Κλεονίκη Γενναδίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλεονίκη Γενναδίου
πορτραίτο της Κλεονίκης Γενναδίου (λάδι, 124 Χ 83 εκ) έργο του Λουδιβίκου Τιρς στην Εθνική Πινακοθήκη
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κλεονίκη Γενναδίου (Ελληνικά)
Γέννηση19ος αιώνας
Αθήνα
Θάνατος1909
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
γλύπτρια
Οικογένεια
ΓονείςΙωάννης Γεννάδιος

Η Κλεονίκη Γενναδίου(;-1909) ήταν ζωγράφος και γλύπτρια.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κλεονίκη Γενναδίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Ταξίδεψε σε Ιταλία και Μόναχο. Με την αδελφή της Ελπίδα δημοσίευσε το έργο Βιογραφικαί σημειώσεις. Συμβολή εις την ιστορίαν της νεοελληνικής τέχνης, Τεργέστη 1909. Πέθανε στις 14 Μαρτίου 1909.[1] Στην Ολυμπιακή Έκθεση του 1888 στο Ζάππειο έλαβε το αργυρό βραβείο.[2]

Καλλιτεχνικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Λονδίνο εξέθεσε Την κόρη των Αθηνών, εμπνευσμένη από το ομώνυμο ποίημα του Λόρδου Βύρωνα. Άλλα έργα της επίσης είναι Η εκκλησια τουΑγίου Γεωργίου στη Βενετία σε πανσέληνο , Κεφαλή ενός Ισπανού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Στέλιος Λυδάκης, «Γενναδίου Κλεονίκη», Λεξικό των Ελλήνων ζωγράφων και χαρακτών, εκδ.Μέλισσα, Αθήνα, 1976, σελ.69
  2. Ευθυμία Γεωργιάδου-Κούντουρα, «Η γυνάικα στη νεοελληνική ζωγραφική του ΙΘ' αιώνα. Εικόνα και δημιουργός», στο: Κενά στην ιστορία της τέχνης, εκδ.Γκοβόστης, Αθήνα, 1993, σελ.21

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στέλιος Λυδάκης, «Γενναδίου Κλεονίκη», Λεξικό των Ελλήνων ζωγράφων και χαρακτών, εκδ.Μέλισσα, Αθήνα, 1976, σελ.69
  • Ευθυμία Γεωργιάδου-Κούντουρα, «Η γυνάικα στη νεοελληνική ζωγραφική του ΙΘ' αιώνα. Εικόνα και δημιουργός», στο: Κενά στην ιστορία της τέχνης, εκδ.Γκοβόστης, Αθήνα, 1993, σελ.13-25[1] Αρχειοθετήθηκε 2014-09-26 στο Wayback Machine.