Ιουλιέτα (δορυφόρος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιουλιέτα
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από Στίβεν Π. Σίνοτ Βόγιατζερ 2
Ημερομηνία Ανακάλυψης 3 Ιανουαρίου 1986
Προσδιορισμοί
Εναλλακτική ονομασία Ουρανός XI
Προσωρινή ονομασία S/1986 U 2
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Ημιάξονας τροχιάς 64.358 Km
Εκκεντρότητα 0,00066 ± 0,000087
Περίοδος περιφοράς 0,493065490 ± 0,000000012 ημέρες
Κλίση 0,06546 ± 0,040° (προς τον Ισημερινό του Ουρανού)
Είναι δορυφόρος του Ουρανού
Φυσικά χαρακτηριστικά
Διαστάσεις 150 × 74 × 74 Km
Μέση Ακτίνα 46,8 ± 4 Km
Έκταση επιφάνειας ~35.000 Km²
Όγκος ~632.000 Km³
Μάζα ~5,6 × 1017 kg
Μέση πυκνότητα ~1,3 g/cm3
Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας ~0,016 m/s²
Ταχύτητα διαφυγής ~0,040 km/s
Περίοδος περιστροφής Σύγχρονη
Κλίση άξονα μηδέν
Λευκαύγεια 0,08 ± 0,01
Επιφανειακή θερμοκρασία ~64 K
Φαινόμενο μέγεθος -

Η Ιουλιέτα (αγγλικά: Juliet) είναι ένας φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Ουρανού. Ονομάστηκε έτσι από τη γνωστή ηρωίδα του σαιξπηρικού έργου «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»[1]. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Ουρανός XI (Uranus XI, δηλαδή ο ενδέκατος από τους δορυφόρους του Ουρανού που έχει ονομαστεί). Η αρχική προσωρινή ονομασία που του είχε δοθεί ήταν S/1986 U 2[2]. Ανακαλύφθηκε από φωτογραφίες που λήφθηκαν από το Βόγιατζερ 2 και στις οποίες η Ιουλιέτα εμφανίζεται ως ένα επιμηκυμένο σώμα με το χρώμα της επιφάνειά της να είναι γκρι. Η Ιουλιέτα μπορεί να συγκρουστεί με τη Δεισδαιμόνα μέσα στα επόμενα 100 εκατομμύρια χρόνια.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Marsden, Brian G. (8 Ιουνίου 1988). "Δορυφόροι του Κρόνου και του Ουρανού". IAU Circular 4609.
  2. Smith, B. A. (16 Ιανουαρίου 1986). "Δορυφόροι του Ουρανού". IAU Circular 4164. Ανάκτηση 29 Οκτωβρίου 2011.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]