Ιταλικές γενικές εκλογές 2013

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιταλικές γενικές εκλογές 2013

2008 ←
24-25 Φεβρουαρίου 2013
→ 2018
  1. default =

  Πρώτο κόμμα Δεύτερο κόμμα Τρίτο κόμμα
 
Επικεφαλής Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι Σίλβιο Μπερλουσκόνι Μπέπε Γκρίλο
Κόμμα Δημοκρατικό Κόμμα Ο Λαός της Ελευθερίας Κίνημα Πέντε Αστέρων
Έδρες πριν 206 (Βουλή)
104 (Γερουσία)
227 (Βουλή)
126 (Γερουσία)
Νέο κόμμα
Έδρες 345 (Βουλή)
123 (Γερουσία)
125 (Βουλή)
117 (Γερουσία)
109 (Βουλή)
54 (Γερουσία)
Αλλαγή στις
έδρες
Αύξηση139 (Βουλή)
Αύξηση39 (Γερουσία)
Μείωση102 (Βουλή)
Μείωση9 (Γερουσία)
Νέο κόμμα
Αριθμός ψήφων 10,049,393 9,923,600 8,691,406
Ποσοστό 29.6% 29.2% 25.6%

  Τέταρτο κόμμα
 
Επικεφαλής Μάριο Μόντι
Κόμμα Με τον Μόντι για την Ιταλία


Έδρες πριν Νέο κόμμα
Έδρες 47 (Βουλή)
19 (Γερουσία)
Αλλαγή στις
έδρες
Νέο κόμμα


Απερχόμενος Πρωθυπουργός

Μάριο Μόντι
Ανεξάρτητος

Εκλεγμένος Πρωθυπουργός

Αναμένεται

Οι πρόωρες Ιταλικές γενικές εκλογές προκηρύχθηκαν για τις 24-25 Φεβρουαρίου 2013 και αφορούσαν την εκλογή 630 νέων μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων και 315 εκλόγιμων μελών της Γερουσία της Δημοκρατίας, των δύο σωμάτων του Ιταλικού κοινοβουλίου.

Κόμματα - Υποψήφιοι πρωθυπουργοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κυρίαρχα κόμματα και οι βασικοί διεκδικητές της Ιταλικής πρωθυπουργίας είναι οι εξής:

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βουλή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνασπισμός Κόμμα Έδρες Έδρες (%) Ψήφοι (%)
Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι:
Ιταλία, Κοινό Καλό
Δημοκρατικό Κόμμα (PD) 297 47,1 25,4
Ελευθερία Αριστερής Οικολογίας (SEL) 37 5,9 3,2
Δημοκρατικό Κέντρο (CD) 6 0,95 0,49
Κόμμα του Λαού του Νότιου Τιρόλου (SVP) 5 0,79 0,49
Σύνολο 345 54,8 29,5
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Κεντροδεξιός συνασπισμός
Λαός της Ελευθερίας (PdL) 98 15,6 21,56
Λέγκα του Βορρά (LN) 18 2,86 4,08
Αδέλφια της Ιταλίας (FdI) 9 1,43 1,95
Σύνολο 125 19,84 29,1
Μπέπε Γκρίλο: Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S) 109 17,3 25,5
Μάριο Μόντι:
Με τον Μόντι για την Ιταλία
Πολιτική Επιλογή (SC) 37 Συμπεριλαμβάνει τον αρχηγό του κόμματος Ένωση του Τρεντίνο (UPT) Λορέντσο Ντελάι, που αποφάσισε να μπει ο ίδιος στη λίστα της Πολιτικής Επιλογής.[1][2]
Ένωση Κέντρου (UDC) 8 1,27 1,78
Με τον Μόντι για την Ιταλία (SC στο εξωτερικό) 2
Σύνολο 47 7,46 10,56
Βοηθητικό Κίνημα Ιταλών του Εξωτερικού (MAIE) 2
Unione Sudamericana Emigrati Italiani (USEI) 1
  Λίστα Κοιλάδας της Αόστα (VdA) Κοιλάδα της Αόστα Εντελβάις (SA) 1
Σύνολο 630 100 100

Γερουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνασπισμός Κόμμα Έδρες
rowspan="7" Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι:
Ιταλία Κοινό Καλό
Δημοκρατικό Κόμμα(PD) 111
Ελευθερία Αριστερής Οικολογίας (SEL) 7
Κόμμα του Λαού του Νότιου Τιρόλου (SVP) 2
Αυτονομιστικό Κόμμα των Τιρολέζων του Τρεντίνο (PATT) 1
Ένωση για το Τρεντίνο (UPT) 1
The Megaphone - Λίστα Ροζάριο Κροτσέτα (IM-LC) 1
Σύνολο 123
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Κεντροδεξιός συνασπισμός
Λαός της Ελευθερίας (PdL) 98
Λέγκα του Βορρά (LN) 18
Μέγας Νότος (GS) 1
Σύνολο 117
Μπέπε Γκρίλο: Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S) 54
Μάριο Μόντι: Με τον Μόντι για την Ιταλία 19
Βοηθητική Κίνηση Ιταλών του Εξωτερικού (MAIE) 1
Λίστα Κοιλάδας της Αόστα (VdA) Ένωση Valdôtaine (UV) 1
Σύνολο 315


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «List Monti in Trentino: Lorenzo Dellai and candidates from Societa' Civile» (στα Ιταλικά). L'Adige. 9 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2013. 
  2. «Regional elections, the idea of coalition wins» (στα Ιταλικά). L'Adige. 26 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2013.