Κλητική
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Κλητική είναι η πτώση που μεταχειριζόμαστε όταν καλούμε ή προσφωνούμε κάποιον ή κάτι. Όλα τα πτωτικά μέρη του λόγου σχηματίζουν κλητική πτώση.
Οι πτώσεις είναι : η Ονομαστική, η Γενική, η Αιτιατική, η Κλητική. Στην αρχαιότητα υπήρχαν περισσότερες πτώσεις (Δοτική).
Τα πτωτικά μέρη του λόγου είναι: το Άρθρο, το Ουσιαστικό, το Επίθετο, η Αντωνυμία και η Μετοχή.
Η κλητική είναι η δεύτερη από τις δύο ορθές πτώσεις της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Η κλητική των ουδετέρων ήταν ίδια με την ονομαστική από τα αρχαία χρόνια. Στα νέα ελληνικά, η κλητική των θηλυκών είναι επίσης ίδια με την ονομαστική εκτός κι αν λήγουν σε -ος. Στα αρσενικά σε -ας και -ης η κλητική σχηματίζεται με την αφαίρεση του σίγμα στον ενικό, ενώ στον πληθυντικό είναι ίδια με την ονομαστική. Στα αρσενικά και θηλυκά σε -ος, η κατάληξη αντικαθίσταται με -ε στον ενικό, ενώ στον πληθυντικό είναι ίδια με την ονομαστική. Στην περίπτωση ανδρικών ονομάτων σε -ος, η κλητική συνήθως σχηματίζεται σε -ο αντί -ε.