Καρλ Μάνε Σίγκμπαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καρλ Μάνε Σίγκμπαν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Karl Siegbahn (Σουηδικά)
Γέννηση3  Δεκεμβρίου 1886[1][2][3]
Örebro Nikolai parish[1][3]
Θάνατος24  Σεπτεμβρίου 1978[1][2]
Engelbrekt church parish[2][1]
ΥπηκοότηταΣουηδία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Λουντ και Norra Real
ΣύζυγοςKarin Högbom
ΤέκναKai Siegbahn και Bo Siegbahn
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Φυσικής (1924), Μετάλλιο Χιούζ (1934), Björkén Prize (1923), Μετάλλιο Ράμφορντ (1940), Guthrie Lecture (1933), αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (29  Απριλίου 1954) και Gabor Medal and Prize (1948)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςφυσική
Ιδιότηταφυσικός και διδάσκων πανεπιστημίου

Ο Καρλ Μάνε Σίγκμπαν (Karl Manne Georg Siegbahn, 3 Δεκεμβρίου 1886 - 26 Σεπτεμβρίου 1978) ήταν Σουηδός φυσικός στον οποίο απονεμήθηκε το 1924 το Νόμπελ Φυσικής για την εργασία του πάνω στην στερεοσκοπία ακτίνων Χ. Γεννήθηκε στο Όρεμπρο της Σουηδίας.

Πήρε το διδακτορικό του το 1911 από το Πανεπιστήμιο Λουντ, η διατριβή του είχε τίτλο Magnetische Feldmessungen (Μετρήσεις μαγνητικού πεδίου). Αναπλήρωνε τον καθηγητή Janne Rydberg όταν αυτός ήταν άρρωστος, μετά τον θάνατο του ο Καρλ Μάνε τον διαδέχθηκε το 1915.

Ο γιος του, Κάι Σίγκμπαν, πήρε το Νόμπελ Φυσικής το 1981 για τη συμβολή του στην εξέλιξη της υψηλής ανάλυσης ηλεκτρονικής φασματοσκοπίας.

Παντρεύτηκε την Karin Högbom το 1914 και είχαν δύο παιδιά τον Μπο Σίγκμπαν και τον Κάι Σίγκμπαν.

Κέρδισε το Μετάλλιο Χιουζ το 1934 και το μετάλλιο Rumford το 1940.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]