Ιδεώδες (μαθηματικά)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στη θεωρία δακτυλίων, ιδεώδες είναι ένα ειδικό υποσύνολο του δακτυλίου.

Ορισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έστω ) δακτύλιος και ένα μη κενό υποσύνολο αυτού. Το θα ονομάζεται δίπλευρο ιδεώδες (ή απλώς ιδεώδες, αγγλικά: Ιdeal) του R και θα συμβολίζoυμε ως αν ισχύουν τα εξής:

  • για κάθε , δηλαδή το αποτελεί ομάδα ως προς την πρόσθεση του δακτυλίου
  • και , για κάθε
  • Υπάρχει στο
  • Υπάρχει στο τέτοιο ώστε να ισχύει

Από την τρίτη ιδιότητα, προκύπτει ότι κάθε ιδεώδες του δακτυλίου είναι διάφορο του συνόλου . Στη γενική θεωρία των ιδεώδων και το σύνολο αποτελεί ιδεώδες.

Μεγιστικό ιδεώδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έστω ) δακτύλιος και ένα ιδεώδες του. Το Μ καλείται μεγιστικό ιδεώδες (αγγλικά: maximal ideal) αν για κάθε με έπεται ότι ή .[1]

Πρώτο Ιδεώδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έστω ) δακτύλιος και ένα ιδεώδες του. Το θα καλείται πρώτο ιδεώδες (αγγλικά: prime ideal) αν ικανοποιεί την εξής ιδιότητα:

  • Αν τότε είτε είτε .

Προκύπτει ότι κάθε μεγιστικό ιδεώδες του είναι πρώτο.

Παραδείγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Έστω R δακτύλιος. Τότε δύο ιδεώδη αυτού είναι ο εαυτός του καθώς επίσης και το μονοσύνολο
  • Το σύνολο είναι ένα ιδεώδες του που περιέχει το .Το ιδεώδες αυτό καλείται κύριο και συμβολίζεται με .
  • Έστω p ένας πρώτος αριθμός. Τότε το ιδεώδες του είναι πρώτο και μέγιστο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. See Lam (2001). A First Course in Noncommutative Rings. σελ. 39. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Λάκκης, Κωνσταντίνος (1991), Θεωρία Αριθμών, Ζήτη