Κολουμπίτης

Κολουμπίτης
	Κολουμπίτης. Προέλευση: Κοννέκτικατ, ΗΠΑ
Γενικά
Κατηγορία	Οξείδια
Χημικός τύπος	FeNb2O6
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα	5,42 - 6,65 gr/cm3
Χρώμα	Μέλαν, σιδηρομέλαν ως καστανομέλαν
Σύστημα κρυστάλλωσης	Ρομβικό
Κρύσταλλοι	Μικροπρισματικοί με απεστρογγυλευμένες απολήξεις είτε επίπεδοι τραπεζοειδείς
Υφή	Συμπαγής με κρυστάλλους παράλληλα διατεταγμένους
Διδυμία	Σπάνια κατά {013}
Σκληρότητα	6
Σχισμός	Σαφής κατά {100}, ασαφής κατά {010}
Θραύση	Ατελώς κογχοειδής
Λάμψη	Ημιμεταλλική έως υαλώδης
Γραμμή κόνεως	Μέλαινα, καστανομέλαινα χρυσίζουσα
Πλεοχρωισμός	Διάξων. Γκρίζο έως σκούρο ερυθρό
Διαφάνεια	Αδιαφανής, διαφανής σε πολύ λεπτές τομές

Ο κολουμπίτης (αγγλ. columbite) είναι ορυκτό οξείδιο του σιδήρου και του νιοβίου. Ανακαλύφθηκε το 1928 και ονομάστηκε από την "ποιητική" ονομασία της Αμερικής "Columbia", όπως είχε ονομαστεί "columbium" το στοιχείο που περιείχε και το οποίο αργότερα ονομάστηκε νιόβιο.^[1]

Εμφάνιση, παραγενέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κολουμπίτης εμφανίζεται ως συνοδό ορυκτό σε γρανιτικούς πηγματίτες και σε αλλούβιες αποθέσεις προερχόμενες από αυτούς. Σχηματίζει δύο παραμικτικές σειρές, η μία με υποκατάσταση του σιδήρου από μαγγάνιο και κασσίτερο η άλλη με τον τανταλίτη, στον οποίο το νιόβιο υποκαθίσταται από ταντάλιο. Αποτελεί το κυριότερο μετάλλευμα νιοβίου.

Σχετίζεται με αλβίτη, σποδουμένη, κασσιτερίτη, μικροκλινή, λεπιδόλιθο, απατίτη, βήρυλλο, τουρμαλίνες και αμβλυγωνίτη.

Σημαντικές εμφανίσεις του αναφέρονται στις ΗΠΑ (Πολιτείες Μέιν, Καλιφόρνια, Κολοράντο και Βιρτζίνια), στο Οντάριο (Καναδάς), τη Μαδαγασκάρη, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Ρωσία και τη Φινλανδία. Απαντάται, επίσης, σε αρκετές άλλες χώρες.