Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1883
Χανιά
Θάνατος1944
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣταυρούλα Πλουμιδάκη
ΤέκναΚωνσταντίνος Μητσοτάκης
Αικατερίνη Μητσοτάκη
Αρτεμισία Μητσοτάκη
Χαράλαμπος Μητσοτάκης
Ελευθέριος Μητσοτάκης
ΓονείςΚωστής Μητσοτάκης και Κατίγκω Βενιζέλου
ΑδέλφιαΑριστομένης Μητσοτάκης
Μαρία Μητσοτάκη
ΣυγγενείςΕλευθέριος Βενιζέλος (θείος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Χανίων)
Αυτό το λήμμα αφορά τον πατέρα του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας Κων. Μητσοτάκη. Για τον εγγονό του, πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και σημερινό Πρωθυπουργό της Ελλάδας, δείτε: Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης (1883 - 1944) ήταν Έλληνας πολιτικός. Διετέλεσε αρκετές φορές βουλευτής Χανίων και ηγέτης Κρητών εθελοντών στους Βαλκανικούς πολέμους. Ήταν πατέρας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Χαλέπα Χανίων.[1] Πατέρας του ήταν ο νομικός, πολιτικός και δημοσιογράφος γερο-Κωστής Μητσοτάκης (σημαντική προσωπικότητα των αγώνων των Κρητών για την Ένωση με την Ελλάδα) και μητέρα του η Κατίγκω (Αικατερίνη) Βενιζέλου, αδερφή του Ελευθέριου Βενιζέλου.

Αφού ολοκλήρωσε της εγκύκλιες σπουδές του στη γενέτειρά του πόλη, μετέβη στην Αθήνα όπου σπούδασε νομικά,[1] χάρη στην οικονομική συνδρομή συγγενών του και την τιμητική σύνταξη που παραχώρησε το ελληνικό κράτος στην οικογένειά του.[2] Γύρισε στα Χανιά όπου άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Διετέλεσε μέλος του δικηγορικού συλλόγου και μέλος του Δ.Σ του. Το 1905 διετέλεσε γενικός γραμματέας της συνέλευσης του Κινήματος του Θερίσσου.[3]

Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων ηγήθηκε σώματος εθελοντών από την Κρήτη, το οποίο πολέμησε στη Μακεδονία και την Ήπειρο.[1] Συγκεκριμένα πολέμησε στην απελευθέρωση της Σιάτιστας και στο Μπιζάνι. Στις 27 Απριλίου 1908 επανεκδίδει την εφημερίδα Κήρυξ ενώ υπήρξε συνιδρυτής της πρώτης δημοτικιστικής κίνησης στην Κρήτη ο Σολωμός.[4] Το Μάιο του 1915 εκλέγεται βουλευτής Χανίων στο Ελληνικό κοινοβούλιο μέχρι το 1920 στη Βουλή των Λαζάρων.[1] Στη διάρκεια της Κατοχής λαμβάνει μέρος την αντίσταση ως πολιτικό στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης.[5]

Οικογενειακή κατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν νυμφευμένος με τη Σταυρούλα, κόρη του Χαράλαμπου Πλουμιδάκη, με την οποία παντρέυτηκε το 1916 και απέκτησαν πέντε παιδιά:

  • την Αικατερίνη, σύζυγο Επαμεινώνδα Βιρβιδάκη,
  • τον Κωνσταντίνο, πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας,
  • τον Χαράλαμπο,
  • τον Ελευθέριο και
  • την Αρτεμισία, σύζυγο Γεωργίου Λυμπεράκη.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Σούλης, Χρίστος (2006). Εργολάβος, Σπύρος, επιμ. Πολεμικές σελίδες από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο 1912-1913. Ιωάννινα. σελ. 112. 
  2. Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ55
  3. Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.38
  4. Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.38
  5. Δημήτρης Δημητράκος, Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία,τομ. Α, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.39
  6. Δημήτρης Δημητράκος: Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία, τομ. Α΄, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ. 47

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Δημήτρης Δημητράκος: Κώστας Μητσοτάκης. Πολιτική βιογραφία, τόμ. Α, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ.