Ιωάννης Καμπούρογλου
| Ιωάννης Καμπούρογλου | |
|---|---|
.jpg) Ο Ιωάννης Καμπούρογλου στο περιοδικό Νέα Ελλάς του 1894 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ιωάννης Καμπούρογλου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1855 Φανάρι |
| Θάνατος | Ιουλίου 1903 Πόρος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας ποιητής δημοσιογράφος μεταφραστής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιωάννης Καμπούρογλου ή Καμπούρογλους (1851-1903) ήταν Έλληνας λογοτέχνης και δημοσιογράφος.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1851 στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, ενώ ήταν συγγενής των Δημητρίου και Γρηγορίου Καμπούρογλου. Σπούδασε αρχικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, και στη συνέχεια σε πανεπιστήμια της Γαλλίας και της Γερμανίας για μεταπτυχιακές σπουδές. Επέστρεψε στην Αθήνα, και μαζί με τον Δημήτριο Κορομηλά εξέδωσε την Εφημερίδα (1873-1879), προτού αρχίσει να εκδίδει μόνος του τη Νέα Εφημερίδα το 1881. Από το 1896 διετέλεσε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών, ενώ ασχολούνταν και με την ποίηση.[1]
Η πρώτη του εμφάνιση στην ποίηση έγινε το 1865 όταν συμμετείχε στον Βουτσίνειο διαγωνισμό ποίησης, ενώ το 1871 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Η Ακρόπολη, με την οποία διακρίθηκε σε ποιητικούς διαγωνισμούς. Από το 1881 και έπειτα, όταν άρχισε να εκδίδει την δική του εφημερίδα συνδέθηκε φιλικά με τον Γεώργιο Βιζυηνό και Νικόλαο Πολίτη, ενώ μετέφρασε έργα Ευρωπαίων συγγραφέων όπως οι Χάινριχ Χάινε, Βικτωριέν Σαρδού και Πέδρο Καλντερόν δε λα Μπάρκα. Ιδιαίτερα πρωτοποριακή για την εποχή του ήταν η μετάφραση που έκανε στο έργο Νανά του Εμίλ Ζολά το 1880, με πρόλογο που έγραψε ο Αγησίλαος Γιαννόπουλος.[2]
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Τήνο, από όπου συνέχισε να ασχολείται με την ποίηση. Πέθανε στις αρχές Ιουλίου του 1903[3] στον Πόρο.[2]
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται τα εξής[2]:
Ποιήματα
- Η Ακρόπολις, Αθήνα, 1872.
- Φαέθων, 1873.
- Πατρίς – Νεότης, Αθήνα, 1874.
- Ύμνοι εις τον Καλδερόν. 1884.
- Μούσα δραπέτις.
- Έρωτος Ημέραι, 1887.
- Διά τα παιδία, 1899.
- Λυρική Συλλογή, 1900.
Μεταφράσεις
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Καμπούρογλους, Ιωάννης». www.ygeiaonline.gr. Εγκυκλοπαίδεια Δομή. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών-Καμπούρογλου Ιωάννης». www.ekebi.gr. Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Ιωάννης Καμπούρογλους». Εμπρός. 8 Ιουλίου 1903. http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=6711&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=AAiARlAShASEASVASVASPASaAAgARmASJASUASYASXASlASZASXASLASTASXASdAAiAAiARlAShASEASVASVASPASaAAgARmASJASUASYASXASlASZASXASLASTASXASdAAi&CropPDF=0. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|