Κωνσταντίνος Λαγγουράνης
| Κωνσταντίνος Λαγγουράνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1898 Άμφισσα Φωκίδος |
| Θάνατος | 1953 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Επιτελικός Αξιωματικός (Αντισυνταγματάρχης), Νομικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Ελληνικός Στρατός και Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός |
Ο Κωνσταντίνος Λαγγουράνης ήταν Έλληνας στρατιωτικός και αντιστασιακός. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως υποδιοικητής του 5/42 συντάγματος του Δημήτρη Ψαρρού που υπαγόταν στην πολιτική οργάνωση ΕΚΚΑ, τελικώς προσχώρησε στον ΕΛΑΣ και ήταν επιτελάρχης της Κεντρικής Επιτροπής του στα Δεκεμβριανά.
Νεανικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Γεννήθηκε στην Άμφισσα το 1898 και σπούδασε στην Σχολή Ευελπίδων. Έκανε προχωρημένες σπουδές στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου στη Γαλλία, επίσης σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες. Υπήρξε καθηγητής και διευθυντής στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου Αθηνών την περίοδο ως το 1940. Την περίοδο του Ελληνοϊταλικού πολέμου υπηρετούσε στο Επιτελείο Στρατιάς Ηπείρου.
Εθνική Αντίσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συμμετείχε στις απόπειρες δημιουργίας αντάρτικου κινήματος στη περιοχή καταγωγής του. Ήταν υποδιοικητής του 5/42 συντάγματος και μέλος της κεντρικής επιτροπής της Ε.Κ.Κ.Α. Σύμφωνα με διαθέσιμες μαρτυρίες πολέμησε γενναία στην Εθνική Αντίσταση, συμπεριλαμβανομένης της άμυνας του 5/42 Συντάγματος κατά την επίθεση του ΕΛΑΣ στην Ταράτσα της Γκιώνας στις 22/6/1943, στην οποία ανέλαβε ο ίδιος τη διοίκηση ενός από τα βαριά πολυβόλα του Συντάγματος. Ήταν υποστηρικτής της αναγνώρισης της Π.Ε.Ε.Α. ενώ διατηρούσε καλές σχέσεις με ηγέτες του ΕΛΑΣ στη Φωκίδα όπως ο Γιάννης Αλεξάνδρου (Διαμαντής). Μετά το εσωτερικό πραξικόπημα του Θύμιου Δεδούση, τις αντιμαχίες μετάξυ του ΕΛΑΣ και του 5/42 και τις προτροπές του Ευριπίδη Μπακιρτζή[1] προσχώρησε στον ΕΛΑΣ [2] στις 5/4/1944. Η προσχώρηση του έγινε 12 μόλις ημέρες πριν την οριστική, αιματηρή διάλυση του 5/42 Συντάγματος στο Κλήμα Δωρίδας, τον τραγικό θάνατο του Συνταγματάρχη Δημητρίου Ψαρρού και την εν ψυχρώ εκτέλεση άνω των 60 αξιωματικών και ανταρτών οι οποίοι είχαν παραδοθεί στον ΕΛΑΣ, μαζί με τον Ψαρρό, στη Σκάλα Καραίσκου. Στις 10/4/1944 εξέδωσε ανακοίνωση* η οποία θεωρήθηκε ως «πισώπλατη μαχαιριά» στο 5/42 και στην Ε.Κ.Κ.Α. Στον ΕΛΑΣ έδρασε ως επιτελάρχης στην Ομάδα Μεραρχιών Μακεδονίας με διοικητή τον Ευριπίδη Μπακιρτζή και καπετάνιο τον Μάρκο Βαφειάδη.
