Ιβάν Μπιλίμπιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό.
Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/05/2017.
Ιβάν Μπιλίμπιν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4ιουλ. / 16  Αυγούστου 1876γρηγ.[1][2]
Tarkhovka[3]
Θάνατος7  Φεβρουαρίου 1942[1][4][5] ή 8  Φεβρουαρίου 1942[2]
Αγία Πετρούπολη[6]
Αιτία θανάτουπείνα
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Σμολένσκι
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[7][8]
ΣπουδέςΚρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεικονογράφος
ζωγράφος[9]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[9]
Επηρεάστηκε απόΙλιά Ρέπιν[10]
Anton Ažbe[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ιβάν Γιακόβλεβιτς Μπιλίμπιν (ρωσικά: Ива́н Я́ковлевич Били́бин, 16 Αυγούστου 1876 - 7 Φεβρουαρίου 1942) ήταν Ρώσος εικονογράφος και σκηνογράφος του 20ού αιώνα που συμμετείχε στο Mir iskusstva, συνέβαλε στα Ρώσικα Μπαλέτα, ήταν συνιδρυτής της Ένωσης Ρώσων Ζωγράφων και από το 1937 ήταν μέλος της Ένωσης Ζωγράφων της ΕΣΣΔ. Καθ'όλη τη διάρκεια της καριέρας του εμπνεύστηκε από τη σλαβική λαογραφία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπιλίμπιν γεννήθηκε στην πόλη Τάρκοβκα, ένα προάστιο της Αγίας Πετρούπολης. Το 1898 σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών Anton Ažbe στο Μόναχο και στη συνέχεια στην Ilya Repin στην Αγία Πετρούπολη. Μετά την αποφοίτησή του τον Μάιο του 1900, πήγε στο Μόναχο όπου ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του με τον ζωγράφο Anton Ažbe. Το 1902-1904 ο Μπιλίμπιν ταξίδεψε στον ρωσικό βορρά όπου γοητεύτηκε από την παλιά ξύλινη αρχιτεκτονική και τη ρώσικη λαογραφία. Την ίδια περίοδο πήγε και στο εθνογραφικό τμήμα του Μουσείου του Αλεξάνδρου Γ' ώστε να συλλέξει εθνογραφικό υλικό και να φωτογραφίσει μνημεία της αρχαίας υπαίθριας αρχιτεκτονικής στις περιοχές Vologda, Archangelsk, Tver; Skaja; Olonezkaja και Petrozavodsk. Δημοσίευσε τα ευρήματά του στη μονογραφία Λαϊκές Τέχνες του Ρωσικού Βορρά το 1904. Μια άλλη επίδραση στην τέχνη του ήταν οι παραδοσιακές ιαπωνικές εκτυπώσεις.

Μετά την ίδρυση της Ένωσης Καλλιτεχνών Mir Iskusstva, στην οποία ήταν ενεργό μέλος, η είσοδός του στον κόσμο της γραφιστικής των εφημερίδων και των βιβλίων ξεκίνησε με ένα έργο για τον σχεδιασμό του περιοδικού Mir Iskusstva το 1899. Ακολούθησε ο καλλιτεχνικός σχεδιασμός άλλων περιοδικών όπως το Dog Rose (Шиповник) και οι δαπάνες του εκδοτικού οίκου της Μόσχας. Ο Μπίλιμπιν κέρδισε φήμη το 1899 όταν κυκλοφόρησαν οι εικονογραφήσεις του στα ρώσικα παραμύθια. Κατά τη Ρώσικη Επανάσταση του 1905, σχεδίασε επαναστατικές γελοιογραφίες, κυρίως για το περιοδικό Župel, το οποίο απαγορεύτηκε το 1906. Θα χρησιμεύσει και ως σχεδιαστής για την παραγωγή του 1909 The Golden Cockerel του Νικολάι Ρίμσκι-Κορσάκοφ.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917, εγκατέλειψε τη Ρωσία. Μετά από σύντομη παραμονή στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια, το 1925 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου ανέλαβε τη διακόσμηση ιδιωτικών αρχοντικών και ορθόδοξων εκκλησιών. Εξακολουθούσε να φιλοξενεί σε αυτά την πατρίδα του και, μετά τη διακόσμηση της Σοβιετικής Πρεσβείας το 1936, επέστρεψε στη Σοβιετική Ρωσία παραδίδοντας διαλέξεις στη Ρωσική Ακαδημία Τεχνών μέχρι το 1941. Ο Μπίλιμπιν πέθανε κατά την πολιορκία του Λένινγκραντ και τάφηκε σε μαζικό τάφο.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1902 ο Μπίλιμπιν παντρεύτηκε τη μαθήτριά του Μαρίγια Γιακόβλεβνα Τσέμπερς (Мария Яковлевна Чемберс). Απέκτησαν δυο γιους, τον Αλέξανδρο (1903) και τον Ιβάν (1908). Το 1912 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά μια φοιτήτριά του, τη Ρενέ Ρουντόλφοβνα Ο' Κόνελ (Рене Рудольфовна О'Коннель). Το 1923 παντρεύτηκε τη ζωγράφο Αλεξάνδρα Βασιλίβγινα (Александра Васильевна Щекатихина-Потоцкая), με την οποία έκανε μια κοινή έκθεση στο Άμστερνταμ το 1929.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век». (Ρωσικά) Writers of St. Petersburg. XX century.
  3. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2017.
  4. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12590344m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12590344m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ CONOR.SI. 30508643.
  9. ↑ 9,0 9,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/18662. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. ↑ 10,0 10,1 www.wikiart.org/en/ivan-bilibin.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιβάν_Μπιλίμπιν&oldid=9960166"