Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος κόμης του Σόμερσετ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος κόμης του Σόμερσετ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
John Beaufort (Αγγλικά)
Γέννηση1373 (περίπου)
Θάνατος16  Μαρτίου 1410
Royal Foundation of St Katharine
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός του Κάντερμπερι
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάργκαρετ Χόλλαντ, δούκισσα του Κλάρενς[1][2]
ΤέκναΙωάννης Μπωφόρ, 1ος δούκας του Σόμερσετ[1]
Ιωάννα Μπωφόρ[1]
Τόμας Μπωφόρ, κόμης του Περς
Εδμόνδος Μπωφόρ, 2ος δούκας του Σόμερσετ[1]
Μάργκαρετ Μπωφόρ, κόμισσα του Ντέβον
Ερρίκος Μπωφόρ, 2ος κόμης του Σόμερσετ
ΓονείςΙωάννης της Γάνδης[1] και Αικατερίνη Σουίνφορντ[1]
ΑδέλφιαΕλισάβετ Πλανταγενέτη του Έξετερ
Ιωάννα Μπωφόρ[1]
Αικατερίνη του Λάνκαστερ
Φιλίππη του Λάνκαστερ
Ερρίκος Δ' της Αγγλίας
Τόμας Σουίνφορντ
Τόμας Μπωφόρ, δούκας του Έξετερ[1]
Ερρίκος Μπωφόρ[1]
ΟικογένειαΟίκος των Μπωφόρ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςναύαρχος
Πόλεμοι/μάχεςΕκατονταετής Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου
ΒραβεύσειςΤάγμα της Περικνημίδας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος μαρκήσιος του Σόμερσετ και 1ος μαρκήσιος του Ντόρσετ (1373 - 16 Μαρτίου 1410) από τον Οίκο των Μπωφόρ και αργότερα 1ος κόμης του Ντόρσετ ήταν μεγαλύτερος γιος του Ιωάννη της Γάνδης από την τελευταία σύζυγο του και πρώην ερωμένη του Αικατερίνη Σουίνφορντ. Οι γονείς του προχώρησαν σε γάμο για να νομιμοποιήσουν τα παιδιά τους (1396), ο Τόμας και τα αδέλφια του νομιμοποιήθηκαν δύο φορές (1390, 1397), νομιμοποιήθηκαν επίσης τον Σεπτέμβριο του 1396 από τον πάπα Βονιφάτιο Θ΄.[3][4]

Νομιμοποίηση των Μπωφόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το επώνυμο "Μπωφόρ" προέρχεται από την κομητεία του Μπωφόρ στη Γαλλική Καμπανία που βρισκόταν στην κατοχή του πατέρα τους.[5][6][7] Τα Μπωφόρ παιδιά του Ιωάννη της Γάνδης νομιμοποιήθηκαν δυο φορές στο Κοινοβούλιο από τον ξάδελφο τους Ριχάρδο Β΄ της Αγγλίας (1390, 1397) και τον Σεπτέμβριο του 1396. Οι Μπωφόρ αν και ήταν οι επόμενοι στη διαδοχή του θρόνου σαν εγγόνια του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας αποκλείστηκαν από τον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό τους Ερρίκο Δ΄ της Αγγλίας.[8]

Βασιλεία Ριχάρδου Β΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την περίοδο μεταξύ του Μαΐου και του Σεπτεμβρίου 1390 οι Μπωφόρ συμμετείχαν στρατιωτικά στη Σταυροφορία των Βερβερίνων στη βόρεια Αφρική υπό την ηγεσία του Λουδοβίκου Β΄ του Μπουρμπόν.[9] Αργότερα βρέθηκαν στη Λιθουανία και υπηρέτησαν το Τευτονικό Τάγμα (1394).[10] Στις 10 Φεβρουαρίου 1397, λίγες μέρες μετά τη νομιμοποίηση τους από το Κοινοβούλιο ο Ιωάννης έγινε κόμης του Σόμερσετ.[11][12] Τον ίδιο μήνα διορίστηκε Ναύαρχος του Ιρλανδικού στόλου, Κοντόσταυλος του κάστρου του Ντόβερ και Φύλακας του Τσίνκε Πόρτ.[13]

Τον Μάιο έγινε Ναύαρχος ολόκληρου του στόλου και το καλοκαίρι βοήθησε τον Ριχάρδο Β΄ να ελευθερωθεί από τους επαναστατημένους λόρδους. Ο Ριχάρδος Β΄ του έδωσε ως αντάλλαγμα στις 29 Σεπτεμβρίου τη μαρκησία του Σόμερσετ και τη μαρκησία του Ντόρσετ, λίγο αργότερα την ίδια χρονιά έγινε μέλος του Τάγματος της Περικνημίδας και διορίστηκε Υπολοχαγός της Ακουιτανίας.[14] Παντρεύτηκε δυο μέρες πριν την άνοδο του στη μαρκησία την ανιψιά του βασιλιά Μάργκαρετ Χόλλαντ, αδελφή του Τόμας Χόλλαντ, 1ου δούκα του Σάρρεϋ, παρέμεινε σε βασιλική εύνοια μετά την εξορία του μεγαλύτερου ετεροθαλούς αδελφού του Ερρίκου του Μπόλινμπροκ από την Αγγλία.[15]