Δεκεμβριανά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την Απελευθέρωση βρισκόταν στην Αθήνα με άδεια για να επισκεφτεί τους οικείους του (ο γιος του Αντώνιος γεννήθηκε στις 9/1/1945). Παρότι δεν είχε κομματική ιδιότητα στο ΚΚΕ και δεν υπάγονταν στον ΕΛΑΣ Αθηνών, διορίστηκε από την ανασυγκροτημένη Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ ως επιτελάρχης της [3]. Με αυτή την ιδιότητα συμμετείχε στα Δεκεμβριανά, ενώ η συμμετοχή του σε αυτή την νευραλγική θέση προκάλεσε αντιδράσεις, καθώς ο αδερφός του Ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λαγγουράνης υπηρετούσε στην Αμερικάνικη αποστολή στην Ελλάδα ενώ παράλληλα βρέθηκε στο επιτελείο του ΕΛΑΣ. Μετά την ήττα των Δεκεμβριανών ο Κωνσταντίνος Λαγγουράνης συνέταξε έκθεση πεπραγμένων με αποδέκτη τον γενικό γραμματέα του Κ.Κ.Ε Γιώργο Σιάντο.[4] Σύμφωνα με όλα τα διαθέσιμα στοιχεία δεν συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο.
Ύστερα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με μαρτυρία του παλαιού συμπολεμιστή του στο 5/42 Μήτσου Κούτρα από το χωριό Λευκαδίτι, το 1949 έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού από παλιούς αντάρτες του, οι οποίοι είχαν γλιτώσει από τη σφαγή στο Κλήμα και θεωρούσαν την προσχώρηση του Λαγγουράνη στον ΕΛΑΣ ως προδοσία, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της υγείας του. Σύμφωνα με τον Κούτρα, το συγκεκριμένο περιστατικό τον έβλαψε ψυχικά σε ανεπανόρθωτο βαθμό. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας δούλεψε ως δικηγόρος. Πέθανε αιφνίδια το 1953 σε ηλικία 55 ετών. Ήταν παντρεμένος και είχε δυό παιδιά [5].
Ο γιός του Αντώνιος Λαγγουράνης (1945-) μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες στη δεκαετία του 1960. Ο εγγονός του Τόνυ (Κωνσταντίνος) Λαγγουράνης (1969 -) υπηρέτησε ως ανακριτής στον Αμερικανικό στρατό και αποκάλυψε τους βασανισμούς, εκ μέρους των Αμερικανών, αιχμαλώτων του πολέμου στο Αφγανιστάν στο Ιρακ (φυλακές Αμπου Γκραιμπ και Μοσούλης).
πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ εφημερίδα Ελευθερία, Φύλλο: 19/3/1964, Σελίδα: 5
- ↑ Φύλλο: 23/11/1976, Σελίδα: 7 εφημερίδα Ριζοσπάστης
- ↑ Μιχάλης Λυμπεράτος, εφημερίδα Δρόμος, Λαϊκό ξέσπασμα οργής και αντίστασης ανακτήθηκε 16/2/2014[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Η μάχη της Αθήνας - Η έκθεση του επιτελάρχη του ΕΛΑΣ Κωνσταντίνου Λαγγουράνη Η έκθεση του επιτελάρχη του ΕΛΑΣ στα «Δεκεμβριανά», Αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνου Λαγγουράνη.συντάχθηκε στα τέλη Ιανουαρίου 1945 με αποδέκτη τον γραμματέα του ΚΚΕ Γ. Σιάντο., ιστοσελίδα left.gr ανακτήθηκε στις 27/3/2015
- ↑ εφημερίδα Ελευθερία Φύλλο: 16/9/1953, Σελίδα: 2
