Κωνσταντίνος Αδοσίδης πασάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Αδοσίδης πασάς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κωνσταντίνος Αδοσίδης πασάς (Ελληνικά)
Γέννηση1818
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος1895
Πρίγκηπος
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
οθωμανικά Τουρκικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
πολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΗγεμόνας της Σάμου (1873–1874)
Ηγεμόνας της Σάμου (1879–1885)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κωνσταντίνος, ή Κωστάκης Αδοσίδης πασάς, γνωστός και ως Αδοσίδης Πασάς ήταν Οθωμανός διπλωμάτης, Βεζύρης, επίσης Βαλής της Κρήτης καθώς και Ηγεμόνας (Πρίγκιπας) της Σάμου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 1818 και καταγόταν από την Καισάρεια. Σπούδασε στη Κωνσταντινούπολη καθώς και στην Ελλάδα (Σύρο και Αίγινα) τελειοποιώντας τις γνώσεις του στην ελληνική γλώσσα και διοίκηση. Στη συνέχεια αφού ανέλαβε καθηγητής στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, εισήλθε αργότερα στη αυτοκρατορική διπλωματία όπου διορίστηκε σύμβουλος της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα επί βασιλείας Όθωνα, από το 1846 μέχρι το 1854, όταν διακόπηκαν τότε οι ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Επιστρέφοντας στη Κωνσταντινούπολη, μετέβη, το 1856 στο Παρίσι ως σύμβουλος της τουρκικής αντιπροσωπείας στο συνέδριο για τη συνομολόγηση της σχετικής ειρήνης με τη Ρωσία, μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο, όπου και αναδείχθηκε επιδέξιος ειρηνοποιός.

Το 1858 στάλθηκε από την Υψηλή Πύλη στην Κρήτη προκειμένου να κατευνάσει τα πνεύματα και στη συνέχεια το 1860 ομοίως στο Μαυροβούνιο, τη Βοσνία και την Ερζεγοβίνη. Ίδια ειρηνευτική αποστολή ανέλαβε και το 1867 όταν με την ιδιότητα του συμβούλου της Μεγάλης Βεζιρείας συνόδευσε στη Κρήτη τον Μέγα Βεζίρη Ααλή Πασά και προσπάθησε να επιτύχει συνεννόηση με τους επαναστάτες Κρήτες. Στη Κρήτη παρέμεινε μέχρι το 1874 όταν ανακλήθηκε στη Κωνσταντινούπολη όπου ο Σουλτάνος Αμπντούλ Αζίζ τον διόρισε Ηγεμόνα της Σάμου, προκειμένου να κατευνάσει και εκεί κάποια ένταση, αντικαθιστώντας τον Παύλο Μουσούρο.

Στη Σάμο αν και ξεκίνησε έντονη δραστηριότητα παρέμεινε λίγους μήνες όταν ανακλήθηκε και πάλι στη Κωνσταντινούπολη προκειμένου αυτή τη φορά ν΄ αναλάβει υφυπουργός των Εξωτερικών, θέση που διατήρησε μέχρι το 1877. Μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο διορίσθηκε, επί Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, με τον βαθμό του Βεζίρη και Μουσίρη πρώτος Έλληνας Βαλής της Κρήτης επιτυγχάνοντας όχι μόνο την ειρήνευση στη νήσο αλλά και θέτοντας τα θεμέλια της αυτονομίας με τη προπαρασκευή της Σύμβασης της Χαλέπας.
Δυστυχώς όμως, η αντίδραση όχι βέβαια των χριστιανών κατοίκων, όσο του Τούρκου στρατιωτικού διοικητή και των μουσουλμάνων κατοίκων εξανάγκασαν τον Αδοσίδη Πασά να υποβάλει την παραίτησή του. Τότε οι πρέσβεις των Μεγάλων Δυνάμεων στη Κωνσταντινούπολη απαίτησαν από την Υψηλή Πύλη τον διορισμό του για 2η φορά Ηγεμόνα της Σάμου όπου και ανέλαβε το 1879 και διατήρησε μέχρι το 1885.

Επί Ηγεμονίας Αδοσίδη έγιναν στη Σάμο πολλά κοινωφελή έργα, όπως δρόμοι, κρήνες νερού, γεφύρια, κλπ. Τα τελευταία του χρόνια πέρασε στην Πρίγκηπο όπου και πέθανε το 1895.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.Α΄, σελ.445.