Θεόδωρος Αντωνίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θεόδωρος Αντωνίου
Γέννηση10 Φεβρουαρίου 1935
Αθήνα[1]
Θάνατος26  Δεκεμβρίου 2018[2][3]
Αθήνα
Αιτία θανάτουνόσος Αλτσχάιμερ
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΣπουδέςΕθνικό Ωδείο, Ελληνικό Ωδείο, Ανώτατη Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου του Μονάχου και Internationale Ferienkurse für Neue Musik
Ιδιότητασυνθέτης[4] και διευθυντής ορχήστρας
Όργαναβιολί
Είδος τέχνηςκλασική μουσική
ΒραβεύσειςΥποτροφία Γκούγκενχαϊμ (1978)[5] και Βραβείο Χέρντερ (2004)

Ο Θεόδωρος Αντωνίου (10 Φεβρουαρίου 193526 Δεκεμβρίου 2018) ήταν Έλληνας συνθέτης και μαέστρος. Τα έργα του ποικίλουν από όπερες και χορωδιακά, έργα μουσικής δωματίου και σόλο ορχηστρικά έργα μέχρι έργα για τον κινηματογράφο και το θέατρο.[6] Εκτός από την καριέρα του ως συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας, κατείχε επίσης τη θέση του καθηγητή σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.[7] [8]

Το 2004 τιμήθηκε με το Βραβείο Χέρντερ από το Alfred Toepfer Stiftung F. V. S..[9]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Θεόδωρος Αντωνίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είχε σπουδάσει βιολί, φωνητική και σύνθεση στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, το Ελληνικό Ωδείο και διεύθυνση ορχήστρας στο Hochschule für Musik και στο Διεθνές Μουσικό Κέντρο στο κέντρο της πόλης: Ντάρμσταντ.[10] Ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, το Πανεπιστήμιο της Γιούτα, τη Φιλαδέλφεια Μουσική Ακαδημία και στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, όπου υπηρέτησε από το 1978. Επίσης, διηύθυνε τη μουσική ορχήστρα Alea III, που είχε την έδρα της στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης.

Ως μαέστρος είχε συνεργαστεί με ορχήστρες, μικρές και σύνολα, και μουσικούς οργανισμούς σε όλο τον κόσμο. Είχε ασχοληθεί με πολλές μεγάλες ορχήστρες και μουσικά σύνολα, όπως τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης Αίθουσα Παίκτες, το Ραδιόφωνο Ορχήστρες του Βερολίνου και του Παρισιού, το Βαυαρικό Ραδιόφωνο Ορχήστρα, ο συναυλιακός χώρος Tonhalle Orchestra (Ζυρίχη), η Εθνική λυρική σκηνή, και το Berkshire Κέντρο Μουσικής Ορχήστρας. Το 1974 συμμετείχε ως βοηθός σκηνοθέτη σύγχρονης δραστηριότητες στο Tanglewood Music Center σε Lennox, Μασαχουσέτη, και κατείχε αυτή τη θέση μέχρι το καλοκαίρι του 1985.[11] Ως ενθουσιώδης και δραστήρια ερμηνευτής της νέας μουσικής, Αντωνίου έχει ιδρύσει διάφορα σύγχρονα σύνολα μουσικής, συμπεριλαμβανομένης της ΑΛΈΑΣ II στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ; ALEA III, στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης * η Φιλαδέλφεια Νέα Μουσική Ομάδα και το Ελληνικό συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής. Διευθύνει επίσης την ALEA III International Composition competition. Επιπλέον, κατείχε τη θέση του προέδρου του Εθνικού ελλήνων Μουσουργών Association και διευθυντής της η Πειραματική Σκηνή της Εθνικής Όπερας της Ελλάδος από το 1989.[12]

Ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.[13]


Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 22  Δεκεμβρίου 2014.
  2. www.ekathimerini.com/236029/article/ekathimerini/news/conductor-theodore-antoniou-dies-at-83.
  3. (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 80842.
  4. (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 80842. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2022.
  5. (Αγγλικά) Guggenheim Fellows database. theodore-antoniou.
  6. «Theodore Antoniou». musicalesclassical.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016. 
  7. «Theodore Antoniou, Professor Emeritus of Music». bu.edu. Boston University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016. 
  8. | death_date = 26 Δεκεμβρίου 2018 (83 ετών) language=Greek|trans-title=Antoniou Theodoros|accessdate=2016-03-23}}
  9. «Theodore Antoniou is recipient of the 2004 Herder/Alfred Toepfer Stifung F.V.S.». mmb.org.gr. Lilian Voudouri Music Library of Greece. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2010. 
  10. "ANTONIOU, THEODORE (b 1935)". naxosdirect.com.
  11. «Theodore Antoniou». naxos.com. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2015. 
  12. «Theodore Antoniou». aleaiii.com. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016. 
  13. «Αντωνίου Θεόδωρος». academyofathens.gr. Academy of Athens. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2016. 

Συνεντεύξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]