Σημείωση*[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άπαντας τους οπαδούς της ΕΚΚΑ, αντάρτες, Αξιωματικούς του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων. Αδέρφια, Μέσα στο Σύνταγμα μερικοί Αξιωματικοί θυμήθηκαν την τακτική των Κινημάτων και νόμισαν πως ήταν καιρός να κάνουν ξεχωριστό Σύνταγμα με δική τους πολιτική. Αυτοί παρέσυραν και μερικούς άλλους και υπέγραψαν πρωτόκολλο, με το οποίο καταργούσαν τη Διοίκηση του Συντάγματος 5/42, Διοικητή και Υποδιοικητή. Απεκήρυξαν την Πολιτική Οργάνωση ΕΚΚΑ, η οποία τους έφκιασε και τους εξέθρεψε, παρέβλεψαν τα λαϊκά συμφέροντα και ζήτησαν αμφίβολο ανεξαρτησία και αυτοτέλεια για ύποπτους απελευθερωτικούς αγώνες. Απείλησαν, μάλιστα, φανερά χωρίς να φαντασθούν ότι η άτιμη αυτή του Πρωτοκόλλου πράξις των θα γίνει γνωστή, να πιάσουν και να δέσουν τον Ψαρρό και Λαγγουράνη, για να μην είναι πρόσκομμα στο Κίνημα των. Θα καταλάβετε τώρα τη στάση του Δεδούση με την ανταρσία του στην Πενταγιούς και του πολέμου που άρχισε κατά του ΕΑΜ - ΕΜΣ. Ανταρσία στο να μη συμμορφώνεται με διαταγές του Συντάγματος και να υποκύψει στις κυρώσεις που επέβαλε η συνδιάσκεψη Διδωρικίου, μεταξύ των αντιπροσώπων του ΕΑΜ - ΕΜΣ, και του Διοικητού του 5/42, μπρος στον αντιπρόσωπο της Συμμαχικής Στρατιωτικής αποστολής Άγγλο Ταγματάρχη Τζεφ. Αδέρφια, Η νεοσύστατη Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθερώσεως (ΠΕΕΑ), πήρε την αμετάτρεπτη απόφαση να ξεκαθαρίσει αυτή την κατάσταση, που σας οδηγεί όλους δεμένους χειροπόδαρα, στη διάθεση του εχθρού και Γερμανοράλληδων. Να την ξεκαθαρίσει με κάθε τρόπο και με τα όπλα ακόμη, γιατί είναι πολύ δυνατή και στηρίζεται στα όπλα του Εθνικού Λαϊκo Στρατού. Πήρα την αμετάτρεπτη απόφαση να προσχωρήσω στην Εθνική αυτή Κυβέρνηση και να ενταχθώ στον Εθνικό Στρατό. Και καλώ όλους σας, τους πραγματικούς οπαδούς της ΕΚΚΑ και τους τίμιους Αξιωματικούς και αντάρτες του Συντάγματος του 5/42, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, όσοι πιστέψατε στις αρχές με τις οποίες ξεκινήσαμε, του να πολεμήσετε τον κατακτητή και να προστατεύσετε το Λαό από τα Κινήματα του παρελθόντος και τις δικτατορίες, καλώ όλους να αποκηρύξετε την τελευταία προκήρυξη του 5/42, που κηρύσσει το στρατιωτικό νόμο και απαγορεύει την είσοδο τμημάτων του ΕΛΑΣ στη Δωρίδα, διαλύει τις Οργανώσεις του ΕΑΜ στην ίδια επαρχία. Να την αποκηρύξετε σαν πράξη αντεθνική και να με ακολουθήσετε στο δρόμο του αγώνος, που υπαγορεύει η τιμή και το καθήκον προς τη σκλαβωμένη μας Ελλάδα, προς τα λαϊκά συμφέροντα. Να είστε βέβαιοι ότι ο Εθνικός Λαϊκός Στρατός θα δεχθεί με μεγάλη χαρά κάθε τίμιο αγωνιστή του 5/42 και της ΕΚΚΑ στους κόλπους του. Αδέρφια, Όποιος από σας σκεφθεί διαφορετικά, επηρεαζόμενος ίσως από πολλά αίτια μικρότερα του γενικού συμφέροντος, να είναι βέβαιος, ότι, όλοι οι μέχρι σήμερα αγώνες, αίμα και κόποι μας, όχι μόνο πάνε χαμένοι, αλλά θα οδηγήσουν και σε αποτέλεσμα καταστρεπτικό. Κάπου 10 Απριλίου 1944. Λαγκουράνης Αντ/χης του 5/42 Συν/τος - Μέλος Κ.Ε. της Ε.Κ.Κ.Α