Κίναρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 36°58′49″N 26°17′27″E / 36.98028°N 26.29083°E / 36.98028; 26.29083 (Κίναρος)

Κίναρος
Γεωγραφία
ΑρχιπέλαγοςΑιγαίο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμαΔωδεκάνησα
Έκταση4,577 km²
Υψόμετρο296 μ
Υψηλότερη κορυφήΠαπάς
Χώρα
ΠεριφέρειαΝοτίου Αιγαίου
ΔήμοςΛέρου
Δημογραφικά
Πληθυσμός1[1] (απογραφής 2011)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κίναρος είναι νησίδα των Δωδεκανήσων[2] που βρίσκεται στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Κυκλάδων και Δωδεκανήσου, δυτικά της Καλύμνου και της Λέρου και ανατολικά της Αμοργού. Είναι το δεύτερο δυτικότερο νησί των Δωδεκανήσων μετά την Αστυπάλαια. Έχει έκταση 4.577 στρέμματα[2]. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Λέρου αν και ιστορικά και περιουσιακά ανήκει στην Κοινότητα Αιγιάλης Αμοργού. Το υψηλότερο σημείο του νησιού είναι 296 μέτρα.

Η Κίναρος είναι ενταγμένη στο Πανευρωπαϊκό Δίκτυο «Natura 2000» μαζί με το βόρειο τμήμα της Αμοργού και την γειτονική της Λέβιθα.[3] Είναι επίσης σημαντική περιοχή προστασίας πουλιών, καθώς το νησί αποτελεί τόπο αναπαραγωγής του Αιγαιόγλαρου (Larus audouinii) και του Μαυροπετρίτη (Falco eleonorae) [4][5].

Στην κορυφή του νησιού έχουν εντοπιστεί αρχαιολογικά κατάλοιπα που μαρτυρούν οικιστική δραστηριότητα. Πιθανότατα υπήρξε μικρός οικισμός στο νησί κατά την περίοδο της ακμής της Κοινοπολιτείας της Αμοργού (Μινώα, Αρκεσίνη, Αιγιάλη)[6].

Στις 9 Ιανουαρίου 1948 προσαρτήθηκε μαζί με τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα (ΦΕΚ Α 7/1948).[7]

Έτος 1947 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 15 12 0 3 4 2 2 2
Πηγές [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15]

Το νησί από το 2013 έχει μία μόνιμη κάτοικο[16] και οι προμήθειες με τα απαραίτητα φτάνουν εκεί με σκάφος από την Αμοργό κάθε εβδομάδα. Συνήθως λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών, δεν υπάρχει σύνδεση για μία ή παραπάνω ημέρες.

Η μοναδική κάτοικος, κυρία Ειρήνη Κατσοτούρχη (κυρά Ρηνιώ), γεννήθηκε στην Αμοργό και μεγάλωσε στην Κίναρο. Όταν παντρεύτηκε έζησε με την οικογένειά της στην Κάλυμνο προτού μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Όταν επέστρεψαν αποφάσισαν να εγκατασταθούν με τον άντρα της μόνιμα στην Κίναρο. Το 2013 ο σύζυγός της έφυγε από τη ζωή και έκτοτε η κυρία Ρηνιώ έγινε η μόνη κάτοικος της νησίδας.

Πτώση ελικοπτέρου του 2016 και μνημείο αξιωματικών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 11 Φεβρουαρίου 2016 ελικόπτερο Agusta Bell 212 με κωδικό ονομασίας «ΠΝ 28» του Πολεμικού Ναυτικού στο οποίο επέβαιναν 3 Έλληνες αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, συνετρίβη υπό άγνωστες συνθήκες, τα ξημερώματα της Πέμπτης, στη νήσο Κίναρο, στα δυτικά της Λέρου. Λίγο μετά τις 2.45 π.μ. εξαφανίστηκε από το ραντάρ της φρεγάτας του «ΠΝ Νικηφόρος Φωκάς», στην πλαγιά απόκρημνης περιοχής της Κινάρου, σε απόσταση 40-50 μέτρων από την κορυφή όπου εντοπίστηκαν τα πρώτα συντρίμμια του ελικοπτέρου, βρέθηκαν οι σοροί των δύο εκ των τριών χειριστών[17][18], του συγκυβερνήτη υποπλοίαρχο Κωνσταντίνο Πανανά και του χειριστή ραντάρ επιφανείας σημαιοφόρου Ελευθερίου Ευαγγέλου. Η σορός του κυβερνήτη υποπλοιάρχου Αναστασίου Τουλίτση βρέθηκε μια μέρα μετά[19][20].

Στην μνήμη των τριών αξιωματικών στήθηκε από την ελληνική πολιτεία μνημείο σε απόκρημνη περιοχή του νησιού ως ένδειξη τιμής. Στα εγκαίνια του μνημείου παραβρέθηκαν ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης. Το μνημείο φιλοτέχνησε η γλύπτρια Θέλξη Θεοχάρη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ελληνική Στατιστική Αρχή[1][νεκρός σύνδεσμος]
  2. 2,0 2,1 «Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου». www.pnai.gov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2018. 
  3. Υπουργείο Περιβάλλοντος, Βόρεια Αμοργός, Λέβιθα, Κίναρος[νεκρός σύνδεσμος]
  4. Ορνιθολογική, Κίναρος, Λέβιθα και βραχονησίδες
  5. «Οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας με τα είδη χαρακτηρισμού τους». ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ NATURA 2000: σελ. 15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-04-10. https://web.archive.org/web/20180410192109/http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=iIe61%2FEm2Mc%3D&tabid=432. 
  6. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Κίναρος
  7. «ΦΕΚ Α 7/1948» στις 9 Ιαν.1948. Ανακτήθηκε 23/2/2018
  8. «Γενική απογραφή του πληθυσμού της Δωδεκανήσου ενεργηθείσα την 19η Οκτωβρίου 1947», σελ. 10 (pdf σελ. 10), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 23/2/2018. Ανακτήθηκε 23/2/2018
  9. «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογαφήν της 7ης Απριλίου 1951», σελ. 192 (pdf σελ. 192), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 4/3/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  10. «Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 19ης Μαρτίου 1961», Πίνακας 1, σελ. 266 (pdf σελ. 336), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 6/3/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  11. «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971», σελ. 55 (pdf σελ. 55), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/10/2014. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  12. «Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981», σελ. 437 (pdf σελ. 437), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 8/1/2018. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  13. «Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 κατά νομούς, επαρχίες, δήμους, κοινότητες και οικισμούς», σελ. 68 (pdf σελ. 70), από ΕΛΣΤΑΤ.Αρχειοθετήθηκε 20/8/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  14. «Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης Μαρτίου 2001», σελ. 264 (pdf σελ. 266), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 29/7/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018
  15. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10840 (pdf σελ. 366) α/α 17816, και σε μορφή Excel «Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2015-11-13 στο Wayback Machine.» στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ Αρχειοθετήθηκε 2018-07-06 στο Wayback Machine.. Αρχειοθετήθηκε 24/11/2017. Ανακτήθηκε 9/1/2018
  16. «Έφυγε από τη ζωή ο ακρίτας της Κινάρου». Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2020. 
  17. «Espresso». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2016. 
  18. Το Βήμα
  19. The Huffington Post
  20. Έθνος