Κυβέρνηση Δημητρίου Βούλγαρη 1868

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κυβέρνηση Δημητρίου Βούλγαρη
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού25 Ιανουαρίου 1868
Ημερομηνία διάλυσης25 Ιανουαρίου 1869
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΓεώργιος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΔημήτριος Βούλγαρης
Συνολικός αριθμός Μελών10
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαΠλειοψηφία του Κοινοβουλίου
Ιστορία
ΕκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές 1868
Θητεία νομοθετικού σώματος25 Απριλίου 1868 - 10 Δεκεμβρίου 1868 (Β' κοινοβουλευτική περίοδος)
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Αριστείδη Μωραϊτίνη 1867
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Θρασύβουλου Ζαΐμη 1869

Η Κυβέρνηση Δημητρίου Βούλγαρη 1868 - Υπουργείον Βούλγαρη, (Ιανουάριος 1868 - Ιανουάριος 1869), αν και σχηματίστηκε για να λειτουργήσει ως "υπηρεσιακή", (αντικατέστησε την παραιτηθείσα «κυβέρνηση Μωραϊτίνη») προκειμένου να διοργανώσει τις εκλογές που προκηρύχθηκαν, τελικά, με την νίκη της παράταξης στις εκλογές μετατράπηκε σε "τακτική".

Την επομένη ημέρα από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας κυβέρνησης, ο βασιλιάς Γεώργιος διέλυσε την Βουλή, και προκήρυξε εκλογές, που προγραμματίστηκαν να γίνουν από τις 21 έως τις 24 Μαρτίου του 1868, ενώ το άνοιγμα της νέας Βουλής καθορίστηκε για τις 25 Απριλίου του ίδιου έτους. [1].
Η παράταξη του Βούλγαρη κατόρθωσε να κερδίσει στις εκλογές την πλειοψηφία των βουλευτικών εδρών (90 από τις 187 έδρες), κυρίως γιατί οι σημαντικότεροι αντίπαλοί του, όπως ο Κουμουνδούρος, και ο Τρικούπης δεν εκλέχτηκαν καν βουλευτές. [2]. Όταν άρχισε ο έλεγχος των αποτελεσμάτων από το Κοινουβούλιο στις 15 Μαΐου, ο Βούλγαρης κατάφερε να απαλλαγεί και από άλλους αντιπάλους, όπως τον Κωνσταντίνο Λομβάρδο και τον Δημήτριο Χρηστίδη, ακυρώνοντας την εκλογή τους. Σύμφωνα με τον ιστορικό Κυριακόπουλο, «...Ούτω από του 1868 άρχεται η επιδίωξις κυβερνητικής πλειοψηφίας κατά το σύστημα ό ηκολουθήθη και κατά την εποχή της Α' Δυναστείας, δια της νοθεύσεως των φρονημάτων του Λαού κατά την ενέργειαν των εκλογών και την εξέλεγξιν αυτών..".[3].
Η κυβέρνηση Βούλγαρη παραιτήθηκε τον Ιανουάριο του 1869, όταν αρνήθηκε να υπογράψει το κείμενο της «Συνδιάσκεψης των Παρισίων» για το ζήτημα της Κρήτης, όπου ζητούσε την πλήρη αποχή της Ελλάδας από πολεμικές ενέργειες στην Κρήτη ή υπέρ των Κρητικών καθώς και την βίαιη καταστολή όσων επιχειρούσαν τέτοιες ενέργειες.


Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[4]

- αντικαταστάθηκε στις 11 - 7 - 1868 από τον Ιωάννη Βαλασσόπουλο
- αντικαταστάθηκε στις 19 - 12 - 1868 από τον Σπυρίδωνα Βαλαωρίτη
- αντικαταστάθηκε στις 11 - 7 - 1868 από τον Σπήλιο Αντωνόπουλο


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ΦΕΚ Α7 /1868
  2. «Ιστορία του Ελληνικού Εθνους»,τ. ΙΓ, σ.297
  3. Ηλίας Κυριακόπουλος, «Ο Κοινοβουλευτισμός εν Ελλάδι, ως πολιτικός και νομικός κανών», σ. 144
  4. ΦΕΚ Α9 /1868, Α43 /1868, Α2 /1869

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]