Βασιλεία Ερρίκου Δ΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ερρίκος του Μπόλινμπροκ εκθρόνισε τον Ριχάρδο Β΄ και τον διαδέχτηκε ως Ερρίκος Δ΄ της Αγγλίας (1399), ο νέος βασιλιάς του αφαίρεσε μερικούς τίτλους λόγω της υποστήριξης στον Ριχάρδο αλλά παρέμεινε κόμης του Σόμερσετ. Αποδείχτηκε παρ'όλα αυτά πιστός και στον Ερρίκο Δ΄, τον βοήθησε σημαντικά σε στρατιωτικές υπηρεσίες και διπλωματικές αποστολές. Ο Ιωάννης Μπωφόρ πήρε τα κατασχεθέντα εδάφη του περίφημου Ουαλού επαναστάτη Ογουάιν Γκλύντυρ (1400) αλλά δεν μπόρεσε να έχει τα εδάφη υπό την κατοχή του επειδή πέθανε πριν το 1415, έγινε Κοντόσταυλος της Αγγλίας (1404). Πέθανε στο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στις 16 Μαρτίου 1410 και τάφηκε στο παρεκλήσι του Σαιν Μισέλ στον Καθεδρικό ναό του Καντέρμπερι.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τη σύζυγο του Μάργκαρετ Χόλλαντ, δούκισσα του Κλάρενς 1385-1439 απέκτησε:

  • Ερρίκος 1401-1418, 2ος κόμης του Σόμερσετ
  • Ιωάννης 1403-1444, 1ος δούκας του Σόμερσετ.
  • Ιωάννα 1404-1445, παντρεύτηκε πρώτα τον Ιάκωβο Α΄ Στιούαρτ βασιλιά της Σκωτίας και μετά τον Ιάκωβο Στιούαρτ τον μέλανα ιππότη του Λορν.
  • Θωμάς 1405-1431, κόμης του Περς.
  • Εδμόνδος 1406-1455, 2ος δούκας του Σόμερσετ.
  • Μάργκαρετ 1409-1449, παντρεύτηκε τον Τόμας ντε Κουρτεναί, 13ο κόμη του Ντέβον.

Σύμβολα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιωάννης Μπωφόρ σαν εγγονός του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας έφερε τα σύμβολα του βασιλείου με μια μπλε πινακίδα στην κορυφή με τρεις λωρίδες με τρεις ερμίνες η κάθε μία.[16] Το οικογενειακό έμβλημα εμφανίζεται στο πίσω μέρος Βρετανικών πενών που κόπηκαν την περίοδο 1971 - 2008. Οι πιο διάσημοι απόγονοι του Ιωάννη Μπωφόρ ήταν ο Βρετανός ηθοποιός Μπένεντικτ Κάμπερμπατς και ο μαθηματικός Άλαν Τούρινγκ, συμπτωματικά ο Κάμπερμπατς παριστάνει τον Τουρινγκ στο διάσημο φιλμ Το Παιχνίδι της Μίμησης.[17]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 «Kindred Britain»
  2. p10198.htm#i101971. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. Chris Skidmore, The Rise of the Tudors: The Family That Changed English History, (St.Martin's Press, 2013), 22.
  4. Michael K. Jones and Malcolm G. Underwood, The King's Mother: Lady Margaret Beaufort, Countess of Richmond and Derby, (Cambridge University Press, 1995), 19-20.
  5. Pollard, Albert Frederick (1901). "Beaufort, John (1373?-1410)". In Lee, Sidney. Dictionary of National Biography, 1901 supplement​. 1. London: Smith, Elder & Co. pp. 158, 159.
  6. Armitage-Smith 196-199
  7. Lundy, Darryl. "John de Beaufort, 1st Earl of Somerset"
  8. This prohibition was not specified in the original act of 1397, but appears in a 1407 confirmation by Henry IV (Pollard 158), making the ultimate legality of the addition uncertain. While this legal wrangling ultimately caused an enormous amount of bloodshed and destruction, it did result in one of the Beaufort descendants ascending the throne as Henry VII.
  9. Michael K. Jones and Malcolm G. Underwood, The King's Mother: Lady Margaret Beaufort, Countess of Richmond and Derby, (Cambridge University Press, 1995), 19-20.
  10. G. E. C., ed. Geoffrey F. White. The Complete Peerage. (London: St. Chaterine Press, 1953) Vol. XII, Part 1, p. 40.
  11. Michael K. Jones and Malcolm G. Underwood, The King's Mother: Lady Margaret Beaufort, Countess of Richmond and Derby, (Cambridge University Press, 1995), 19-20.
  12. Pollard 158
  13. Michael K. Jones and Malcolm G. Underwood, The King's Mother: Lady Margaret Beaufort, Countess of Richmond and Derby, 23.
  14. Michael K. Jones and Malcolm G. Underwood, The King's Mother: Lady Margaret Beaufort, Countess of Richmond and Derby, (Cambridge University Press, 1995), 19-20.
  15. Michael K. Jones and Malcolm G. Underwood, The King's Mother: Lady Margaret Beaufort, Countess of Richmond and Derby, (Cambridge University Press, 1995), 19-20.
  16. http://www.heraldica.org/topics/britain/cadency.htm
  17. https://www.telegraph.co.uk/news/celebritynews/11223693/Benedict-Cumberbatch-and-Alan-Turing-are-related-genealogists-claim.html

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Armitage-Smith, Sydney. John of Gaunt, King of Castile and Leon, Duke of Lancaster, &c.. Constable, 1904.
  • Brown, M.H. (2004). "Joan [Joan Beaufort] (d. 1445)". Oxford Dictionary of National Biography.
  • Jones, Michael K, and Malcolm G. Underwood, The King's Mother: Lady Margaret Beaufort, Countess of Richmond and Derby. Cambridge University Press, 1992. see especially pp. 17–22
  • Marshall, Rosalind (2003). Scottish Queens, 1034-1714. Tuckwell Press.
  • Weir, Alison (2008). Britain's Royal Families, The Complete Genealogy. London: Vintage Books.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]