών και των επιστημονικών επιτευγμάτων του .

Ο Κ.Τούντας σε σύντομο χρόνο δημιούργησε σύγχρονο πειραματικό χειρουργείο, στο οποίο συνέχισε τις έρευνές του και τις πρωτοποριακές του επεμβάσεις. Στο ίδιο νοσοκομείο , χάρη στις προσωπικές σχέσεις τις οποίες διατηρούσε με τον διάσημο Καθηγητή Kolff, ο οποίος υπήρξε ο εφευρέτης του τεχνητού νεφρού, εγκατέστησε το δεύτερο λειτουργούντα τότε στην Ευρώπη τεχνητό νεφρό και το 1957 εφήρμοσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τεχνητό νεφρό σε άνθρωπο. Το 1958 εγκατέστησε την πρώτη συσκευή τεχνητής καρδιάς και πραγματοποίησε τις πρώτες εφαρμογές της. Εφήρμοσε για πρώτη φορά τη μέθοδο της καθολικής ψύξης για τις εγχειρήσεις των συγγενών καρδιοπαθειών και πραγματοποίησε την πρώτη στην Ελλάδα αντικατάσταση ανευρύσματος της αορτής με πλαστικό μόσχευμα.

Το 1960 εξελέγη καθηγητής χειρουργικής στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,η οποία ήταν εγκατεστημένη στο Νοσοκομείο Α.Χ.Ε.Π.Α,όπου και εξακολούθησε την οργάνωση σύγχρονων πειραματικών χειρουργείων.Η πείρα που αποκτήθηκε του επέτρεψε να κάνει την πρώτη μεταμόσχευση νεφρού στην Ελλάδα.

Το 1968 εξελέγη καθηγητής χειρουργικής στο πανεπιστήμιο Αθηνών αναλαμβάνοντας παράλληλα την διεύθυνση της Β΄ χειρουργικής κλινικής της ιατρικής σχολής στο Αρεταίειο νοσοκομείο.[1] Το 1969 εξελέγη κοσμήτωρ της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών και το 1973 πρύτανης του ίδιου πανεπιστημίου.[2]

Το 1984 αποχώρησε από το πανεπιστήμιο με τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή χειρουργικής.[1]

Το 1990 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.[3]

Την περίοδο 1991 - 1993 εργάστηκε στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, του οποίου χρημάτισε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου.[4][1]

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 24 Οκτωβρίου 2004.

Ο Κωνσταντίνος Τούντας θεωρείται από τους πρωτοπόρους της χειρουργικής στην Ελλάδα ενώ είναι ιδιαίτερα γνωστός από τη θητεία του στην πρυτανεία του καποδιστριακού πανεπιστημίου καθώς συνέπεσε με την κατάληψη της νομικής τον Φεβρουάριο του 1973 από τους φοιτητές.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Βιογραφικό Τούντα Αρχειοθετήθηκε 2016-03-15 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα του Καποδιστριακού πανεπιστημίου
  2. Βιογραφικό του Τούντα[νεκρός σύνδεσμος], από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία
  3. Μέλη της ακαδημίας αθηνών Αρχειοθετήθηκε 2015-04-07 στο Wayback Machine., από την επίσημη ιστοσελίδα της Ακαδημίας Αθηνών
  4. Αφιέρωμα για το Ωνάσειο[νεκρός σύνδεσμος], από την εφημερίδα "Η Καθημερινή"